Χρήστος Ζαβός
Δεν χρειάζεται να έχεις αποφοιτήσει στο τμήμα Μαθηματικών του Καποδιστριακού, ούτε και να έκατσες στον πάγκο του Άγιαξ, για να διαπιστώσεις πώς έχει διαμορφωθεί ο χάρτης του πρωταθλήματος… και ας μην έχουμε ακόμη μπει μες στον Οκτώβρη.
Πολλά όντως μπορεί να συμβούν, μπορεί και να γυρίσει η γη ανάποδα. Δεν το συζητάμε.
Οριοθετώντας όμως την πρώτη εξάδα ως σημείο αναφοράς, ποιος αλήθεια δυσκολεύεται να εκτιμήσει τις ομάδες που θα την πλαισιώσουν;
Είναι κανείς που ασχολείται με το ρημάδι και θεωρεί ότι στο πρώτο γκρουπ δεν θα συμπεριλαμβάνονται η Πάφος, η Ομόνοια, ο Άρης και η ΑΕΚ;
Να χάσει τον μπούσουλα η Πάφος ανάμεσα στο Τσάμπιονς Λίγκ και το πρωτάθλημα και να μην μπει εξάδα… ούτε ο χειρότερος εχθρός του Νίκου Χριστοδουλίδη, δεν μπορεί να διανοηθεί ένα τέτοιο σενάριο!!
Να προσγειωθεί ανώμαλα στη γη, η διαστημική Ομόνοια του Μπεργκ, χάνοντας το εισιτήριο της εξάδας… και ο πιο φανατικός Αποελίστας να είσαι, δεν θα περάσει από το νου σου!!
Τούτος ο Άρης, χωρίς να έχει Ευρώπη στις πλάτες του και να τελειώσει έβδομος, μεθυσμένος να είσαι, δεν θα το σκεφτείς.
Άμα για την ΑΕΚ επίσης. Έχει την Ευρώπη μεν, μα διαχρονικά είναι τόσο σταθερή, που ξέχασε τι είναι η 7η θέση.
Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω ως δεδομένα, απομένουν δύο θέσεις.
Όσοι πάντως το καλοκαίρι συσχέτιζαν το διοικητικό-οικονομικό μπάχαλο του ΑΠΟΕΛ με το αγωνιστικό του κομμάτι, μάλλον θα έχουν διαπιστώσει πόσο μακριά απείχαν από την πραγματικότητα.
Η ομάδα που έφτιαξε ο Γκαρσία, δεν είναι απλά σύνολο εκτός εξάδας, αλλά μπορεί να φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται.
Θα μπορούσε κανείς να πει, ότι τα οικονομικά, διοικητικά προβλήματα θα την επηρεάσουν. Ορθώς. Έλα όμως που πριν δύο χρόνια, πήραν πρωτάθλημα, με παίκτες απλήρωτους.
Κάποιος άλλος θα ισχυριστεί ότι το ρόστερ είναι λειψό. Πάλι ορθώς.
Μα το επιχείρημα αυτό σχετίζεται με την κουβέντα για το αν μπορεί για το πρωτάθλημα.
Για την συζήτηση όμως αν μπορεί να μπει στην εξάδα, το εν λόγω επιχείρημα δεν είναι και πολύ βάσιμο, νοουμένου ότι ο ΑΠΟΕΛ, είναι ήδη μια δουλεμένη ομάδα, που μόνο θετικές προοπτικές μπορεί να δημιουργήσει και όχι αρνητικές.
Με αυτά και με αυτά, και πάντα θεωρητικά, αν τα δεδομένα μας ήταν κάπως προβλεπτά για τις πέντε θέσεις, για τη μια και μοναδική που απομένει, τα πράγματα είναι πολύ πιο ρευστά.
Και είναι ρευστά, ακριβώς γιατί οι ομάδες που την κυνηγούν δεν έχουν ακόμη κεφαλαιοποιήσει την δουλειά που έγινε εκτός και εντός γηπέδου το καλοκαίρι.
Ο Απόλλωνας που έκανε δύο προγραμματισμούς, έναν χωρίς και έναν, με υποτιθέμενο επενδυτή, δεν έχει ακόμη πείσει κανένα.
Είναι μεν το φαβορί, αλλά με το ναυάγιο στην περίπτωση Κρέγκ να είναι στον ορίζοντα και τον Σωφρόνη να είναι (δυστυχώς) στην μπούκα κάθε φορά που κάτι πάει στραβά… είναι δύσκολο να προβλεφθεί το οτιδήποτε.
Αν όμως δυσκολεύεται κανείς να εκτιμήσει πως ο Απόλλωνας θ’ ανακάμψει ή θα βαρέσει διάλυση, πρέπει να διαθέτεις μαγικές ικανότητες για να προβλέψεις τι μπορεί να κάνει η ΑΕΛ.
Μια ομάδα παντελώς αλλοπρόσαλλη, ικανή προς το παρόν για το χειρότερο.
Άντε τώρα να πεις με σιγουριά, ότι ο Μαρτίνς θα γράψει ιστορία ή ότι απλά θα είναι ο εκατομμυριοστός προπονητής των τελευταίων χρόνων.
Βασικώς και με την Ανόρθωση να δείχνει εικόνα διάλυσης, η κουβέντα για την έκτη θέση, σχετίζεται μάλλον με τους Λεμεσιανούς, παρά με τον Εθνικό ή την Κρασάβα.
Ο μεν Εθνικός διαχρονικά συμβιβάζεται με την επιβίωση στην Α’ κατηγορία συνεπώς μόλις την εξασφαλίσει, αποσυμπιέζεται και παίζει όπως τα μικρά παιδιά στο διάλλειμα.
Όσον αφορά τους Υψωνιάτες, μόνο ως μέγα έκπληξη θα μπορέσει να εκληφθεί το πιθανό πλασάρισμα τους στην εξάδα. Η «ξένη», ελέω του ιδιοκτήτη της, κουλτούρα, ως προς τα κυπριακά δεδομένα, την καθιστά όμως γενικά απρόβλεπτη,.
