Χρήστος Ζαβός
Τι το θέλαμε να δημοσιεύσουμε την είδηση περί του ενδιαφέροντος της Ομόνοιας για τον Πάβλοβιτς (δες εδώ) … το διαδικτυακό γιαούρτι που έπεσε ήταν άνευ προηγουμένου. «Και γιατί τα γράφετε αυτά», «και τι ναρκωτικά παίρνετε;», «και πουλάτε τη μάνα σας για κλικς» και ότι κατεβεί του καθενός στο κεφάλι.
Ανεξαρτήτως ότι η είδηση είναι πέρα για πέρα βάσιμη και λίγο πολύ παίζει στα ρεπορτάζ της ομάδας. Ας υποθέσουμε όμως ότι δεν έχει και πολύ σημασία.
Σημασία έχει ότι οι «καθηγητές» αποφάσισαν ντάλα καλοκαίρι ότι ο Σέρβος διεθνής επιθετικός είναι «πατάτα Βαλκανίων» και ο μοναδικός λόγος που μπορεί να παρευρεθεί στο Ηλίας Πούλλος είναι για να πουλά μαχαλεπί και να δροσίζεται ο Ματ, ο Παπουλής και όλη η υπόλοιπη παρέα.
Λογικό μου ακούγεται. Από τη στιγμή που κάποιοι έχουν λόγο για το ποιο πλάνο θα παίξει η ομάδα στο Αντώνης Παπαδόπουλος, ποιος πρέπει να είναι ο χαφ και ποιος ο επιθετικός κορυφής, σε ποιο λεπτό θα πρέπει να γίνει η πρώτη αλλαγή και σε ποιο η τρίτη και τελευταία… σίγα που θα κωλώσει να μπει ανάμεσα στους Λάρκου, Ταραπουλούζη και Μπεργκ. Εκεί θα κολλήσουμε;
Και άμα κιόλας πέσουν τα ποσά του συμβολαίου και του μισθού, τότε διακτινίζεται από τα γραφεία στο Ηλίας Πούλλος και προσγειώνεται κάπου εκεί στις Ηνωμένες Πολιτείες για να διαπραγματευτεί με τον Παπασταύρου, αναλαμβάνοντας χωρίς κανείς να τον ρωτήσει, τον ρόλο του οικονομικού συμβούλου. Όλα τα κάνει ο αθεόφοβος και μπράβο του.
Διάβασε για τον Πάβλοβιτς και ανέβασε πυρετό. Που κολλά τώρα, το «παλτό» του ΑΠΟΕΛ;
Αν τώρα ο Μπεργκ που τον βλέπει χρόνια, ο Λάρκου που τους περνάει από κόσκινο με ψυχωτική προσέγγιση και ο Ταραπουλούζης που σκανάρει το βιογραφικό τους από τη μέρα που γεννήθηκαν, αποφασίσουν και πουν ότι «ναι, μας κάνει», διόλου δεν αγγίζει τον καθηγητή.Γιατί; Γιατί έπαιξε στον ΑΠΟΕΛ και ήταν ντουλάπι do it yourself.
Προσοχή!!! Σε καμία περίπτωση δεν ισχυρίζομαι, ούτε και συμμερίζομαι την άποψη ότι ο καθένας δεν έχει τη γνώμη του και ότι δεν πρέπει να την εκφράζει. Ούτε και φυσικά ότι η καλοκαιρινή ποδοσφαιρική κουβέντα δεν είναι must για όσους μείναμε ν’ ασχολούμαστε με τη μπάλα. Ο καθένας μπορεί να εκφράζει και άποψη και κουβέντα να γίνεται.
Ένα είναι αυτό και άλλη αυτή η απαξίωση από πολλούς οπαδούς που στο κάτω, κάτω της γραφής δεν έχουν και κανένα σοβαρό επιχείρημα πέραν του ότι δεν έκανε καλή χρονιά πέρσι στον ΑΠΟΕΛ. Που παρεμπιπτόντως σκόραρε και δέκα γκολ!!
Εδώ βρισκόμαστε ενώπιον του άγραφου κανόνα που τόσα χρόνια γράφουμε προκειμένου έτσι να ξεκολλήσουμε από παμπάλαιες αντιλήψεις περί ποδοσφαίρου.
