Γιώργος Λογίδης
Ασφαλώς και δεν συμβαίνει συχνά να σκοράρεις τρία γκολ στις καθυστερήσεις και μετά από ένα (δεύτερο) ημίχρονο με μία μόλις ευκαιρία, παρά την κατοχή της μπάλας και τις πολλές επιθετικές προσπάθειες. Σαφώς και η… κλωστή από την οποία κρεμόταν η πρόκριση, όσο ο χρόνος περνούσε, δεν έδειχνε ικανή να αντέξει, αν μη τι άλλο όμως, κέρδισε και προκρίθηκε η ομάδα που προσπάθησε να παίξει ποδόσφαιρο, παρά να καθυστερεί από το πρώτο πεντάλεπτο, έχοντας σύμμαχο στην τακτική αυτή το διαιτητή.
Αν και μπορούσε να σκοράρει από το πρώτο ημίχρονο, ναι, ο ΑΠΟΕΛ δυσκολεύτηκε απέναντι στην πολυπρόσωπη άμυνα, ενός αντίπαλου ο οποίος την περισσότερη ώρα μάλλον αντί-ποδόσφαιρο έπαιξε. Πολλές ευκαιρίες ο ΑΠΟΕΛ δεν δημιούργησε, είχε την επιμονή όμως, την υπομονή και την απαραίτητη αγωνιστική ηρεμία και πειθαρχία, να συνεχίσει την προσπάθεια μέχρι τέλους, με πίστη στο αγωνιστικό πλάνο και την τακτική, με επίγνωση των δυσκολιών και του κινδύνου απέναντι σε μια ομάδα, ανά πάσα στιγμή ικανή να κάνει τη ζημιά, έστω κι’ αν ταμπουρώθηκε στην άμυνα της και δικαιώθηκε, έστω στις καθυστερήσεις.
Χρειάζεται ποιότητα για να μπορέσει μια ομάδα να διαχειριστεί ένα τέτοιο παιγνίδι με τόσο μεγάλη πίεση, τόσο μεγάλη κρισιμότητα και απέναντι στο προβάδισμα του αντίπαλου από τον πρώτο αγώνα και ο ΑΠΟΕΛ διαθέτει αρκετή ποιότητα στο ρόστερ του.
Χρειάζεται και τύχη, ειδικά όταν παίζεις στις καθυστερήσεις, θέλει όμως και ποδοσφαιρική… μαγκιά, να προσπαθείς μέχρι το τέλος και εκεί που το παιγνίδι δείχνει χαμένο να σκοράρεις τρεις φορές. Και ο χθεσινός ΑΠΟΕΛ, διέθετε και απ’ αυτή.
Χρειάζεται η στήριξη του κόσμου όταν πρέπει η έδρα να… μιλήσει, να επιβληθεί του αντίπαλου και να βοηθήσει τους ποδοσφαιριστές να φθάσουν στο στόχο τους. Ο ΑΠΟΕΛ διαθέτει αυτό τον κόσμο και απλά ο επαναληπτικός με τη Ρόζεμποργκ επιβεβαίωσε το σημαντικό ρόλο τον οποίο μπορούν να διαδραματίσουν οι φίλοι της ομάδας.
Όλα αυτά, στοιχεία άμεσα συνυφασμένα με τον ΑΠΟΕΛ των τελευταίων χρόνων. Δεν εξηγούνται αλλιώς οι έξι προκρίσεις σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης και με προοπτική η φετινή να φθάσει (ξανά) μέχρι τα… αστέρια.
Τέλος καλό, για την ακρίβεια ονειρικό, όλα καλά και μπορούν να γίνουν και καλύτερα. Απαραίτητη προϋπόθεση για κάτι τέτοιο, πέραν από τύχη στην κλήρωση της Παρασκευής, ακόμη καλύτερη συνέχεια, αφού ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει εκ νέου.
Πλεονέκτημα για τον ΑΠΟΕΛ, απ’ εδώ και πέρα, η καλύτερη ψυχολογία, ίσως και λιγότερη πίεση, από τη στιγμή που ο αρχικός και ζωτικής σημασίας στόχος, της πρόκρισης σε όμιλο του Γιουρόπα Λικ, επιτεύχθηκε. Θετικό και το γεγονός της διακοπής των συνεχόμενων αγώνων της διοργάνωσης, αφού πριν από τον πρώτο αγώνα στα πλέι οφ μεσολαβούν δύο εβδομάδες. Χρόνος πολύτιμος και απαραίτητος για τον Τόμας Κρίστιανσεν και τους παίκτες του.
Ενώπιον του ο ΑΠΟΕΛ έχει ξανά τη μεγάλη ευκαιρία και θα πρέπει να την εκμεταλλευτεί. Αν μη τι άλλο, να έχει ήσυχη τη συνείδηση του, πως έκανε τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια, με βάση το εκτόπισμα του, αυτό του αντιπάλου που θα του προκύψει και της κορυφαίας διοργάνωσης στην οποία συμμετέχει.
