Χρήστος Ζαβός
Ένα θέμα το έχουμε γενικώς με τα διαβατήρια σαν χώρα, αλλά ας μην το αναλύσουμε περαιτέρω. Είμαστε που είμαστε στη μπούκα των ευρωπαίων για την «βιομηχανία» που στήσαμε, δεν χρειάζεται να επεκταθούμε… δεν είναι κιόλας της ειδικότητας μας.
Συμπωματικώς ή όχι και στο ποδόσφαιρο πάλι με τα διαβατήρια προσπαθούμε να βρούμε προκοπή.
Τέτοια ξενομανία, σ’ ένα νησί που ο εθνικισμός και η τάχατες πατριδολατρία καθορίζουν την ζωή μας, δεν υπάρχει. Το λες και βλακεία δηλαδή, αλλά δεν είναι της παρούσης.
Αφού αποφάσισαν όλοι αυτοί που κάνουν κουμάντο στο ποδόσφαιρο τα τελευταία είκοσι χρόνια ότι ο κύπριος παίκτης είναι μάλλον πρόβλημα για τη μπίζινα τους παρά πρωτογενές προϊόν που πηγάζει μέσα από την κοινωνία που υπηρετούν, τρέχουμε αντί στα γήπεδα, στα γραφεία του Υπουργείου Εσωτερικών μήπως και κυπριοποιήσουμε κανά παίκτη και στελεχωθεί η εθνική μας ομάδα.
Παραδείγματα, ξένων που φόρεσαν το εθνόσημο υπάρχουν πολλά, ενώ οι περιπτώσεις των Ρομπέρζ και Κορέια βρίσκονται στα σκαριά. Αφού δεν μπορούμε ως κυπριακό ποδόσφαιρο να δημιουργήσουμε έναν στόπερ της προκοπής ας σταθεί ο Γάλλος του Απόλλωνα ενώπιον της σημαίας. Και αφού αριστερό μπακ δεν είμαστε ικανοί να αναδείξουμε ας πάει ο Βραζιλιάνος της Ανόρθωσης και με την λατινική προφορά του ας ξεκινήσει με το «σε γνωρίζω από την κόψη, του σπαθιού την τρομερή».
Τέτοια ξενομανία, σ’ ένα νησί που ο εθνικισμός και η τάχατες πατριδολατρία καθορίζουν την ζωή μας, δεν υπάρχει. Το λες και βλακεία δηλαδή, αλλά δεν είναι της παρούσης.
Έλαβαν λέει την απόφαση να αυξήσουν τους ξένους παίκτες από 15 σε 17, ρίχνοντας έτσι και άλλο χώμα πάνω από τον τάφο του «κύπριου ποδοσφαιριστή».
Πάει η ΑΕΚ να παίξει στο Βελιγράδι με την Παρτιζάν, έχουν οι Σέρβοι έξι Σέρβους στην ενδεκάδα, έχουν οι Λαρνακείς έναν. Τίθεται ενώπιον της Τζουγκάρντεν ο ΑΠΟΕΛ, μετρούν οι Σουηδοί εννέα βασικούς και παίζουν οι δικοί μας με έναν!! Καπάκι ο Απόλλωνας με τους Ισραηλινούς, δύο οι Κύπριοι, οκτώ οι αντίπαλοι. Τρεις και η Ομόνοια στο Βέλγιο που θεωρείται (λέμε τώρα) μετρ στο εγχώριο υλικό.
Κατά τ’ άλλα λέγεται και Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, ενώ οι ομάδες τα «ένδοξα σωματεία» με την τεράστια προσφορά στον τόπο και μπλα, μπλά μπλα, χαίρουν όλων των διευκολύνσεων εκ μέρους του Κράτους, φτιάχνοντας μέχρι και γήπεδα με δημόσιο χρήμα, για να στεγαστούν οι εταιρείες τους. Ζήτω που καήκαμε. Το λες και βλακεία, αλλά όπως είπαμε δεν είναι της παρούσης.
*Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κυριακής στις 21 Αυγούστου, 2022
