Χρήστος Ζαβός
Οι Ομονοιάτες ωρύονται για τα περί διαιτησίας, στον αγώνα με τον Άρη.
Έχουν που έχουν την προκατάληψη με τους κύπριους διαιτητές, αισθάνονται κιόλας ότι η ηγεσία της ΚΟΠ, που συνδέεται κατά κάποιον τρόπο με τον «αιώνιο» αντίπαλο, θα τους κυνηγήσει, κάθε σφύριγμα ή μη σφύριγμα του Αθανασίου, γινόταν αντιληπτό, ως μέρος ενός σατανικού σχεδίου που σκοπό έχει την εξόντωση της ομάδας τους.
Ομολογουμένως το αίσθημα καταδίωξης, δεν ανήκει αποκλειστικά στους Ομονοιάτες, αντιθέτως, το συμμερίζονται για διαφορετικούς λόγους, ανεξαρτήτως ομάδας, όλοι σχεδόν οι οπαδοί του νησιού.
Όπως και να έχει ο καθένας μπορεί να έχει την άποψη του, για την κάθε φάση και γενικώς για το πώς αντιμετωπίζεται η ομάδα του από την διαιτησία.
Με αφορμή όμως τη διαιτησία στον αγώνα της ομάδας του με τον Άρη, ο Χένινγκ Μπεργκ, ήταν συνοπτικός και εξαιρετικά εύστοχος, ως προς την ουσία του θέματος.
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το επίπεδο του διαιτητή δεν ανταποκρίνεται σ’ αυτό των δύο ομάδων, αλλά και σ’ αυτό που το κυπριακό πρωτάθλημα χρειάζεται».
Τόσο απλά, τόσο περιληπτικά. Η επισήμανση του, δεν δίνει πολλές επιλογές σε όποιον επιθυμεί να διαφωνήσει.
Αλήθεια, βρίσκεται κάποιος στην ΚΟΠ, είτε ο υπεύθυνος διαιτησίας, Φοίβος Βάκη ή ο Χάρης Λοϊζίδης ή ακόμη και ο αρχί- διαιτητής, που θεωρεί ότι το επίπεδο της διαιτησίας, αντιστοιχεί με τις δυνατότητες που διαθέτουν πια οι ομάδες μας και δη αυτές που ανελλιπώς τα τελευταία χρόνια, συμμετέχουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις;
Οι «αδύναμες» διαιτησίες, ήταν φέτος παρά πολλές… και αυτό είναι το τίμημα της πολιτικής που εκπόνησε η ΚΟΠ με τη συναίνεση των σωματείων, περί της βοήθειας των κυπρίων διαιτητών.
Ομολογουμένως η διοίκηση Χάρη Λοϊζίδη, έδειξε διαλλακτική, αποφασίζοντας να φέρει ξένους στο VAR, εγκαταλείποντας σύντομα κιόλας την πολιτική «μόνο Κύπριοι».
Στη σωστή κατεύθυνση βρίσκεται και η προσπάθεια της ηγεσίας της Ομοσπονδίας, να δημιουργήσει πιο στενή σχέση, με τους προέδρους, φέρνοντας τους ταυτόχρονα, σε συχνή επαφή με τον αρχι- διαιτητή.
Στο πλαίσιο όμως αυτό των συναντήσεων μοιάζει πια μονόδρομος, η αναθεώρηση της στρατηγικής για την διαιτησία.
Η πολιτική «μόνο Κύπριοι» αναπόφευκτα έχει ήδη καταρρεύσει, ενώ το μοτίβο ξένοι στο var και κύπριοι στον αγωνιστικό χώρο, επίσης δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες μιας προηγμένης λίγκας, όπως αυτής που επιθυμούν όλοι.
Ή που οι ομάδες θα κάτσουν κάτω να συζητήσουν και να βρουν τρόπους για να μπορέσει η διαιτησία να είναι εφάμιλλή του ανταγωνιστικού επιπέδου που υπάρχει στο κυπριακό πρωτάθλημα ή που θα συμβιβαστούν, πληρώνοντας το τίμημα, έως ότου και εάν και εφόσον εξελιχθούν οι κύπριοι διαιτητές.
Επι τούτου, τόσο η νέα ηγεσία όσο και οι ομάδες, έχουν μια μεγάλη ευκαιρία ν’ αποδείξουν ότι όντως το κυπριακό ποδόσφαιρο, αφήνει πίσω το «προεδρικό-κεντρικό» μοντέλο του Κούμα και μπαίνει στο βαγόνι του εκσυγχρονισμού, όπου συλλογικά λαμβάνονται αποφάσεις για ένα επαγγελματικό πρωτάθλημα, αντάξιο των προσδοκιών τόσο της διοργανώτριας όσο και των ομάδων αλλά και των φιλάθλων τους.
