Η κυπριακή ατάκα της «φιλούθκια» ακούγεται ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα, μιας και η πρώην παίκτρια του «Big Brother 2» κατάφερε να την καθιερώσει. Το τότε 22χρονο κορίτσι είχε αγαπηθεί από το τηλεοπτικό κοινό και με την έξοδο της από το παιχνίδι ήταν κάτι που το κατάλαβε πολύ γρήγορα. Είκοσι χρόνια περίπου μετά τη συμμετοχή της στο ριάλιτι, η Φραντζέσκα Μελά μάς μιλάει για την επιστροφή του ριάλιτι, απαντάει για το αν μετάνιωσε για την τότε συμμετοχή της και αποκαλύπτει πώς είναι να είσαι γιαγιά στα 40.
Δεκαοχτώ ολόκληρα χρόνια πέρασαν μετά το «Big Brother 2» όπου και συμμετείχες. Τι μνήμες σού ξύπνησε η επιστροφή του παιχνιδιού;
Περίμενα πώς και πώς να ξεκινήσει το παιχνίδι και να το παρακολουθήσω. Είχα μεγάλη αγωνία! Ξύπνησαν πάρα πολλές μνήμες και συναισθήματα του παρελθόντος πολύ όμορφα. Ένιωσα σαν να ξανάμπαινα στο παιχνίδι, θυμήθηκα τους συμπαίκτες μου, τις όμορφες στιγμές που περάσαμε, τις αγωνίες, τις χαρές, τις στεναχώριες. Έκανα μεγάλο flashback.
Θα το παρακολουθείς ή δεν θα είναι στις προτεραιότητές σου;
Παρακολούθησα την πρεμιέρα μέχρι τη μέση, αλλά και το δεύτερο επεισόδιο. Απογοητεύτηκα λίγο. Βέβαια είναι η αρχή και θα δούμε στην πορεία πώς θα εξελιχθεί.
Πώς σου φάνηκε η επιλογή των παικτών;
Η επιλογή των παικτών δεν έγινε τυχαία όπως και τότε. Επιλέχθηκαν αντίθετοι και αντιφατικοί χαρακτήρες με σκοπό να προκληθούν εντάσεις και σχόλια, με αποτέλεσμα την τηλεθέαση. Δεν υπάρχει σύγκριση με τότε, αλλά δικαιολογημένα γιατί η κοινωνία μας μετά από μία εικοσαετία άλλαξε και γενικά σκλήρυνε, ενώ έσπασαν και πολλά ταμπού. Εμείς τότε ήμασταν πιο αγνοί στις συμπεριφορές μας χωρίς να προσπαθεί κάποιος να δημιουργήσει εντυπώσεις, αν και η φύση του παιχνιδιού είναι ανταγωνιστική. Λειτουργούσαμε περισσότερο σαν ομάδα, σαν οικογένεια. Στεναχωριόμασταν όταν προτείναμε κάποιον για να αποχωρήσει και τα θέματα που συζητήσαμε και οι χαρακτήρες ήταν πιο ταυτόσημοι με το μεγαλύτερο μέρος των τηλεθεατών.
Αλήθεια, μετάνιωσες που πήρες μέρος στη δεύτερη σεζόν του «Big Brother»;
Καθόλου! Γενικά δεν μετανιώνω για τις επιλογές που κάνω. Ήταν μία εμπειρία που θα τη θυμάμαι για πάντα και μου έμαθε πολλά. Βρέθηκα εκεί τυχαία και τόσο γρήγορα, δεν μπήκα ούτε για το έπαθλο ούτε για τη δημοσιότητα. Το είδα σαν μία εμπειρία που συμβαίνει μία φορά στη ζωή σου και λόγω της φύσης του χαρακτήρα μου μού αρέσει να δοκιμάζω νέες εμπειρίες. Ήταν και η νεανική μου αφέλεια και ήθελα να το ζήσω.
Πήρες μέρος στη δεύτερη σεζόν του παιχνιδιού που ήταν εξίσου πετυχημένη όσο η πρώτη. Ήταν διαχειρίσιμη η τόσο μεγάλη αναγνωρισιμότητα;
Η αναγνωρισιμότητα που προσέφερε εκείνη την εποχή το παιχνίδι ήταν τρομακτικά μεγάλη και ήταν δύσκολο να τη διαχειριστείς. Δεν μπορούσα να βγω στον δρόμο ούτε εγώ ούτε η οικογένειά μου. Με την καλή έννοια το λέω. Η αγάπη του κόσμου ήταν και ακόμα είναι συγκινητική. Άνθρωποι της τηλεόρασης ή του θεάματος που θαύμαζα με ήξεραν, με έκαναν παρέα, ενώ ήμουν ένα κορίτσι από την Κύπρο που μέχρι χθες δεν ήξερε κανείς.
Σου άνοιξε πόρτες η συμμετοχή σου στο ριάλιτι;
Είχα πάρα πολλές επαγγελματικές ευκαιρίες μετά το παιχνίδι. Μη ξεχνάμε ότι τότε δεν υπήρχε η οικονομική κρίση που υπάρχει τώρα. Ασχολήθηκα με την τηλεπαρουσίαση, με το τραγούδι, έκανα φωτογραφίσεις, διαφημίσεις, παρουσιάσεις κ.τ.λ. Πολλά πράγματα δεν τα εκμεταλλεύτηκα σωστά λόγω της νεανικής μου αφέλειας και ίσως όχι με την απαιτούμενη σοβαρότητα. Γενικά, όμως, είμαι ευγνώμων για όσα ήρθαν στη ζωή μου.
Πώς είναι η ζωή σου σήμερα;
Σήμερα είμαι μία ευτυχισμένη μαμά της 21χρονης Ντανιέλας και του 11χρονου Αλέξανδρου, και γιαγιά του εγγονού μου, Μιχάλη, που είναι δυόμισι χρόνων. Η καθημερινότητά μου είναι η όμορφη και συνάμα πολύ κουραστική ρουτίνα μιας μαμάς. Το απολαμβάνω, όμως.
Είσαι μία εντυπωσιακή 40χρονη γιαγιά πλέον. Πώς είναι το συναίσθημα;
Είμαι μία 40άρα τρελογιαγιά που ρουφάω το κάθε δευτερόλεπτο με τα παιδιά και το εγγονάκι μου. Δεν νιώθω γιαγιά, αλλά μαμά. Είναι παιδί μου εξίσου και ο εγγονός μου. Δεν είμαι η κλασική γιαγιά των παραμυθιών, δεν μαγειρεύω τα γιαγιαδίστικα φαγητά και δεν πλέκω. Είμαι η γιαγιά που θέλει να είναι όμορφη και περιποιημένη, που κάνει go karts με τα παιδιά και τον εγγονό, πάει στο γήπεδο και τους μαθαίνει πώς θα παίζουν στις λάσπες και πώς να σκαρφαλώνουν στα δέντρα.
