Γιώργος Λογίδης
Και πρωτάρα, σε τελική φάση Γιούρο και στις οκτώ ομάδες των προημιτελικών της διοργάνωσης η Ισλανδία!
Ίσως θα πρέπει πλέον να αλλάξουμε γνώμη και άποψη, όταν χαρακτηρίζουμε εκπλήξεις τα κατορθώματα των Ισλανδών. Μην μας διαφεύγει, πως είναι η ίδια ομάδα που κατάφερε να προκριθεί στην τελική φάση, από ένα προκριματικό όμιλο στον συμμετείχε, αποτυγχάνοντας να προκριθεί, η Ολλανδία!
Η Ισλανδία λοιπόν στα προημιτελικά του Γιούρο 2016. Είναι η ομάδα που κερδίσαμε τον Σεπτέμβριο του 2012 στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» με 1-0, για τα προκριματικά του Μουντιάλ του 2014. Είναι η ομάδα που, κακώς… γκρινιάξαμε, όταν μας κέρδιζε στη χώρα της, για την ίδια διοργάνωση, τον Οκτώβρη του 2013, κακώς θεωρήσαμε έκπληξη το ισόπαλο 0-0 στην Κύπρο τον Μάρτιο του 2011 και… πέσαμε από τα σύννεφα για την ήττα μας, εκτός έδρας, λίγους μήνες αργότερα.
Κακά τα ψέματα, η Ισλανδία είναι μια ποδοσφαιρική δύναμη την οποία, λανθασμένα εμείς εδώ στην Κύπρο, υποτιμούσαμε τόσα χρόνια, αξιολογώντας τη με βάση τον πληθυσμό της, ο οποίος δεν υπερβαίνει τις 350,000 κατοίκους, τις άγνωστες ομάδες της και το χαμηλό ποδοσφαιρικό προϋπολογισμό της χώρας. Όπως ανάλογα συνέβαινε και με άλλες χώρες, όπως η Βόρειος Ιρλανδία και η Αλβανία. Χώρες απέναντι στις οποίες, πριν από μερικά χρόνια, η Κύπρος είχε να επιδείξει επιτυχίες και μπορούσε να υπολογίζει σε κερδισμένους βαθμούς. Χώρες οι οποίες μπόρεσαν να φθάσουν σε τελική φάση, στόχος ο οποίος για την Κύπρο παραμένει ακόμη μακρινός…
Προφανώς, γιατί αυτοί δουλεύουν και προετοιμάζονται διαφορετικά απ’ ότι εμείς. Με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και στρατηγική. Με προτεραιότητα σε πολλά θέματα την εθνική και γενικότερα το ποδόσφαιρο της χώρας τους και όχι το σωματειακό συμφέρον. Με εμπιστοσύνη στον ντόπιο ποδοσφαιριστή και με διάθεση για αξιοποίηση του από μικρές ηλικίες. Με σωστές αποφάσεις, μόνο με γνώμονα το καλό της εθνικής, με υπομονή για την επίτευξη ενός στόχου και εμπιστοσύνη σε κάποιους ανθρώπους και τη δουλειά τους.
Τα προκριματικά για το Γιούρο 2016 κράτησαν ένα περίπου χρόνο, (Σεπτέμβρης 2014 – Νοέμβριος 2015), ωστόσο, ο Σουηδός προπονητής της Ισλανδίας, Λαρς Λάκεμπαργκ, διανύει τον πέμπτο χρόνο παρουσίας του στον πάγκο…
Αυτοί λοιπόν, Ισλανδοί, Αλβανοί, Βόρειο Ιρλανδοί, προχωρούν. Εμείς, για την ώρα, παραμένουμε στάσιμοι και αρκούμαστε σε κάποιες… εξαιρέσεις. Σε κάποια αποτελέσματα από τα οποία διαφαίνεται η δυνατότητα για κάτι περισσότερο, από κάποιες πορείες σε προκριματικές διοργανώσεις που δείχνουν πως ίσως μπορούμε, κάτι όμως στο τέλος μας λείπει.
Αν μη τι άλλο, έχουμε πλέον ενώπιον μας το παράδειγμα κάποιων χωρών και της προόδου που αυτές πέτυχαν. Στο χέρι μας είναι, αν πραγματικά το θέλουμε, να προσπαθήσουμε τουλάχιστο, να τις μιμηθούμε...
