Beautiful People team
Η εκδίκαση της υπόθεσης revenge porn με θύμα την Ιωάννα Τούνη θα συνεχιστεί στις 28 Νοεμβρίου ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης και η γνωστή influencer ξέσπασε μέσα από ένα βίντεο.
Μόλις μαθεύτηκε η είδηση για την Τούνη Τι συμβαίνει με τον Δημήτρη Φιντιρίκο
Συγκεκριμένα ανέφερε: «Χθες ξεκίνησε επιτέλους το δικαστήριο που προσμονώ και περιμένω με αγωνία από το 2017! Μετά από αναβολές, οι κατηγορούμενοι αυτή τη φορά παρουσιάστηκαν. Όμως, αντί για μια στάλα μεταμέλειας, είχαν το θράσος να δηλώσουν πως εκείνοι είναι τα “θύματα”… Τα “θύματα” του διασυρμού, που εγώ βίωσα. Της παράνομης μαγνητοσκόπησης, της διάδοσης, της δημόσιας ταπείνωσης, του ψυχικού «βιασμού» & της κατάρρευσης που ένιωσα όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό το βίντεο με έχει στιγματίσει ανεπανόρθωτα! Παρόλα αυτά δεν ζητάω εκδίκηση, ζητάω δικαιοσύνη. Ζητάω παραδειγματική τιμωρία! Γιατί μόνο έτσι μπορεί να σταλεί ένα μήνυμα: Ότι η παραβίαση της ιδιωτικής ζωής είναι έγκλημα και καμία γυναίκα -κανένας άνθρωπος- δεν πρέπει να το βιώσει ποτέ ξανά. Μετά από 8 χρόνια, συνεχίζω να στέκομαι όρθια. Και αυτή τη φορά, δεν θα σωπάσω».
Και εξηγεί τους λόγους που ζήτησε η δίκη να γίνει κεκλεισμένων των θυρών και τονίζει ότι θέλει «να αποκατασταθεί η αλήθεια, στη μνήμη της μαμάς μου, που έφυγε άδικα από αυτόν τον κόσμο, από τη θλίψη και τον καημό της και με τη σκέψη πως η κόρη της έχει ατιμαστεί και έχει αδικηθεί με αυτόν τον τρόπο».
Και πρόσθεσε: «Λοιπόν, κάνω αυτό το βίντεο για να απαντήσω στα εκατοντάδες, ενδεχομένως και χιλιάδες μηνύματα που έχω λάβει από χθες και κυρίως από γυναίκες, πράγμα που με χαροποιεί πάρα πολύ. Μηνύματα γεμάτα αγάπη και στήριξη, τα οποία μου έδωσαν τεράστια δύναμη και με συγκίνησαν. Δυστυχώς, δεν έχω τον χρόνο να απαντήσω σε όλα αυτά ξεχωριστά, αλλά σας ευχαριστώ από καρδιάς. Χθες βρέθηκα για ακόμη μία φορά στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης και, μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια αναμονής, επιτέλους ξεκίνησε, όντως ξεκίνησε, η δίκη που περίμενα. Μία δίκη για revenge porn, ή όπως αποκαλείται νομικά, για την παράνομη μαγνητοσκόπηση χωρίς τη συγκατάθεσή μου και χωρίς τη γνώση μου, προσωπικών ερωτικών στιγμών, οι οποίες διέρρευσαν παντού, σε όλη την Ελλάδα, και αναρτήθηκαν σε πορνογραφικά sites και σε κάθε είδους μέσα. Σίγουρα οι περισσότερες από εσάς θυμάστε για ποιο πράγμα μιλάω. Μέχρι σήμερα λοιπόν, και παρά το οτιδήποτε ενδεχομένως έχω πετύχει, ο κόσμος με αντιμετωπίζει ως μία κοινή… ως ξεφτιλισμένη ή οτιδήποτε σχετικό. Το βίντεο αυτό μαγνητοσκόπησαν, με τη συναίνεση, ένας άνθρωπος που τότε ήδη γνώριζα πέντε χρόνια, καθώς εργαζόμασταν μαζί, και ο κολλητός του φίλος.