Να το ξαναπούμε. Κανένας ποδοσφαιριστής δεν μπορεί να αποδώσει αυτό που μπορεί σε ομάδα που δεν συνοδεύεται από ποδοσφαιρική υγεία. Και ο περσινός ΑΠΟΕΛ ήταν μια τέτοια ομάδα. Δεν είχε στη φιλοσοφία του, ούτε αρχή, ούτε τέλος κυρίως γιατί άλλαξε τόσους προπονητές… ούτε και γω δεν θυμάμαι.
Το γεγονός ότι δεν απόδωσαν παίκτες και παίκτες της περσινής ομάδας του ΑΠΟΕΛ δεν μπορεί να τους καθιστά πατάτες ή ότι πρέπει να πουλούν μαχαλεπί έξω από το Ηλίας Πούλλος.
Μιλώντας συγκεκριμένα για τον Πάβλοβιτς δεν βρίσκω κανένα μα κανένα λόγο που ο Μπεργκ ή ο Λάρκου δεν θα θέλουν να τον εντάξουν στην ομάδα.
Διεθνής με την εθνική Σερβίας, κατέκτησε τίτλους, έμπειρος σε ευρωπαϊκούς αγώνες, φορ που στήνεται σωστά και ξέρει μπάλα…γιατί οι «καθηγητάδες» τον έκαψαν δεν το έχω καταλάβει.
Αν εξαιρέσεις τέσσερις- πέντε παίκτες του υφιστάμενου ρόστερ της ομάδας, κανείς δεν άλλος δεν διαθέτει τέτοιο βιογραφικό και αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη.
Ακόμη πιο σοβαρά πρέπει να ληφθεί υπόψη η επιθυμία του Μπεργκ να τον βάλει μες στην ομάδα. Χρόνια τώρα τον γνωρίζει από τη Δανία και όχι μόνο, και δικαίως κατά την άποψη μου τον θέλει στην ομάδα.
Γιατί η μια χρονιά ενός παίκτη, δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο στο ποδόσφαιρο και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι πραγματικά ειδικοί του αθλήματος.
Δεν ισχυρίζομαι ότι θα έρθει στην Ομόνοια και θα γίνει ο νέος Ράουφμαν, ούτε και ότι θα κάνει σούπερ χρονιά… είναι όμως σίγουρο ότι στην Ομόνοια θα μπει κατ’ ευθείαν και από την πρώτη στιγμή θα μάθει τι ακριβώς πρέπει να κάνει και ποιος θα είναι ο ρόλος του στο μηχανισμό που από πέρσι στήνουν.
Χρόνο προσαρμογής δεν χρειάζεται, από υγεία μες στο ποδοσφαιρικό τμήμα άλλο τίποτε… η πρόκληση είναι μεγάλη τόσο για τον ίδιο όσο και για την ομάδα.
Και άμα κιόλας από κοινού τα καταφέρουν, τότε η ομάδα θα βάλει στις τάξεις της έναν ποιοτικό επιθετικό και ο δρόμος για την εθνική Σερβίας θα ξανανοίξει για τον 27χρονο φορ.
Όλες αυτές οι ακραίες τοποθετήσεις και η απαξίωση προς τον παίκτη, είναι πέρα για πέρα αβάσιμες και στο κάτω, κάτω υποτιμούν ηθελημένα ή άθελα τους, τους υπεύθυνους που με τη δουλειά τους από πέρσι έδειξαν ότι και το κατέχουν και είναι σοβαροί και το αποδεικνύουν στην πράξη.
Είχαμε πέρσι τη γκρίνια για τις αδυναμίες της ομάδας, μια η άμυνα, μια το κέντρο, μια η επίθεση… ακολούθως με τις αλλαγές που γίνονται ή δεν γίνονται και τώρα με τις μεταγραφές.
Άλλο είναι η κριτική και η άποψη και άλλο η απαξίωση και ο μηδενισμός. Και φοβάμαι ότι στην περίπτωση του Σέρβου δυστυχώς έπαιξε πολύ το δεύτερο σενάριο.
Και επειδή ακριβώς πρόκειται για ακραίες αντιδράσεις, τότε και γω να πω ότι την επόμενη φορά mister Μπεργκ ή κύριε Λάρκου να ρωτάς να μαθαίνεις. Τόσοι καθηγητές υπάρχουν… μάθετε επιτέλους μπαλίτσα.
