Χρήστος Ζαβός
Να μου πεις και θα έχεις δίκαιο... εδώ γίνεται χαμός, με Var και Βασίλη Δημητρίου, ο Αρχάγγελος δεν έχει πλάσμα να εργάζεται, η Ομόνοια καταγγέλει θεούς και δαίμονες, ο ΑΠΟΕΛ στοχοποίει τον Παπασταύρου και εσύ ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο!!
Συγχωρέσε με, το έχω ανάγκη αγαπημένε αναγνώστη, πριν εισέλθω σ’ όλη αυτή την τοξικότητα που προνοεί η εργασία μου, να πάρω μια δύο τζούρες ποδοσφαιρικής σκέψης για να μπορέσει έτσι να βγει η ημέρα. Διαφορετικά θα τρελαθώ ακόμη περισσότερο, όπως η πλειοψηφία μας εδώ πέρα στο νησί.
Λοιπόν επειδή ολοένα και πέφτει το επίπεδο στην Κύπρο και οι καλοί παίκτες, δεν έρχονται στο νησί λόγω οικονομικού αλλά και ασχετοσύνης στο σκάουτινγκ αφού οι πάντες εξαρτώνται από πέντε- έξι μάνατζερ, όσοι είναι και όντως είναι φτασμένοι παίκτες, ποιοτικοί και ντελικάτοι ξεχωρίζουν όπως ένας Εσκιμώος στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.
Ένας τέτοιος είναι και ο Πάντσεον. Άγγλος, 34 ετών με δώδεκα- δεκατρία έτη στην Πρέμιερ Λίγκ… το βιογραφικό του είναι τέτοιο που βαράει για τα κυπριακά δεδομένα τρεις τόνους σίδερο και άλλους τόσους ατσάλι. Ξέρεις εσύ πολλούς που έχουν εργαστεί στην Πρέμιερ Λίγκ με τη φανέλα της Κρύσταλ Πάλας και της Σαουθάμπτον κόντρα στα μεγαθήρια του αγγλικού ποδοσφαίρου;
Ιδιαίτερα φέτος που προσαρμόστηκε είναι άλλο πράγμα. Γιατί δεν είναι και εύκολο να έρθεις από την Αγγλία και να σε πάω κατ’ ευθείαν για κρασάτο λουκάνικο και τραχανά ξερό από τον Στατό, μάλλον θα χρειαστείς πλύση στομάχου.
Φέτος όμως σ’ αντίθετη με πέρσι που προσπαθούσε να προσαρμοστεί να ζήσει την αλλαγή μεταξύ Πρέμιερ Λίγκ και Δασάκι της Άχνας, είναι κατά την άποψη μου ο καλύτερος χαφ του πρωταθλήματος.
Χθες έτσι που τον είδαμε με την Ομόνοια, να είναι μπροστά από την τετράδα της άμυνας και πίσω από τους άλλους τέσσερις επιτιθέμενους, ήταν μια ομάδα μόνος του. Απολαυστικός. Ανασταλτικά, δημιουργικά, σκόραρε κιόλας, ωσάν και το ήταν το μεγάλο παιδί ανάμεσα σε μικρούς. Τα έκανε κυριολεκτικά όλα, δείχνοντας σε όλους μας τι σημαίνει σύγχρονο χαφ.
Άμα σκεφτώ δε, κάτι χαφ που παίζουν στις μεγάλες ομάδες του νησιού και κάνουν τους γκράντε παίκτες συγκριτικά με τον Άγγλο, μοιάζουν ταινία του Χόλυγουντ με σκετσάκι σε σήριαλ της Μπουρκίνα Φάσο… με όλο το σεβασμό στην Αφρικανική χώρα.
Να το ξηγήσουμε για να το καταλάβουμε. Ο συγκεκριμένος παίζει σε όποια μεγάλη ομάδα με κλειστά μάτια. Κάποιες όμως εκ των έξι, θα τον είχαν πολύ ανάγκη και κάποιες άλλες όχι.
Για παράδειγμα στην ΑΕΛ θα μπορούσε να παίξει, αλλά ο Κερκέζ έχει φτιάξει ένα κέντρο που είναι χάρμα ιδέσθαι. Με Νταβόρ, Μεντόγιεβιτς, Ντανίλο, Παπαφώτη, Αντάμοβιτς και Ριέρα η όποια πρόσθεση στα χαφ θα έμοιαζε πλεονασμός.
Ο Μπεργκ έχει τον δικό του Πάντσεον, τον Τζόρντι, ανεξαρτήτως αν είναι κουρασμένος. Άμα όμως είχε την ευκαιρία να τον έβαζε στη μηχανή, μάλλον δεν θα είχε πρόβλημα αφού είναι χαφ, στυλ Μπεργκ. Εξάρι και οκτάρι μαζί όπως είναι ο Βίτορ και ο Τζόρντι.
Και στον ΑΠΟΕΛ, θα ταίριαζε, αφού πίσω από τον Ζαχίντ και μπροστά από τον Ανουάρ, θα έφτιαχναν μια τριάδα για φίλημα.
Για τον Απόλλωνα επίσης υπάρχει ένας σχετικός πλουραλισμός με τους Σακέτι, Ντένιτς, Χάμπο και Μάρκοβιτς. Θέλει μεν ενίσχυση ή βελτίωση στα χαφ, αλλά μάλλον ο Πετράκης θα πήγαινε για ένα χαφ, δεκάρι ή all around.
Κατά την άποψη μου, αυτός που τον έχει ανάγκη περισσότερο απ’ όλους είναι ο Τιμούρ. Υποθετικά μιλώντας άμα τον πήγαινες τον Πάντσεον στην Ανόρθωση, θα είχε γιατρευτεί. Ένα τέτοιο θα ήθελε ο Κετσπάγια, για να δέσει σιγά, σιγά η ομάδα και να ξεκινήσει την αντεπίθεση της.Μπροστά από τα στόπερ ή πίσω από τον Μίχα, να σπρώχνει την ομάδα γιατί με τον Χουσμπάουερ πόνεσαν τα μάτια μας.
Όλα αυτά είναι υποθετικά. Γιατί οι Ρώσοι της Πάφου και μάγκες είναι που τον έφεραν, αγνοώντας τους μάνατζερ της κυπριακής πιάτσας και τα τσόνταραν χοντρά για να τον φέρουν στην ομάδα.
Άσε που τα λεφτά που δίνουν στον Άγγλο, δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί να τα πληρώσει η ομάδα στην Κύπρο. Καμιά τριανταριά βγαίνουν από τα ταμεία της Πάφου και ας είναι η μονάδα που θα θεμελιώσει επιτέλους την ομάδα στους μεγάλους του κυπριακού ποδοσφαίρου. Γιατί οι Ρώσοι το αξίζουν, προσπαθούν και κυρίως δεν έχουν ακόμη βρωμίσει από την λάσπη του βούρκου που λέγεται κυπριακό ποδόσφαιρο.
