Χρήστος Ζαβός
Ας υποθέσουμε ότι ο Βλάνταν Μιλόγιεβιτς είναι αντί- επαγγελματίας, άτομο που αθετεί το λόγο του και έχει ως πρώτιστο στόχο να σώσει το τομάρι του.
Ας υιοθετήσουμε κιόλας τις φήμες που τον φέρουν να έχει συμφωνήσει μ’ άλλη ομάδα ενόσω εργαζόταν στον Απόλλωνα .
Αν αφαιρέσουμε τον Μιλόγιεβιτς που μοιάζει με το δέντρο και επιχειρήσουμε να δούμε το δάσος... το σκηνικό, δεν τιμά κανένα μα κυρίως την διοίκηση Κίρζη.Δυστυχώς οι αριθμοί είναι αμείλικτοι.
Στηριζόμενοι σ’ όλα αυτά, καταλήγουμε ότι τούτος ο άνθρωπος, ο μοναδικός που πίστεψαν όλοι ότι μπορεί να φτιάξει την προβληματική κατάσταση έτσι όπως προέκυψε από το καλοκαίρι, αποδείχθηκε σκάρτος.
Ομολογουμένως κάποιοι μπορεί να εστιάσουν στην υπόθεση Μιλόγιεβιτς για να εντοπίσουν το πρόβλημα στον Απόλλωνα, επιτρέψτε μας όμως να κοιτάξουμε την μεγάλη εικόνα.
Αν αφαιρέσουμε τον Μιλόγιεβιτς ή τον κάθε Μιλόγιεβιτς που μοιάζει με το δέντρο και επιχειρήσουμε να δούμε ολόκληρο το δάσος... το σκηνικό, δεν τιμά κανένα μα κυρίως την διοίκηση Κίρζη.
Δυστυχώς για τους διοικούντες οι αριθμοί είναι αμείλικτοι.
Αν λάβουμε ως σημείο αφετηρίας την κατάκτηση του τελευταίου πρωταθλήματος, έχουν με το πέρας 19 μηνών προκύψει 5 (!!) απολύσεις προπονητών, ενδέχεται ν’ αναλάβει 6ος, αφίχθηκαν στο Κολόσσι 32 (!!) παίκτες και αποχώρησαν 31 (!!).
Στην παρούσα φάση βρίσκεται στην 8η θέση, με 4 συνεχόμενες ήττες και 1 ισοπαλία, ενώ απέχει σε περίπτωση που κερδίσει ο Άρης σήμερα, 10 βαθμούς από τα εισιτήρια της Ευρώπης μέσω πρωταθλήματος.
Ταυτόχρονα 6 χιλιάδες κάτοχοι των εισιτηρίων διαρκείας είναι απεγνωσμένοι, μη μπορώντας να αποδώσουν ευθύνες στον όποιο τεχνικό διευθυντή, αφού η πλειοψηφία γνωρίζει ότι το σύστημα επιλογής παικτών, παραμένει ως έχει αναλλοίωτο εδώ και πολλά χρόνια.
Την ίδια στιγμή, η εταιρεία πλήττεται από μεγάλο οικονομικό έλλειμμα που ξεπερνά τα 10 εκ,. ενώ το όνομα του Απόλλωνα εμπλέκεται σε τεραστίων διαστάσεων σκάνδαλο που απασχολεί την παγκόσμια ποδοσφαιρική γνώμη.
Γενικώς, τίποτα μα τίποτα δεν μοιάζει να βρίσκεται στη σωστή θέση, πέραν του κόσμου ο οποίος ομολογουμένως και πέραν πάσης πρόβλεψης, ξεπέρασε τις προσδοκίες, αγκάλιασε το νέο γήπεδο πιστεύοντας στα λόγια των διοικούντων που μεταξύ άλλων, κατά τον Μάιο του 22, αναφερόντουσαν στη δημιουργία δυναστείας.
Ενάμιση περίπου χρόνο μετά, η πρωταθλήτρια ομάδα εκριζώθηκε, η δυναμική του νέου γηπέδου δεν μπήκε ποτέ στην εξίσωση αφού όπως πέρσι, έτσι και φέτος η ομάδα δεν στάθηκε αντάξια των προσδοκιών ενώ οι προπονητές αλλάζουν όπως τα πουκάμισα δυσκολεύοντας την προσπάθεια ν' αποκτηθεί μια αγωνιστική ταυτότητα.
Η δε τεχνογνωσία που βρίσκεται πίσω από τις αποφάσεις είναι άκρως προβληματική.
Από τον Τσόρνιγκερ, στον Καταλά και από κει στον Μακρίδη έως τον Μπογκτάν και πια τον Μιλόγιεβιτς... κάποιος επιτέλους πρέπει να πάρει τα πράγματα σοβαρά.
Αμα δε προσεγγίσουμε την ποιότητα των υλικών που ψωνίζονται κάθε καλοκαίρι ή και χειμώνα, αυτό από μόνο του είναι αντικείμενο σχολιασμού δεκάδων κειμένων και δεν είναι της παρούσης.
Γι’ αυτούς δε, που επιθυμούν να δουν το δέντρο και να εστιάσουν στο Μιλόγιεβιτς, καλό θα ήταν να προβληματιστούν πως ένας προπονητής που πέρσι εργαζόταν με παίκτες απλήρωτους και που κατά την παρουσίαση του στη Λεμεσό, δήλωσε φίλος με το Νίκο Κίρζη, επιλέγει ν’ αφήσει τον Απόλλωνα.
Αυτό από μόνο του δημιουργεί προβληματισμό.
Όχι για το Μιλόγιεβιτς. Ποιο Μιλόγιεβιτς; Για τον Απόλλωνα…
