Γιώργος Λογίδης
Οι προηγούμενοι έφυγαν λίγο πριν πάρουν το πρωτάθλημα. Ο Τόμας Κρίστιανσεν έφυγε πρωταθλητής!
Η μοναδική προηγούμενη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο στον ΑΠΟΕΛ, μας πάει πολλά χρόνια πίσω και πιο συγκεκριμένα την περίοδο 1989-90, όταν ο Γιάννης Μαντζουράκης πήρε τον τίτλο, το πρωτάθλημα της επόμενης περιόδου όμως, βρήκε στην τεχνική ηγεσία τον Γιουγκοσλάβο Στάνκο Ποκλέποβιτς.
Μπορεί κατά καιρούς να είδαν τα φως της δημοσιότητας πληροφορίες περί «χαώδους» διαφοράς στο οικονομικό, η ουσία είναι όμως πως ο κυριότερος λόγος του «διαζυγίου» έχει να κάνει με την άποψη των διοικούντων του ΑΠΟΕΛ, πως η ομάδα αξίζει έναν καλύτερο προπονητή. Η μακρά περίοδος μετριότητας, η αποτυχία να κερδηθεί ένα από τα ντέρμπι με τους βασικούς ανταγωνιστές και ο χαμένος τελικός, απέναντι σε μια ομάδα με παίκτη λιγότερο για περισσότερο από μισή ώρα, υπερίσχυσαν στη ζυγαριά, της κατάκτησης του πρωταθλήματος και της ευρωπαϊκής διάκρισης στο φετινό Europa League.
Εντυπωσιακό ή έστω ελκυστικό ποδόσφαιρο, ποτέ δεν έπαιξε φέτος ο ΑΠΟΕΛ υπό την καθοδήγηση Τόμας Κρίστιανσεν.
Διακρίθηκε, ωστόσο, για την ικανότητα και τη δυνατότητα να παίρνει το ζητούμενο στα περισσότερα παιγνίδια. Και αρίστευσε ο ΑΠΟΕΛ και ο Δανός τεχνικός, στη διαχείριση των πολλών αγωνιστικών υποχρεώσεων σε Κύπρο και Ευρώπη. Αρίστευσε, από τη στιγμή που η ευρωπαϊκή πορεία δεν περιορίστηκε μόνο στην εξασφάλιση θέσης σε ευρωπαϊκό όμιλο.
Μπορούσε να παίξει και καλύτερο ποδόσφαιρο ο φετινός ΑΠΟΕΛ; Μπορούσε αλλά δεν κατάφερε να το πράξει λόγω Κρίστιανσεν; Πριν τον ερχομό του Δανού τεχνικού στον Αρχάγγελο, ο ΑΠΟΕΛ κατέκτησε άλλο ένα πρωτάθλημα, με πολλές δυσκολίες και σε μια χρονιά, ο σχεδιασμός και προγραμματισμός της οποίας, εύλογα είχε χαρακτηρισθεί καταστροφικός, με κύριο υπεύθυνο τότε τον Γκουστάβο Μαντούκα.
Πόσο πιο ψηλός ήταν ο βαθμός επιτυχίας των φετινών μεταγραφών, καλοκαιριού και Ιανουαρίου; Ήταν ή όχι καταστροφικός και ο φετινός σχεδιασμός – προγραμματισμός; Τέσσερις από τις δώδεκα συνολικά μεταγραφές έχουν ήδη αποχωρήσει (Καρλίτος, Μπρεσάν, Ορλάντι και Λάτσι), ούτε λόγος για ανανέωση των δανεικών (Χριστοφόρου, Κάνιας και Γιαμπερέ) και προβληματισμός για την απόδοση και κυρίως τις απολαβές των Μπερτόλιο (ούτε λόγος για αντι Ντε Βινσέντι) και Ντε Καμάργκο. Μένει ο Λάγο που δικαίωσε, ως ένα βαθμό, τις προσδοκίες και ο Εμπεσίλιο, για τον οποίο, πέραν από άλλο ένα χρόνο συμβόλαιο, υπάρχει η προσδοκία για κάτι καλύτερο.
Στη σχεδόν απόλυτη ανυπαρξία των φετινών μεταγραφών, προσθέστε και την αποχώρηση, αρχικά το καλοκαίρι, του Τόμας Ντε Βινσέντι και ακολούθως του Καρλάο. Υπό τα δεδομένα αυτά, δύσκολο αν όχι αδύνατο ήταν για τον ΑΠΟΕΛ να παρουσιάσει ένα καλύτερο αγωνιστικό πρόσωπο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, αν και υλοποίησε το βασικό εγχώριο στόχο, συνδυάζοντας τον με την ευρωπαϊκή διάκριση.
Δύσκολα μπορεί να αποδώσει κάποιος τη μεγαλύτερη ευθύνη στον Τόμας Κρίστιανσεν για την αποτυχία των μεταγραφών. Με Διευθυντή Ποδοσφαίρου από την περσινή περίοδο, με Αρχισκάουτερ από τον περασμένο Νοέμβριο και με επιτροπή προγραμματισμού, με ενεργό συμμετοχή στο μεταγραφικό σχεδιασμό, δύσκολο να βρεις άκρη ποιος έχει το πάνω χέρι – άρα και τη μεγαλύτερη ευθύνη.
Ο Τόμας Κρίστιανσεν άφησε άριστες εντυπώσεις στην ΑΕΚ, πριν αξιολογηθεί ως ικανός για να ηγηθεί της τεχνικής ηγεσίας του ΑΠΟΕΛ. Μαζί του όμως στον «Αρχάγγελο» δεν ήρθε ο Τσάβι Ρόκα… Αν υπήρχε η απαίτηση να κάνει μόνος του τη δουλειά στον προγραμματισμό, κακώς αξιολογήθηκε κάτι τέτοιο ως εφικτό. Πολύ περισσότερο, από τη στιγμή που κάθε άλλο παρά ξεκάθαρο είναι το «μοντέλο» λειτουργίας του ποδοσφαιρικού ΑΠΟΕΛ.
Καλό θα είναι να ξεκαθαρίσει πρώτα η διοίκηση τις δικές της απαιτήσεις, από τον όποιο νέο προπονητή, πριν πάρει την τελική της απόφαση. Καλό θα είναι να ληφθεί υπόψη πως Αρχισκάουτερ υπάρχει, πως ήδη ένας σχεδιασμός έχει αρχίσει να υλοποιείται και με βάση τα δεδομένα που ισχύουν να αξιολογηθούν οι υποψήφιοι για τη θέση.
Σε όσα μπορούν να ελεγχθούν, θα πρέπει η πιθανότητα λάθους, στην απόφαση για προπονητή, να ελαχιστοποιηθεί. Γιατί υπάρχουν και άλλα, ως προς την αξιολόγηση, την κριτική και τις απαιτήσεις, σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο, για τα οποία προ πολλού έχει χαθεί το μέτρο στον ΑΠΟΕΛ…