Αυτό που ενδεχομένως μπορεί να μην γνωρίζεις ακόμη είναι ότι οι δύο κατηγορούμενοι εμφανίστηκαν χθες για πρώτη φορά στη δικαστική αίθουσα και δήλωσαν πως είναι τα θύματα. Οι δύο αυτοί άνθρωποι δήλωσαν και ισχυρίστηκαν θρασύτατα ότι είναι τα θύματα σε μια υπόθεση και έναν διασυρμό που εγώ βίωσα, ένιωσα και με στιγμάτισε ανεπανόρθωτα.
Ένας διασυρμός που προέκυψε από την παράνομη μαγνητοσκόπηση από αυτούς, την παράνομη και παρά τη θέλησή μου και τη γνώση μου μαγνητοσκόπηση, την οποία οι ίδιοι διέδωσαν σε τρίτα άτομα. Μια μαγνητοσκόπηση στην οποία φαίνεται να συνευρίσκομαι σεξουαλικά με τον έναν από τους δύο, ενώ ο δεύτερος, ο κολλητός του, τραβάει βίντεο χωρίς να το γνωρίζω, ενώ ο άνθρωπος με τον οποίο βρίσκομαι στην ερωτική πράξη κοιτάει, γελάει, χλευάζει και συνεχίζει κανονικά τη συνουσία. Οι άνθρωποι αυτοί, λοιπόν, δηλώνουν τα θύματα.
Ωστόσο, δεν θέλω να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες για όλη αυτή την υπόθεση που ήδη είναι γνωστή, μιας και πλέον έχει αφεθεί στα χέρια της Δικαιοσύνης. Περιμένω, με κάθε υπομονή, να προχωρήσει η διαδικασία. Έχουν περάσει λοιπόν σχεδόν οκτώ χρόνια από εκείνη τη μέρα. Ήμουν τότε μόλις 23-24 ετών. Θα μπορούσα να είμαι η κόρη σου, η αδελφή σου ή ακόμα κι εσύ. Θα μπορούσα να είναι οποιοσδήποτε στη θέση μου.
Κι όμως, εγώ κατάφερα σήμερα να σταθώ ξανά στα πόδια μου, να προχωρήσω τη ζωή μου, να δουλέψω, να κάνω ένα παιδί. Υπάρχουν όμως κοπέλες που δεν έχουν καταφέρει ποτέ να βγουν από αυτό το τραυματικό γεγονός, ένα γεγονός που μπορεί να τις κατέστρεψε, να τις έκανε να κλειστούν στον εαυτό τους, να αλλάξουν χώρα ή, δυστυχώς, ακόμη και να έδωσαν τέλος στη ζωή τους.
Έχω μιλήσει ξανά για το πόσο τραυματικό είναι ένα τέτοιο γεγονός. Νομίζω ότι ό,τι και να πω για το πώς νιώθει ένα θύμα σε μια τέτοια περίσταση είναι λίγο. Δεν θα μπορέσω με τίποτα να μεταφέρω όλο τον πόνο, την απόλυτη εξαθλίωση και την ατίμωση που περνάει ένα άτομο, μια κοπέλα. Γιατί, καλώς ή κακώς, ζούμε σε μια πατριαρχική κοινωνία, όπου οι γυναίκες είναι αυτές που βρίσκονται στη θέση του απόλυτου ξεπεσμού και της ντροπής, ενώ οι άντρες αντιμετωπίζονται ως «γαμ@τοι».
Δεν ξέρω αν θέλω αυτή τη στιγμή να μιλήσω για τα συναισθήματά μου, γιατί χθες ήμουν ήδη αρκετά φορτισμένη και δεν θέλω να καταλήξω να κλαίω σε αυτό το βίντεο. Το κάνω για έναν άλλο σκοπό. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι τον αγώνα αυτόν τον δίνω οκτώ χρόνια μετά, και παρά την τεράστια ψυχική δυσκολία που βιώνω ξανά και ξανά, βλέποντας τους ανθρώπους αυτούς τους δύο, είναι μια πραγματικά εξουθενωτική διαδικασία.
