Πέρυσι ο Μάρκο Τσέποβιτς ήταν ο «killer» και η ατάκα «επιτέλους βρήκαμε γκολτζή επιθετικό» είχε την τιμητική της στα Social Media. Πέρσι αποθεωνόταν από τον κόσμο της Ομόνοιας και τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας (κυρίως τα ηλεκτρονικά) και όλοι θυμηθήκαμε τον πατέρα του Σλάντιαν Τσέποβιτς, τον «μπομπέρ» του παρελθόντος για τον Απόλλωνα. Πέρσι, σε 16 αγώνες από τον Ιανουάριο μέχρι τη στέψη των πρασίνων ως πρωταθλητές, πέτυχε οκτώ γκολ και δεν ήταν καν στην αγωνιστική κατάσταση που βρίσκεται ένας ποδοσφαιριστής άμα ανήκει από πριν μία ομάδα ή κάνει φουλ προετοιμασία.
Φέτος, ο Σέρβος στράικερ μοιάζει με ψάρι έξω απ’ τα νερά του. Φέτος, δεν σκοράρει. Φέτος μερίδα οπαδών της Ομόνοιας που δυστυχώς είναι ενεργοί στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (άρα η άποψή τους εκφράζεται δημοσίως) ενεργούν σαν… βδέλλες και ρουφάνε αίμα, τούς φταίει μεταξύ άλλων και ο Σέρβος που από περσινός «φονιάς» των διχτύων έγινε «άφαντος» στην τρέχουσα σεζόν.
Φαίνεται, διαπιστώνεται και το αντιλαμβάνεται οποιοσδήποτε εύκολα πως χρειάζεται να αρχίσει να παίρνει μπρος για να μην επηρεαστεί κι άλλο η ψυχολογία του. Άρχισε με γκολ επί της Ανόρθωσης στο Σούπερ Καπ και ακολούθως… τίποτα. Ήρθε και εκείνος ο τραυματισμός του πριν από τον επαναληπτικό με τη Φλόρα (στο Ταλίν) που τον κράτησε εκτός για περίπου ένα μήνα, ε δεν θέλει και πολλά για χαλάσει η ψυχολογία του. Ειδικά άμα διαπιστώνει πως μερίδα κόσμου της ομάδας στην οποία ανήκει τον χαρακτηρίζει «αδιάφορο»…
Και επειδή η συζήτηση για τον ποδοσφαιριστή αρχίζει να γίνεται εντονότερη και… κουραστικότερη μετά από το παιχνίδι με την Πάφος FC (2-2), καλό είναι πολλές φορές να «βουτάμε» τη γλώσσα στο… μυαλό μας προτού εκφράσουμε δημοσίως μία άποψη. Διότι πρόκειται για ανθρώπους και όχι μηχανές ή έξυπνες συσκευές για τις οποίες μπορεί κανείς να κάνει «ριβιού» οποτεδήποτε, οπουδήποτε και με όποιο τρόπο ηλεκτρονικό επιθυμεί. Στο ίδιο καζάνι βάζω και τον εαυτό μου. Γιατί; Επειδή σε όλους μας συνέβη να εξαγάγουμε λανθασμένα συμπεράσματα για ανθρώπους και καταστάσεις και όχι κατ’ ανάγκην στο ποδόσφαιρο, αλλά σε πολλούς τομείς της ζωής, της καθημερινότητας και της ρουτίνας μας.
Δεν πρόκειται ούτε για «παλτό», ούτε για κανέναν παίκτη προκλητικό που ήλθε για διακοπές στην Κύπρο, από αυτούς που ενώ η ομάδα τους μετράει βαθμολογικές απώλειες, η έγνοια τους είναι να επιδεικνύουν την καλοπέραση και την ακριβή ζωή που κάνουν στο Instagram.
Το τραγικότερο, όμως, είναι πως σε συνδυασμό με τα μέχρι στιγμής επιτεύγματα του Στέφαν Τσέποβιτς, του αδελφού του Μάρκο, παρατηρήθηκε δεκάδες φορές η εξής συγκριτική αναφορά από οπαδούς της Ομόνοιας: «Η ΑΕΛ πήρε τον καλό τον Τσέποβιτς». Έστω και με χιούμορ, όπως και να το κάνουμε, αυτό αγγίζει τα όρια της υπερβολής. Ότι μπορεί και ίδιος ο ποδοσφαιριστής να τα διαβάζει αυτά τα σχόλια ή να τού τα δείξει κάποιος το σκέφτηκε κανείς; Μάλλον όχι... Λες και τα δύο αδέλφια έπιασαν δουλειά την ίδια περίοδο στην Κύπρο. Ούτε πως ο «Τσέπο» της Ομόνοιας ήλθε τον περασμένο Ιανουάριο και από νωρίς έδειξε την σεντερφορίσια κλάση του.
Σκέφτηκε οποιοσδήποτε που έχει έναν αδελφό που κάνει το ίδιο επάγγελμα, να άκουγε από δεξιά κι αριστερά υποτιμητικά σχόλια και κόσμο που να υποστηρίζει ότι ο ένας υπερτερεί του άλλου σε απόδοση ή το αντίθετο; Όχι και αυτό είναι το πρόβλημα...
Άμα ο καθένας σε αυτό το κ@λονήσι αρχίζει να βάζει τον εαυτό του στη θέση άλλων, όταν πρόκειται να ασκήσει κριτική με λόγια που «ματώνουν» ακόμη και γίγαντα, η κοινωνία μόνο οφέλη θα έχει. Και εδώ που τα λέμε, υπάρχει λόγος να δέχεται σκληρή κριτική ο Τσέποβιτς από τη στιγμή που η Ομόνοια φέτος παρουσιάζει πρόβλημα στη δημιουργία ευκαιριών; Η απάντηση είναι όχι… Άμα λυθεί αυτό το θεματάκι και ο Τσέποβιτς δεν πάρει ποτέ μπρος και αρχίζει να χάνει τη μία κλασική ευκαιρία μετά την άλλη, ναι το δικαίωμα κριτικής θα υπάρχει πάντα σε κόσμια πλαίσια και με επιχειρήματα.
Υ.Γ.: Θα έχει ενδιαφέρον απόψε απέναντι στην Καραμπάχ, αν αγωνιστεί ο Τσέποβιτς και πετύχει κανά καθοριστικό τέρμα… Ή έστω αν κάποια φάση πάρει μπρος, η κίνηση που κάνει στη φωτογραφία θα ταιριάξει γάντι!
