Χρήστος Ζαβός
Άλλα καλοκαίρια θα γράφαμε… και τι δεν θα γράφαμε. Και πως κουβαλά τη μπάλα ο Χ, και πως καλύπτει το χώρο ο Ψ, πως κάνει τη γραμμή το δεξί χαφ, το ένστικτο του killer που διαθέτει ο επιθετικός… και ένα σωρό μαλακίες.
Πλέον σοβαρευτήκαμε (;) και έως εκ τούτου θα μιλήσουμε ανάλογα. Λοιπόν όποιος έχει βγάλει σοβαρά συμπεράσματα από τον αγώνα με την Ηλεκτρική του Γιβραλτάρ ή είναι «καθηγητής» ή η σχέση του με τη μπάλα είναι όσο μοιάζει η φωνή του Καζαντζίδη με τη φωνή του George Michael.
Από το παιγνίδι στο Φάρο, μόνο ερωτήματα μπορεί να προκύψουν και μάλιστα είναι πολλά. Πολύ πιθανόν δε να απασχολήσουν τον κόσμο της ΑΕΛ και δη τον Μπαλτάζαρ το προσεχές χρονικό διάστημα.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου το πρώτο ερώτημα έχει να κάνει με το κατά πόσο ο Λαφράνς είναι καλύτερος επιθετικά ή αμυντικά. Τόσα χρόνια που παρακολουθούμε την ομάδα, επιθετικό με τέτοιες κινήσεις δεν είδα. Ακόμη και ο Βουό, στην κόντρα δεν έβγαινε με τέτοιο τρόπο όπως χθες ο Αϊτινός στο δεύτερο του γκολ. Σταμάτημα σε κίνηση, μπαμ και γκολ. Ως προς το πρώτο του, μόνο τον Σα θυμάμαι να μπαίνει κατά μέτωπο στην άμυνα και να εκμεταλλεύεται τον ανοικτό χώρο.
Κεφαλαιώδες ερώτημα για όλες τις ομάδες, όπως και για την ΑΕΛ, είναι το πώς και πόσο θα βοηθήσουν οι νέες μεταγραφές.
Χθες πήραμε ένα δείγμα από Αβραάμ, Βοζίνια και Μπενίτεζ που μάλλον ήταν θετικό. Ο τερματοφύλακας ήταν ύποπτα καλός, άμα δε συγκρίνεις την πρώτη φορά που είδαμε τον Ρόμο τότε ο Καποβερντινός είναι ο νέος Ντασάεφ. Ο αριστερός μπακ, δεν τα πήγε άσχημα αλλά το παιγνίδι δεν είναι κριτήριο. Άμα έχει τη πίεση του Μιλάνοφ και του Εφραίμ θα κριθεί όπως πρέπει. Σίγουρα η ομάδα χρειάζεται έναν ακόμη αριστερό μπακ και απ ότι ξέρω θα πάρουν. Ο ισπανός επίσης δείχνει να ξέρει το τόπι και μάλιστα πολύ καλά.
Το να γνωρίζεις όμως από μπάλα και να αποδώσεις στο γήπεδο είναι μεγάλη η απόσταση. Παραδείγματα πολλά. Σου θυμίζω Πίτι που είναι και ψιλό-φρέσκο παράδειγμα.
Στα ερωτήματα πάλι. Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο των Μιτρέα και Λαφράνς, προσωπικά δεν με πείθει. Σε μια φάση στο πρώτο ημίχρονο ο υπάλληλος της Ηλεκτρικής τους έκανε γιό γιο. Λες και ήταν ο Φαν Μπάστεν. Η ομάδα ναι μεν έχει επιλογές (Τεσέιρα, Κυριάκου, Σουάρες) εκεί αλλά θέλει στόπερ και μάλιστα ηγέτη. Πάνω σ’ αυτό κολλούν δύο ερωτήματα. Πόσο ακόμη θα περιμένουν το Ντόσα ο οποίος είναι λες και έφυγε για σπουδές. Ακόμη όμως και αν έρθει, σου υπενθυμίζω ότι σοβαρή μπάλα έχει να παίξει τρία περίπου χρόνια. Θ’ ανταποκριθεί;
Μιλώντας για τα στόπερ αν κάτι συμπέρανες χθες, είναι ακριβώς ότι μεσοαμυντικά η ομάδα δεν σε πείθει όσο από τη μέση και μπροστά.
Ερώτημα. Θα βρίζει ο κάθε αγνώμων τον Μάριο και φέτος; Το γράφαμε από πέρσι, σε μια ομάδα υγιή ο Μάριος θα έπαιρνε λίγο χρόνο συμμετοχής και όχι να βγάλει τη σεζόν. Είναι όμως ο Ιρένε και εκεί μπορεί να παίξει ο Σοάρες.
Άμα πάει πίσω ο Σοάρες, τότε είναι ο Σαβανέ. Ο οποίος όμως είναι ερωτηματικό. Τελικά είναι ο «Τουρέ» της Αγκόλας; Άξιζε που πέρασε εκεί την περσινή περιπετειώδη δραπέτευση από την Αφρική; Χθες ήταν μια από τα ίδια. Ερώτημα που θέλει απάντηση.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ομάδα τουλάχιστον στα άκρα της επίθεσης είναι γεμάτη. Μέσκα, Μπενίτεζ, Ηλία, Σάσσι, Αλταϊρ η σάρα και η μάρα. Έχει παίκτες εκεί ο Μπαλτάζαρ.
Επιτελικό χαφ είναι ο Αρτούρ, ενώ γιατί όχι και ο Γερολέμου. Δηλαδή πόσο πιο άσχημος θα ήταν το «θείο βρέφος» από το Σαβανέ; Νομίζω ότι η απάντηση είναι εύκολη.
Είναι πολλοί λένε ότι η ομάδα χρειάζεται έναν ακόμη φορ, κάπως πιο ευέλικτο από Αρουαμπαρένα και Μαύρου. Είναι και ο Σάσσι ενώ έχω την εντύπωση ότι ο Ηλία αξίζει ευκαιριών. Μπορεί να πάρουν κιόλας έναν ακόμη για εκείνη τη θέση.
Γενικώς η ομάδα έχει ενδιαφέρον, γιατί ακριβώς έχει πολλά καινούργια στοιχεία που χρειάζεται κανείς να τα δει στο γήπεδο.
Είναι αξιοσημείωτο πάντως, ότι ο περισσότερος κόσμος έχει εκτιμήσει τον Μπαλτάζαρ. Μάλιστα μερικοί εναποθέτουν όλες τις ελπίδες του στο πρόσωπο του. Όντως είναι συμπαθητικός, φρέσκος και δείχνει να έχει όρεξη για δουλειά.
Κυρίως φαίνεται να σέβεται που εργάζεται και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Όχι όπως κάποιους άλλους. Θα περιμένουμε να δούμε τη φιλοσοφία του, που δείχνει να μην χαρακτηρίζεται από εμμονές. Είναι δηλαδή ένας κόουτς που ελίσσεται και πράττει ανάλογα με τις ανάγκες ενός αγώνα.
Καλά ταξίδια στη Γλασκώβη. Εκεί δεν έχει ΚΕΟ, έχει όμως ότι τραβά η ψυχή του ατόμου. Μπυραρίες που μοιάζουν με ναούς για τους αλκοολικούς. Καλά να περάσετε…