Ο ψυχισμός ενός ανθρώπου δεν έχει να κάνει με το αν είσαι γνωστός, ούτε με την οικονομική σου κατάσταση. Δεν έχει να κάνει με τίποτα από αυτά. Όλοι μοιραζόμαστε τα ίδια συναισθήματα. Είναι ένας αγώνας που δίνω σήμερα για τον εαυτό μου, για να αποκαταστήσω την τιμή και το όνομά μου. Και παρότι θα είμαι στιγματισμένη για πάντα, και παρότι ξέρω ποια είναι η πραγματικότητα, θέλω να αποκατασταθεί η αλήθεια, στη μνήμη της μαμάς μου, που έφυγε άδικα από αυτόν τον κόσμο, από τη θλίψη και τον καημό της και με τη σκέψη πως η κόρη της έχει ατιμαστεί και έχει αδικηθεί με αυτόν τον τρόπο.
Το κάνω και για τον γιο μου, το παιδί μου, που είναι τώρα τριών ετών, αλλά σύντομα θα είναι 6-7 και θα κληθεί να αντιμετωπίσει στο σχολείο αυτή την κατάσταση για το ποια, στην πραγματικότητα, είναι η ηθική της μητέρας του, και για το αν έχει υπάρξει πρωταγωνίστρια σε ερωτικές ταινίες. Και ενώ για πολλούς λογικούς ανθρώπους η απάντηση είναι ξεκάθαρη, πως πρόκειται για θύμα, υπάρχουν ακόμα σήμερα άνθρωποι που με αντιμετωπίζουν σαν μια κοινή…
Οφείλω λοιπόν στο παιδί μου μια δικαστική απόφαση που να ξεκαθαρίζει ποιος υπήρξε ο θύτης και ποιο το θύμα σε αυτή την υπόθεση. Μια απόφαση που θα καταδικάζει και θα τιμωρεί, ελπίζω με φυλάκιση, τους δύο κατηγορούμενους. Θέλω επίσης να ξεκαθαρίσω ξανά ότι δεν έχω το παραμικρό οικονομικό όφελος από όλη αυτή την υπόθεση. Δεν ζητώ καμία χρηματική αποζημίωση, ούτε ένα ευρώ. Το σημαντικότερο είναι ότι αυτός ο αγώνας είναι για κάθε γυναίκα που έχει υπάρξει θύμα τέτοιας κακοποίησης, που έχει βιαστεί ψυχικά, που έχει πληγεί ανεπανόρθωτα.
Είμαι εδώ για να σου πω ότι δεν είσαι μόνη. Μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε. Και αυτό από μόνο του είναι μια πολύ λυπηρή διαπίστωση, γιατί πραγματικά μπορεί να συμβεί στην καθεμία. Γιατί ο κάθε επιτήδειος μπορεί να θεωρήσει ότι έχει το δικαίωμα να καταστρέψει τη ζωή μιας γυναίκας, μιας ανθρώπινης ζωής, απλώς και μόνο για τη διασκέδασή του και τον εγωισμό του.
Νομίζω πως πλέον έχει έρθει η στιγμή να μπει μια οριστική τελεία στο πώς η κοινωνία αντιμετωπίζει τέτοιες υποθέσεις και στο ποιες ποινές πρέπει να επιβάλλονται σε τόσο διαστρεμμένους, κακοποιητικούς ανθρώπους. Εύχομαι και ελπίζω σε μια παραδειγματική τιμωρία, ώστε όποιο βδέλυγμα της κοινωνίας έχει περάσει από το αρρωστημένο μυαλό του να κάνει κάτι τέτοιο σε μια κοπέλα - 16, 19, 25 ή 105 χρονών - να μην τολμήσει καν.
Να μην τολμήσει να σηκώσει το χέρι του και να τραβήξει μια προσωπική, ερωτική στιγμή με τη σύντροφό του ή με μια κοπέλα με την οποία συνευρέθηκε. Ακόμη κι αν η λήψη είναι συναινετική, όπως σε άλλες περιπτώσεις, αυτό το ιδιωτικό περιεχόμενο δεν έχει κανείς δικαίωμα, ποτέ και για κανέναν λόγο, να το πάρει, να το διαρρεύσει, να το δημοσιεύσει, να το αναπαράγει, να το στείλει ή, ακόμα χειρότερα, να το κάνει εξώφυλλο σε περιοδικά και εφημερίδες, όπως συνέβη στη δική μου περίπτωση.
