Του Αντρέα Σταύρου
Η Ομόνοια προφανώς και είναι ικανοποιημένη με την δεύτερη συνεχόμενη παρουσία της σε ομίλους ευρωπαικής διοργάνωσης και πιο συγκεκριμένα του ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Κόνφερενς Λιγκ, αλλά θα μπορούσε με μία διαφορετική προσέγγιση στον επαναληπτικό με την Αντβέρπ να ήταν αυτή στους ομίλους του Γιουρόπα Λίγκ και όχι η Βελγική ομάδα.
Ας το πάρουμε από την αρχή. Η ομάδα του Χένινγκ Μπεργκ με την ονειρική εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο του πρώτου αγώνα στο ΓΣΠ, κέρδισε με 4-2, ανέβασε τις προσδοκίες και απέδειξε ότι μπορεί να αποκλείσει ένα τρομερά ποιοτικό αντίπαλο με τεράστιο μπάτζετ. Αυτό που θα έπρεπε να πετύχει το τριφύλλι ήταν απλά μία σωστή διαφύλαξη του σκορ που θα τις έδινε την πρόκριση.
Στόχος στον επαναληπτικό στην Αμβέρσα ήταν μία οργανωμένη άμυνα για να μην παραβιαστεί η εστία του Φαμπιάνο και η συγκεκριμένη τακτική δεν είναι εντελώς λανθασμένη όταν έχεις απέναντί σου παίκτες όπως οι Μιγιόσι, Μπένσον, Μπαλικβίσα και ο Ναιγκολάν. Ή ακόμα καλύτερα μία ομάδα που έχει μία ξεκάθαρη επιθετική φιλοσοφία. Στο στάδιο Μποσουίλ υπήρχαν στιγμές που η Ομόνοια κρατούσε πολύ καλά αμυντικά και παρά την συνεχόμενη κατοχή μπάλας από την Αντβέρπ και τον καλό της ρυθμό δεν δεχόταν και πολλές απειλές η ομάδα του Μπεργκ τουλάχιστον στο πρώτο 25λεπτο.
Αυτό όμως που φαινόταν και δεν βόλευε καθόλου την Ομόνοια είναι ότι παρά την αμυντική φιλοσοφία στο παιχνίδι, επιθετικά δεν μπορούσε να κάνει κάτι αξιόλογο και απλά απομάκρυνε την μπάλα, κάτι που έφερνε συνεχώς την Βελγική ομάδα γύρω και μέσα στην περιοχή του Φαμπιάνο. Με το σκορ να τελειώνει 1-0 στο πρώτο ημίχρονο κάπου σκεφτόσουν και έλεγες ότι η Ομόνοια στην επανάληψη θα πρέπει να βγει ψηλά, να βάλει πίεση και να σπάσει τον ρυθμό της Αντβέρπ που γινόταν όλο και καλύτερη. Τίποτα όμως δεν άλλαξε. Η αμυντική φιλοσοφία συνέχισε και στο 2ο ημίχρονο με αποτέλεσμα η ομάδα του Μπράιαν Πρισκέ να βρει περισσότερες ευκαιρίες να σκοράρει αλλά τον Φαμπιάνο να είναι και πάλι εξαιρετικός.
Για να μην πολυλογώ η συνέχεια ήταν γνωστή. Η Αντβέρπ έκανει το 2-0 στο 85 ( σε αυτό το σημείο χάθηκε η πρόκριση εκ των υστέρων) και η Ομόνοια αποκλείστηκε στα πέναλτι από τους Βέλγους.
Γράφοντας αυτό το κείμενο εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι αν η Ομόνοια προσέγγιζε το παιχνίδι διαφορετικά παίζοντας πιο ορθόδοξο ποδόσφαιρο και να μην είναι συνεχώς πίσω από την μπάλα τότε είχε τις δυνατότητες να πάρει την πρόκριση. Η Αντβέρπ δεν ήταν άτρωτη, η Ομόνοια έπαιζε με λιγότερο άγχος μιας και είχε ήδη εξασφαλισμένη θέση στο Κόνφερενς Λιγκ, άρα σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε τι τριφύλλι να κάνει ένα αλλιώτικο επαναληπτικό
