Εφραίμ Γεωργίου
Ένα 24ωρο μετά τη χθεσινή «σφαλιάρα» που δέχθηκε το ΑΠΟΕΛ απ’ την Πάφο και στον «Αρχάγγελο» επιχειρούν να βρουν το λάθος. Να διαβάσουν το «μαύρο κουτί» της συντριβής και να δουν τι πρέπει να διορθωθεί.
Οι «Γαλαζοκίτρινοι» μετά από δυο μήνες προετοιμασίας δεν παρουσιάστηκαν μόνο ανέτοιμοι και κατώτεροι των περιστάσεων, αλλά είχαν μια εμφάνιση που θύμισε ακριβώς ότι βλέπαμε στην περσινή χρονιά. Ελάχιστες οι αλλαγές και όσες υπήρχαν προς το χειρότερο μιας και με το φετινό ρόστερ το οποίο στήθηκε με βάση όλα όσα ζήτησε ο προπονητής δημιουργεί πολύ ψηλές απαιτήσεις.
Η αλήθεια είναι πως η δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις βγαίνει στο γήπεδο, και η τρύπια άμυνα, πέραν απ’ το γεγονός πως εκθέτει τους ποδοσφαιριστές, εκθέτει και τον Σάββα Πουρσαϊτίδη.
Όταν δέχεσαι τέσσερα τέρματα, δεν μπορεί να είναι μόνο θέμα προσώπων αλλά είναι ξεκάθαρο πως δεν έγινε σωστή δουλειά. Οι ποδοσφαιριστές του ΑΠΟΕΛ δεν έβγαιναν στον αντίπαλο και μάρκαραν κυρίως με τα μάτια περιμένοντας κάποιο λάθος του. Η παθητική αυτή στάση πληρώνεται και χθες «φιλοδωρήθηκε» με τέσσερα τέρματα. Κάθε επίθεση της Πάφου «μύριζε» τέρμα και το αποτέλεσμα θα μπορούσε εύκολα να ήταν πολύ πιο υψηλό. Και αν ήταν 5-0 ή 6-0 πάλι δίκαιο θα ήταν…
Το χειρότερο δε είναι ότι ακόμη και αν ψάξεις να πιαστείς από κάπου δεν μπορείς. Επιθετικά οι τέσσερις τελικές και μηδέν στο στόχο αφήνουν εκτεθειμένους τους παίκτες όμως και τον προπονητή. Γιατί απέναντι σε μια πολύ διαβασμένη ομάδα η οποία «εγκλώβισε» τον Ντανίλο που στην θεωρεία θα είναι ο κινητήριος μοχλός στην επιθετική ανάπτυξη του ΑΠΟΕΛ, δεν υπήρχε plan b.
Κάποιες ατομικές ενέργειες του Οκριασβίλι και κάποιες του Εφραίμ ήταν όλες και όλες, ενώ κατά τα άλλα έψαχνες τον Κβιλιτάια με μπαλιές που ήταν σαν να αλείφεις βούτυρο στο ψωμί για τους αμυντικούς.
Γενικότερα μετά από δυο μήνες προετοιμασίας η ομάδα βρίσκεται στο μηδέν. Μια συνέχεια απ’ την περσινή σεζόν, που θύμισε εμφανίσεις στην εποχή Ουζουνίδη, Μακάρθι αλλά και «Πούρσα» στα κρίσιμα παιχνίδια, με τη διαφορά πως το περσινό ρόστερ ήταν πολύ πιο φτωχό και αυτό αποτελούσε άλλοθι. Αντιθέτως φέτος το ρόστερ μόνο φτωχό δεν είναι και αν περιμένεις κάποια προβλήματα στα μετόπισθεν, μπροστά ξέρεις πως με το υλικό που διαθέτει η ομάδα δεν πρέπει να δυσκολεύεσαι ούτε να δημιουργείς αλλά ούτε και να σκοράρεις.
Χθες όμως είδαμε στο γήπεδο ήταν μια ομάδα χωρίς πλάνο, παίκτες χωρίς όρεξη, έναν προπονητή που εγκλωβίστηκε στα λάθη του και γενικότερα μια εμφάνιση που απογοήτευσε τον κόσμο ο οποίος πίστεψε και μετά από καιρό επέστρεψε στο γήπεδο. Μια εμφάνιση επιεικώς αδικαιολόγητη, και η οποία στέλνει το μήνυμα πως ο δρόμος για να διαγράψει την περσινή χρονιά θα είναι ιδιαίτερα μακρύς και πολύ μα πολύ δύσκολος.
