Χρήστος Ζαβός
Κατανοώ ότι ο τίτλος ίσως να φλερτάρει με την ιεροσυλία. Δεν είναι και εύκολο να χρησιμοποιείς το όνομα του Μοράις μιλώντας κιόλας για τη διαδοχή του.
Ακόμη πιο δύσκολο είναι να ψάξεις να βρεις κάποιον που μπορεί να προσφέρει έστω και τα μισά όπως ο «εξωγήινος» Πορτογάλος. Άμα κανείς κάτσει να παρουσιάσει την προσφορά του μέσω των αριθμών θα χρειαστεί ελεγκτική εταιρεία απ’ αυτές που διαπρέπουν στους αριθμούς των χρηματοοικονομικών.
Υπάρχει όμως και μια ρεαλιστική προσέγγιση στο όλο θέμα. Για όλα κάποτε κλείνει ο κύκλος. Έτσι θα συμβεί και με τον 33χρονο Μοράις. Ήδη άρχισε να κτυπά καμπανάκι, ως προς το ότι θα πρέπει να προστατευτεί με κάποιο τρόπο. Μετά από τόσα παιγνίδια, τα πόδια λυγίζουν όση ψυχή ή εμπειρία και να κουβαλά ο καθένας. Όσο τεράστια προσωπικότητα και να διαθέτει.
Έχω την εντύπωση ότι ο ΑΠΟΕΛ κλείνοντας το Σόουζα, ίσως να κάνει μια μεταγραφή που ενδεχομένως στο μέλλον να αποδειχθεί ιστορική. Εννοείται ότι τέτοια πρόβλεψη είναι εξαιρετικά δύσκολη αφού για τον κάθε παίκτη ισχύουν διαφορετικά δεδομένα. Το επιβάλλουν οι συνθήκες και κυρίως οι εποχές που περνάμε.
Για παράδειγμα αν τώρα ο Σόουζα διαπρέψει με την «πορτοκαλί» τότε δύσκολα θα ξεφύγει από τους ευρωπαίους σκάουτερ. Με τον Μοράις ήταν διαφορετικές οι εποχές τότε. Πλέον ο ΑΠΟΕΛ έχει μπει στο τριπάκι του «αγοράζω και πουλώ», έχει πια την τεχνογνωσία για το πώς πλασάρεται ένας παίκτης.
Ίσως να είναι και διαφορά μεταξύ των Μοράις και Λούκας. Ο ένας αποδείχθηκε πολύ ανεξάρτητος ως προς τις αποφάσεις του, ενώ ο Λούκας καθοδηγείται από ένα «δαιμόνιο» μάνατζερ που στο μυαλό του είναι να πουλά το προϊόν του.
Από κει και πέρα, έχουν όμως πολλές ομοιότητες. Η πιο έντονη έχει να κάνει με τη βαθιά θρησκευτικότητα που κουβαλούν. Ταγμένοι και δύο στις υπηρεσίες του Θεού που πιστεύουν δεν θα μπορούσαν να αποφύγουν την αξία της οικογένειας.
Αμφότεροι με έντονη προσωπικότητα η παρουσία τους στο γήπεδο είναι επιβλητική. Ιδιαίτερα στο χώρο του άξονα, κάνουν κουμάντο. Είναι οι μονάδες που ενώνουν όλες τις γραμμές του συνόλου. Ο Σόουζα είναι φυσικά σε καλύτερη ηλικία κουβαλά όμως αυτό το ερωτηματικό, για το πώς θα είναι όταν επιστρέψει από το σοβαρό τραυματισμό του.
Το χα εκφράσει και δημόσια όταν ακόμη αγωνιζόταν στην ΑΕΛ, ότι ο 27χρονος πια Σόουζα είναι ο καλύτερος χαφ στην Κύπρο. Με τον Μοράις να πλησιάζει τη δύση της καριέρας του, ο Βραζιλιάνος είναι ότι πιο ολοκληρωμένο υπάρχει στο ποδόσφαιρο μας στη θέση του κεντρικού χαφ. Ακόμη και από τον αγαπημένο Βινίσιους.
Στο γήπεδο κάνει τα πάντα. Τέτοιο ποιοτικό «σκυλί» δεν έχει η κυπριακή ποδοσφαιρική πιάτσα. Κόβει, δημιουργεί, σκοράρει, πατά περιοχή, καλύπτει δεξιά, αριστερά, πουλάει τσαμπουκά, εμψυχώνει τους συμπαίκτες του , ενοχλεί τους διαιτητές… μήπως σου θυμίζει κάποιον; Αν όντως ναι, μάλλον αυτός είναι ο Μοράις.
Κατ’ εμέ είναι η μεταγραφή του καλοκαιριού, χωρίς όμως να γνωρίζουμε τους νέους που έφεραν όλες οι ομάδες. Ο ΑΠΟΕΛ εν ολίγοις πέραν του ότι προσθέτει στη μηχανή του ένα πολυεργαλείο με τη σφραγίδα της Βραζιλιάνικης σχολής, ίσως να δίνει λύση σ’ ένα κεφαλαιώδες ζήτημα που έχει να κάνει με το ποιος θα διαδεχθεί ή θα συμπληρώσει τον τεράστιο Μοράις.
Τέτοια θέματα απασχολούν ομάδες κολοσσούς. Είναι κεφάλαια που περιλαμβάνει ο ομαδικός αθλητισμός διαχρονικά. Παραδείγματα δεκάδες και σ’ όλα τα αθλήματα.
Η χθεσινή ανακοίνωση αν οι συνθήκες το επιτρέψουν ίσως ν’ αποδειχθεί και ιστορική.
Φυσικά όλα αυτά είναι θεωρίες. Είναι απ’ αυτά που γράφουμε εμείς για να βγάζουμε το ψωμί μας. Τα δεδομένα όμως σε βοηθούν να κάνεις μια πρόβλεψη. Αν είναι σωστή ή όχι, το γήπεδο και κυρίως ο χρόνος θα το δείξει…
Υ.Γ Για το παρασκήνιο της μεταγραφής μας έχουν πει σωρεία σεναρίων. Μόνο που δεν ενέπλεξαν τη Μοσάντ ή τη CIA. Ποιος όμως νοιάζεται στ’ αλήθεια αφού η ουσία, έχω την εντύπωση ότι βρίσκεται στο πιο πάνω κείμενο…
