Τα τελευταία δώδεκα χρόνια η ζωή της έχει αλλάξει οριστικά. ∆ηµοσιότητα, γνωριµίες, επιτυχίες. Απλή, πολύ οικεία και µια γυναίκα µε άπλετη θηλυκότητα και αύρα µεσογειακή. Όσο για το βλέµµα της; Τόσο διαπεραστικό όσο οι ακτίνες λέιζερ! Η Ελπίδα κατάφερε µέσα από ένα παιχνίδι ερωτήσεων να αποκαλύψει τις πιο κρυφές πτυχές της… ζωής της. Την παρατηρώ και καταλαβαίνω γιατί οι γονείς της την ονόµασαν Ελπίδα… Αντικειµενικά και υποκειµενικά.
ΝΕΑ ΣΕΖΟΝ, «ΟΜΟΡΦΗ ΜΕΡΑ»
«Νιώθω πολύ χαρούµενη γιατί επιστρέφω και πάλι στους αγαπηµένους µου φίλους, στους τηλεθεατέ, που µετά από δύο µήνες ξανανταµώνουµε. Μου έχουν λείψει γιατί πλέον νιώθω ότι αυτή η σύνδεση που έχουµε είναι αµφίδροµη, αµοιβαία. Έχω πεθυµήσει αυτή την επικοινωνία µε το τηλεοπτικό κοινό. Είναι πολλά αυτά που κερδίζω από την αγάπη και τη στήριξη που λαµβάνω. Είναι ό, τι πιο όµορφο έχω ζήσει. Ο κόσµος έχει τύχει να µε σταµατήσει στον δρόµο. Πολλοί δεν θα µου πουν µόνο «Γεια σου Ελπίδα», θα πάµε κατευθείαν στην αγκαλιά και χαίροµαι πολύ γι’ αυτό. Μου δείχνουν πως µε νιώθουν οικογένειά τους, φίλη τους και αυτό είναι πολύ σηµαντικό για µένα. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή της διαδροµής δεν περίµενα να φτάσουµε και πέµπτο χρόνο. Αλλά πιστεύω ότι όταν ξεκινούσα έδωσα τόση πολλή αγάπη και αλήθεια, που στην πορεία εδραιώθηκε µια σχέση µε τον κόσµο που µε φέρνει και πάλι εδώ, για άλλη µια σεζόν στην πρωινή εκποµπή. Ναι έχω δεχτεί πισώπλατες µαχαιριές στον χώρο. Εκεί απλά γύρισα, κοίταξα, ξαναγύρισα πλάτη και συνέχισα την πορεία µου αφήνοντας ανθρώπους πίσω µου γεµάτους τοξικότητα».
ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
«Μικρή ονειρευόµουν να γίνω εισαγγελέας. M’ ενοχλούσε, και µε ενοχλεί ακόµη, η αδικία σε κάθε της µορφή. Θυµάµαι τον εαυτό µου να µπαίνει στη µέση προκειµένου να υπερασπιστώ κάποιον που αδικούνταν µε όλο µου το σθένος αδιαφορώντας για το αν θα είχα συνέπειες. Γενικά, όµως, δεν µπορώ να σου πω ότι ως µαθήτρια είχα καλλιτεχνικές τάσεις. Ήµουν ήρεµη δύναµη, ήµουν στα µαθητικά συµβούλια, υπήρξα πρόεδρος. Μετά το σχολείο ήρθαν οι σπουδές στην Αθήνα, στο Εθνικό και Καποδιστριακό, στο τµήµα Πολιτικών Επιστηµών και ∆ηµόσιας ∆ιοίκησης. Μια περίοδος πολύ όµορφη για µένα. Ήθελα να ζήσω τη φοιτητική ζωή και οµολογώ ήταν ακόµη πιο ωραία απ’ ότι τη φαντάστηκα. Έξοδοι, βόλτες, εκδροµές µε φίλους, διάβασµα και ατελείωτες ώρες περπάτηµα σε µια πόλη που αγαπώ και έχω κάνει φιλίες ζωής και συνεργασίες. Στην Αθήνα, άλλωστε, είµαι κάθε δύο µε τρεις µήνες. Είναι µια πόλη που αγαπώ και πάντα µε µαγεύει».
Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
«Όλα προέκυψαν εντελώς ξαφνικά. Ήταν καλοκαίρι, πριν από 12 χρόνια περίπου, όταν επέστρεψα Κύπρο µετά τις σπουδές και απολάµβανα τις διακοπές µου µε τη σκέψη το φθινόπωρο να επιστρέψω Αθήνα και να βρω δουλειά. Ένα βράδυ, σε µια έξοδο µε φίλους, µε πλησίασε ένας κύριος και µε ρώτησε αν θα µε ενδιέφερε να γίνω παρουσιάστρια. Κοίταζα δεξιά, αριστερά και τον ρώτησα αν µιλούσε σε µένα. Στην αρχή… πραγµατικά δεν το είχα καθόλου µες στο µυαλό µου. Βρεθήκαµε ξανά και µαζί του είχε και έναν σκηνοθέτη από το ΡΙΚ. Τελικά δεν ευοδώθηκε εκείνη η συνεργασία, αλλά λίγες µέρες µετά, µε πήρε τηλέφωνο ο σκηνοθέτης και µου ζήτησε να κάνω δοκιµαστικό, γιατί ήθελαν µια κοπέλα να κάνει τα intro στην εκποµπή της υπαίθρου. Πήγα εκεί, ρωτούσα τι να κάνω, αφού δεν είχα καµία ιδέα περί τηλεόρασης. Έκανα το δοκιµαστικό και έτσι µε προσέλαβαν στο ΡΙΚ. Μετά από λίγο καιρό, προέκυψε και η πρώτη µου επαφή µε το ραδιόφωνο. Έψαχναν άτοµο για το σαββατοκυρίακο και θυµάµαι µού είπε ο Ανδρέας Γιόρτσιος να επιστρέψω στο σπίτι, να σταθώ µπροστά στον καθρέφτη και να λέω µε χαµόγελο καληµέρα για µια βδοµάδα και µετά να ξαναπάω πίσω για δοκιµαστικό. Έτσι ξεκίνησε και το ραδιόφωνο για µένα. Ακολούθως, ήρθε και η πρόταση για την πρωινή εκποµπή που συµπαρουσίαζα µε τον Θεόδουλο, που µαζί του έµαθα πολλά. Μετά όλα πήραν τον δρόµο τους. Είµαι αυτή που είµαι. Το δείχνω καθηµερινά, δεν έχω κάτι να κρύψω και ούτε θέλω, ειδικά από τον κόσµο που µε παρακολουθεί. Αυτό που είµαι το δείχνω».
ΑΠΟ ΤΑ 14 ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ
«∆εν φοβάµαι τη δουλειά, ποτέ δεν τη φοβήθηκα, µπορώ να κάνω οτιδήποτε. Να είµαστε καλά, να έχουµε την υγεία µας και µπορούµε να κάνουµε τα πάντα. ∆ουλεύω από τα 14 µου για να βοηθήσω την οικογένειά µου. Τότε ήµουν πωλήτρια σε διάφορα καταστήµατα στις διακοπές των Χριστουγέννων και του Πάσχα. Αυτό µε βοήθησε πολύ. Το να βγάζω τα δικά µου τα λεφτά από τόσο µικρή ήταν για µένα µεγάλη υπόθεση. Έστω και αυτά τα λίγα. ∆εν φαντάζεσαι πόση ήταν η χαρά που έκανα όταν είχα πληρωθεί την πρώτη φορά. ∆εν ήξερα µάλιστα τι να τα πρωτοκάνω. Στην Αθήνα, επίσης, δούλευα στην υποδοχή καφεστιατορίων για το χαρτζιλίκι µου. Και επειδή δουλεύω από µικρή, δεν βολεύτηκα ποτέ κάτω από την ασφάλεια του κρατικού καναλιού. Ποτέ δεν εφησυχαστικά µε τίποτα. Θέλω να δουλεύω και να εξελίσσοµαι. Πάντα υπάρχει περιθώριο εξέλιξης και θέλω να προχωρώ µπροστά ως άνθρωπος και ως επαγγελµατίας».
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΖΩΗΣ
«Καθηµερινά έχω ανάγκη να κοιµάµαι 7 µε 8 ώρες. Ξυπνώ από τις 7 και έχω πάντα το ίδιο κέφι, χωρίς να χρειαστεί να πιω ούτε έναν καφέ! Πίνω έναν κυπριακό µόνο, µετά που θα τελειώσει η εκποµπή. Η ενέργεια και η καλή διάθεση είναι φιλοσοφία ζωής και γενικά το έχω αυτό σε ό,τι και να συµβαίνει. ∆εν λέω, πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις, ως άνθρωπος υπάρχουν στιγµές που θα πέσω ψυχολογικά, θα στεναχωρηθώ µε κάτι που θα συµβεί, αλλά πάντα προσπαθώ να βλέπω τη θετική πλευρά. Πιστεύω στο πεπρωµένο και πιστεύω ότι ο καθένας από µας βρίσκει τον δρόµο του. Τυχαία βρέθηκα να είµαι εδώ, αλλά είναι σαν να µου έδειξε η ζωή και ο Θεός τον δρόµο. Έµαθα πολλά µέσα από την εκποµπή. Να αποδέχοµαι τον εαυτό µου και να νιώθω περισσότερη αυτοπεποίθηση µε αυτό που είµαι. Πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος όταν το νιώσει αυτό γίνεται πιο ευτυχισµένος. ∆εν πρόκειται να αρέσουµε ποτέ σε όλους. Πάντα θα υπάρχει και εκείνο το σχόλιο που δεν θα είναι θετικό για σένα, αυτό που έχει σηµασία είναι εσύ να τα έχεις καλά µε τον εαυτό σου».