Η πράξη αυτή είναι κακούργημα, σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο. Και ως κοινοί εγκληματίες, με τις χειρότερες των ποινών, πρέπει να αντιμετωπίζονται όσοι είναι υπεύθυνοι για τη μαγνητοσκόπηση και τη διαρροή τέτοιων τόσο ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, με σκοπό να καταστρέψουν κοινωνικά, οικονομικά και ψυχολογικά τη γυναίκα που έχουν απέναντί τους. Σχετικά με τη χθεσινή διαδικασία η δίκη πράγματι ξεκίνησε. Ήμουν η πρώτη μάρτυρας που κατέθεσε. Δεν ξέρω πώς πήγε, αλλά πήγα εκεί με την αλήθεια μου, και δεν έχω τίποτα να φοβηθώ.
Ζητήσαμε η δίκη να γίνει κεκλεισμένων των θυρών. Γιατί; Επειδή υπάρχει βιντεοληπτικό υλικό, ένα βίντεο λίγων δευτερολέπτων που αποτελεί το ισχυρότερο αποδεικτικό μέσο της υπόθεσης. Ένα βίντεο που με πονάει μέχρι σήμερα, που με έχει γονατίσει. Ένα βίντεο που τραβήχτηκε εν αγνοία μου, δημοσιεύθηκε χωρίς τη θέλησή μου και το οποίο δεν ήξερα καν ότι υπήρχε μέχρι τη στιγμή που το είδα να κυκλοφορεί σε όλη την Ελλάδα.
Αυτό το βίντεο θα έπρεπε να προβληθεί κατά τη διάρκεια της δίκης, σε μια τεράστια οθόνη, μέσα στην αίθουσα. Όμως στις αίθουσες των δικαστηρίων, πέρα από τους ανθρώπους που πρέπει να είναι εκεί, βρίσκονται και δημοσιογράφοι, περαστικοί, περίεργοι, άνθρωποι που έρχονται απλώς για να “πάρουν μάτι”, να πιούν τον καφέ τους…. Και εγώ θα έπρεπε, μπροστά σε όλους αυτούς, να περιγράψω κάθε λεπτομέρεια αυτής της τραυματικής εμπειρίας, βλέποντας ταυτόχρονα αυτό το βίντεο.
Αυτός ήταν ο λόγος που ζητήσαμε να γίνει η δίκη κεκλεισμένων των θυρών, για να υπάρξει σεβασμός στη διαδικασία. Εφόσον θα αναγκαζόμουν να δω ξανά αυτό το τραυματικό βίντεο που θα ήθελα να εξαφανιστεί από τον κόσμο, δεν ήθελα να το κάνω μπροστά σε τυχαίους ανθρώπους. Το να ανεβάσω ένα story ότι βρίσκομαι στο δικαστήριο δεν έχει καμία σχέση με το να αναπαραχθεί το συγκεκριμένο υλικό, το οποίο, όπως είπα, θέλω να εξαφανιστεί για πάντα. Γι’ αυτό ζητήσαμε και ευτυχώς το δικαστήριο σεβάστηκε την επιθυμία μας και προχωρήσαμε κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Δεν θα επεκταθώ περισσότερο, γιατί η υπόθεση βρίσκεται σε εξέλιξη. Θέλω να κλείσω αυτό το βίντεο λέγοντας ότι κατάφερα να μην κλάψω, να σημειωθεί αυτό! Το σημαντικό είναι ότι η υπόθεση αυτή βρίσκεται ήδη στα χέρια της Δικαιοσύνης. Μέσα στο επόμενο διάστημα, ελπίζω να τελειώσει αυτό το μαρτύριο, να βάλω επιτέλους μια τελεία και μια παύλα, και να γυρίσω σελίδα στη ζωή μου, κάτι που περιμένω σχεδόν μία δεκαετία. Αφήνομαι, λοιπόν, απόλυτα στα χέρια της Δικαιοσύνης και εύχομαι πραγματικά να λάμψει η αλήθεια, για μένα, και για κάθε γυναίκα εκεί έξω. Είμαι μαζί σας».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
