50 χρόνια καριέρας στη δισκογραφία γιορτάζει η Άννα Βίσση, η οποία παραχώρησε συνέντευξη τύπου στη Λάρνακα μιλώντας για την καριέρα της και τη μουσική που τόσο αγαπά.
Η σούπερ σταρ δεν μπόρεσε να κρύψει τη συγκίνησή της και τη χαρά της για τα όσα έχει ζήσει όλα αυτά τα χρόνια, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Χθες τη νύχτα άργησα να κοιμηθώ. Προσπαθούσα, να γράψω κάποια πράγματα και λέω τώρα "δεν τις συμπαθώ πολύ τις συνεντεύξεις Τύπου". Δεν φταίτε εσείς για αυτό, εγώ φταίω. Δεν μου αρέσει να το πουλάω αυτό που κάνω με αυτόν τον τρόπο, προτιμώ να τραγουδώ. Αποσυντονίζομαι έτσι, σε τέτοιες περιπτώσεις. Παρόλ' αυτά, δεν μπορώ, να πω, ότι δε φουσκώνω από υπερηφάνεια για όλο αυτό που συμβαίνει σήμερα... Θα μου περάσει. Έχω κάνει πολλές συναυλίες, ούτε θυμάμαι πόσες, αλλά αυτή έχει μία άλλη σημασία για μένα. Αναρωτιέμαι, γιατί κλαίω. Εννοείται ότι είναι χαρά, αλλά και πόνος. Ο πόνος είναι υπαρξιακός, για να φιλοσοφήσουμε και λίγο. Δεν είναι και το πιο ωραίο πράγμα να μετράς χρόνια. Όλοι οι άνθρωποι το ξέρουν, άνδρες και γυναίκες. Ο χρόνος περνάει κι αναρωτιόμαστε, τι έχουμε κάνει, τι θα κάνουμε, φοβόμαστε τι θα γίνει, όταν τελειώσει αυτό που κάνουμε, μην δεν είναι πια τόσο όμορφο όσο ήταν. Και είναι τρομακτικό, αλλά και υπέροχο ταυτόχρονα..».
Τέλος, με τη σχέση της με τον Νίκο Καρβέλα να έχει μείνει στην ιστορία, η Άννα Βίσση μίλησε για τον πρώην σύζυγό της και έτερον της ήμισυ στη μουσική λέγοντας: «Θέλω να σταθώ πολύ λίγο στον τελευταίο άνθρωπο, που για μένα είναι ο πρώτος άνθρωπος, με τον οποίο μοιράζομαι όλα αυτά τα 50 χρόνια και είναι ο Νίκος Καρβέλας. Εδώ χειροκροτάμε! Είναι ένας τραγουδιστής, ένας καλλιτέχνης, χωρίς τα τραγούδια του. Αφού ζήσαμε και την ανθρώπινη σχέση, παντρευτήκαμε, ερωτευτήκαμε... Εκείνος με ερωτεύτηκε στο τέλος της εφηβείας μου, εγώ δεν τον είχα ερωτευτεί τότε, πέντε χρόνια μετά. Το φοβόμουν στην αρχή. Ο Νίκος είναι ένας παρορμητικός, πανέξυπνος άνθρωπος που τότε ακόμα, δεν είχα δημιουργήσει τη δική μου προσωπικότητα, ώστε να μην τον φοβάμαι και να βλέπω ότι μόνο τύχη θα μου έφερνε. Αφού ζήσαμε την κανονική μας σχέση, ζήσαμε μία άλλη πραγματικότητα που ήταν μία μαγεία, ένα κάρμα.. Με τα τραγούδια του, που εμπνέεται και μού γράφει, μού έχει προσφέρει το ελιξίριο της νεότητας της καλλιτε΄χνιδας και της αιωνιότητας της καλλιτέχνιδας Άννας Βίσση. Συνεχίζει να μού γράφει, γιατί τον προκαλώ εγώ, αυτός είναι σε άλλη φάση της ζωής του, αλλά για μένα θα έκανε τα πάντα και αυτό είναι το δικό μου ''ευχαριστώ'' σε αυτόν, ότι δε θα με αφήσει πο΄τε να πεινάσω ή να διψάσω σαν καλλιτέχνης, αλλά θα με κρατάει πάντα στην κορυφή, από τραγούδια, σαν τη βασίλισσά του..».
