Beautiful People team
Για τη Eurovision αλλά και για τους λόγους που πλέον δεν τη βλέπουμε σε μεγάλες πίστες, μίλησε η Κωνσταντίνα.
Αν σας έκαναν πρόταση να ξαναπάτε στην Eurovision, θα το σκεφτόσασταν;
Είναι λίγο αστείο αυτό. Δεν θέλω να προσβάλλω κανέναν, αλλά πιστεύω ότι ο θεσμός έχει αλλάξει πάρα πολύ και δεν είναι κάτι που θα μπορούσα να κάνω. Εξάλλου, απευθύνεται κυρίως σε πιο νέα παιδιά. Δεν είναι ότι δεν τον παρακολουθούν και μεγαλύτεροι, αλλά όσοι πλησιάζουν πραγματικά τη Eurovision είναι οι νέοι που θέλουν να δώσουν το στίγμα της χρονιάς. Όταν είχα συμμετάσχει παλιότερα, όταν είχα γράψει τραγούδι με τίτλο «Μάνα μου», η Eurovision ήταν πιο κλασική. Υπήρχε μαέστρος, πολλά όργανα, μεγάλες ορχήστρες και το σκηνικό ήταν διαφορετικό. Τώρα, με την τεχνολογία, όλα έχουν αλλάξει και η διοργάνωση είναι πιο εξελιγμένη, ταιριαστή κυρίως για νέους ανθρώπους. Πέρυσι, με την Κλαυδία, θεωρώ ότι η εμφάνισή μας ήταν υπέροχη και αξιοπρεπής. Το τραγούδι της το ερμήνευσε καταπληκτικά, είχε υπέροχη φωνή και ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία, αλλά προσωπικά δεν θεωρώ ότι θα συμμετείχα σε κάτι τέτοιο σήμερα.
Γιατί τα τελευταία χρόνια δεν σας βλέπουμε σε πολύ μεγάλες πίστες όπως στο παρελθόν, αφού έχετε δουλέψει με τους πάντες στα μεγαλύτερα μαγαζιά της Αθήνας;
Όταν λέμε τα «τελευταία χρόνια», μιλάμε περίπου μέχρι το 2004-2005, δηλαδή πριν περίπου είκοσι χρόνια. Εκείνη την εποχή δουλεύαμε εφτά μέρες την εβδομάδα και πραγματικά ο λαιμός μου είχε φτάσει σε ένα σημείο που χρειαζόταν αποκατάσταση. Χρειαζόμουν μια αλλαγή στον τρόπο έκφρασής μου. Ξεκίνησα από πολύ μικρούς χώρους, όπως η Πλάκα, δίπλα σε σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Νταλάρας και η Αλεξίου, και δούλευα συνεχώς χωρίς σταματημό. Αυτό που με κούρασε δεν ήταν η δουλειά καθ’ αυτή, αλλά ο τρόπος έκφρασης που υπήρχε στα μεγάλα μαγαζιά εκείνη την εποχή. Έτσι, γύρω στο 2004 δούλεψα στην «Ιερά Οδό» με τον Σφακιανάκη και παράλληλα ήθελα να εκφραστώ διαφορετικά δισκογραφικά, οπότε κυκλοφόρησα ένα πιο ροκ δίσκο με ζεϊμπέκικο, όπως το «Αεροπλάνα και βαπόρια» και άλλα ξένα τραγούδια. Ψαχνόμουν να λειτουργήσω σε άλλα μονοπάτια. Επιπλέον, μετά το 2000 η νύχτα άρχισε να αλλάζει: τα μαγαζιά μεγάλωσαν, οι μικροί χώροι που χωρούσαν χίλια άτομα, άρχισαν να εξαφανίζονται, και οι μεγάλοι χώροι που δούλευα, με δύο χιλιάδες άτομα, είχαν περισσότερο ύφος κλαμπ, λιγότερο σόου και λαϊκό πρόγραμμα όπως το ξέραμε. Έκανα και συνεργασίες με τρεις μεγάλες κυρίες, τη Πόλυ Πάνου, τη Μαίρη Λίντα και την Καίτη Γκρέυ, αλλά μετά στράφηκα σε μικρότερους χώρους και σε διαφορετικούς τρόπους δισκογραφικής έκφρασης
Πηγή Λοιπόν
