Κωνσταντίνος Νικολάου
Πτυχίο αθλητικού μάνατζμεντ δεν κατέχουμε, ωστόσο είναι απ’ τις περιπτώσεις που δεν το χρειάζεσαι κιόλας, διότι μια ματιά να ρίξεις στο πως κινούνται αρκετές επετυχημένες ομάδες του εξωτερικού, σου δίνει να καταλάβεις ότι όντως αξίζει τον κόπο. Αναφερόμαστε στην έμφαση που δίνεται τα τελευταία χρόνια σε νεαρούς παίκτες, με πολλά εκατομμύρια να επενδύονται πλέον σε ποδοσφαιριστές που πολλές φορές… δεν είναι καν ενήλικες!
Σαφώς και τα πόσα που δαπανούν ομάδες των κορυφαίων πρωταθλημάτων της Ευρώπης είναι ασύγκριτα με εκείνα που μπορούν να ξοδέψουν οι κυπριακοί σύλλογοι, όμως μπορεί να γίνει κάτι ανάλογο… με λιγότερα λεφτά. Αν και δεν χρειάζεται πολλή ανάλυση, τα οφέλη από το να επενδύσεις σε ταλαντούχους ποδοσφαιριστές μπορούν να αποδειχθούν τεράστια, αφού με την τροπή που έχει πάρει το άθλημα στη σύγχρονη του μορφή, η ανάδειξη νεαρών παικτών αποτελεί μια από τις κορυφαίες κινήσεις που μπορούν να γίνουν.
Όλα αρχίζουν βέβαια από τις ακαδημίες, αλλά αναμφίβολα μεγάλη ευκαιρία αποτελεί για τις ομάδες του νησιού μας και το ότι δεν υπάρχει όριο στην απόκτηση παικτών που παίρνουν θέση στον Κατάλογο Β’, δηλαδή κάτω των 23 ετών. Δεν λέμε να «κτιστεί» μια ομάδα αποκλειστικά με τέτοιας ηλικίας ποδοσφαιριστές, αλλά σαφέστατα ένα σημαντικό ποσό που δίνεται σε μεγαλύτερους… μπορεί να επενδυθεί σε παίκτες με παρών και κυρίως με υποσχόμενο μέλλον.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε το παράδειγμα της Ομόνοιας που πόνταρε στην ακαδημία της και προφανώς δικαιώνεται, ενώ Άρης και Πάφος φαίνεται ότι έχουν πάρει αρκετά σοβαρά τον εν λόγω κατάλογο. Η παφίτικη ομάδα τη σεζόν που μας πέρασε είχε εφτά παίκτες (με αγωνιστικό χρόνο) Καταλόγου Β', ενώ οι «πράσινοι» μετρούσαν έξι, με μερικούς εξ αυτών μάλιστα να πρωταγωνιστούν στη φετινή πορεία που κατέγραψαν οι ομάδες τους. Γενικότερα, στους διακριθέντες συναντά κανείς τα ονόματα των Βαλακάρι, Μπαμπίκα, Μπράουν, Σαμπάλα, Χαμάς και Φαράς.
Εννοείται πως οι παίκτες Καταλόγου Β' δεν είναι κάτι νέο για το κυπριακό ποδόσφαιρο, αφού τα προηγούμενα χρόνια έχουμε δει αρκετούς τέτοιους να καταφθάνουν στην Κύπρο και να πετυχαίνουν, με τους δύο Σάλαι, τον Τάμαρι και τον Μαέ να αποτελούν τα πιο τρανταχτά παραδείγματα. Το θέμα όμως είναι πως οι συγκεκριμένες περιπτώσεις δεν είναι ο κανόνας, αλλά ορισμένες κινήσεις που πέτυχαν και αν μη τι άλλο δείχνουν το δρόμο... Δρόμος που εννοείται πως δεν είναι καθόλου εύκολος, αφού απαιτείται αρκετό σκάουτινγκ, πλάνο και χρήμα.
Επί της ουσίας, η ευκαιρία είναι εκεί για τις ομάδες μας, με το μόνο που απομένει είναι να πάρουν την απόφαση και να δουν την υπόθεση Κατάλογος Β'... ακόμη πιο ζεστά!