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛ
«Προσπαθώ όσο µπορώ µε τα σόσιαλ γιατί και αυτό είναι µέρος της δουλειάς και πολλές φορές το ξεχνώ. Γενικά, όµως, εξαρτάται από σένα τι θες να βγάλεις προς τα έξω και το ίδιο ισχύει και για µια σχέση µου. Αν το κάνω θα περιµένω ότι θα δηµοσιοποιηθεί. Λαµβάνω µηνύµατα και σίγουρα σε ένα πολύ όµορφο µήνυµα εννοείται θ’ απαντήσω ναι, ακόµα και σε κάποιον άγνωστο, όπως και άλλωστε και στα τηλέφωνα που µε καλούν στη δουλειά. Από ΄κει και πέρα ναι, έχω µπλοκάρει προφίλ από τα οποία δέχτηκα απρεπή µηνύµατα. Υπάρχει φλερτ στα σόσιαλ, αλλά είµαι λίγο της παλιάς σχολής. Προτιµώ το δια ζώσης, αν και η αλήθεια είναι ότι οι άντρες γενικά δεν πλησιάζουν µια γυναίκα για να φλερτάρουν. ∆εν ξέρω ποιο είναι το θέµα, αν φταίνε οι άντρες ή οι γυναίκες. Μη ξεχνάς ότι για να πλησιάσει ένας άντρας πρέπει να είναι και η γυναίκα δεκτική προς το φλερτ. Σίγουρα το χιούµορ σε έναν άντρα είναι αυτό που θα µου τραβήξει την προσοχή. Μετά έρχεται η ακεραιότητα του χαρακτήρα, η αυτοπεποίθηση, ο σεβασµός. Αντίθετα, αυτό που θα µε αποµακρύνει από κάποιον είναι η αυταρέσκεια και η ζήλια. Πρέπει να αποδέχεσαι τον άλλο όπως είναι, ό,τι δουλειά και να κάνει. Ο έρωτας ναι, θολώνει τη λογική δεν τη θολώνει; Είναι µια προσωρινή, όµορφη, ήπια«τρέλα». Ευτυχώς µεγαλώνοντας µαθαίνεις να τα ισορροπείς όσο µπορείς αυτά! (γέλια). Εννοείται ότι έχω πέσει στα πατώµατα για έναν έρωτα! Με άπειρο κλάµα, µε φίλες στο σπίτι σε ρόλους ψυχολόγου και µε µια τεράστια λίστα από ερωτήµατα του τύπου «γιατί δεν µας βγήκε;» τα οποία πνίγεις µπροστά από µια τεράστια κούπα παγωτού που την έχεις µόνο για πάρτη σου. Σαφώς και σκέφτοµαι τον γάµο. Εάν βρεθεί ο άντρας ο οποίος θα µε κάνει να νιώσω αυτή την ασφάλεια, θέλω οικογένεια και παιδιά. Έχω µεγάλη αδυναµία στα παιδιά».
ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΓΩ
«Τι κάνω για µένα; Για να γεµίζω τις µπαταρίες µου µέσα στη βδοµάδα πρέπει να δω τις φίλες µου. Είναι δίπλα µου χρόνια τώρα. Με ηρεµεί η θάλασσα και τα τελευταία χρόνια βρήκα στη Λεµεσό µια αποµονωµένη παραλία µε τη φίλη µου και απολαµβάνουµε τη γαλήνη και την ησυχία της. Με τη διατροφή δεν τα πάω και πολύ καλά, µου αρέσει πολύ το φαγητό και το απολαµβάνω, φροντίζω όµως εκεί που θα ξεφύγω µια µέρα, την επόµενη να είµαι πιο προσεκτική ως προς το τι θα φάω. Λατρεύω όλα τα απαγορευµένα. Πατατάκια, πατάτες τηγανιτές, σουβλάκια… Και δεν µπορώ να ελέγξω τον εαυτό µου στους φούρνους. Ειδικά όταν είµαι πεινασµένη. Τώρα έβαλα στόχο, µετά από δύο χρόνια,να ξεκινήσω πάλι γυµναστική. Και διατροφή να κάνω δεν είµαι από τους ανθρώπους που όταν θα βρεθούν έξω θα φάνε µόνο σαλάτα. ∆εν υπάρχει περίπτωση. Τη µόδα όχι, δεν την παρακολουθώ, απλά κοιτάζω και επιλέγω ό,τι µου ταιριάζει. Ευτυχώς έχω καλούς συνεργάτες στην εκποµπή και πολλές φορές αγοράζω κοµµάτια που ήδη µου φέρνουν για να φορέσω. Όσο για τις αισθητικές επεµβάσεις, πάνω απ’ όλα είναι η ψυχολογία του καθενός. Είναι πολύ σηµαντικό για µια γυναίκα ή έναν άντρα αν έχουν κάποιο θέµα µε την εµφάνισή τους, να το αλλάξουν για να νιώσουν καλύτερα. Είµαι υπέρ».
Beautiful People Magazine
