Πέτρος Παπαγιώργης
Αυτός που διάβασε την ανάρτηση του Νίκου Νταμπίζα για την παρουσία του στην Ομόνοια, συμπεραίνει ότι, επιτέλεσε θετικό έργο ( «με σωστά και λάθη η Ομόνοια έχει κάνει βήματα προόδου στους βασικούς άξονες που είχαν οροθετηθεί στο ξεκίνημα» αναφέρεται στην ανάρτηση), σε μια ομάδα με προϋπολογισμό δυο εκατομμυρίων (το αναφέρει σε στυλ… «τι νάκανα δηλαδή άλλο με τέτοια λεφτά;») και επιπλέον, ταλανιζόμενη από εσωτερική διαμάχη («πέρα από πρότζεκτ και πρόσωπα όμως, για όσο το ποδοσφαιρικό τμήμα, το διοικητικό συμβούλιο και οι φίλαθλοί δεν είναι ένα, θα είναι αδύνατον να τελεσφορήσει η όποια προσπάθεια», παραθέτει).
Για να καταλήξει όμως σε αυτό το συμπέρασμα αυτός ο άνθρωπος θα πρέπει να είναι κάτοικος εξωτερικού. Οι κάτοικοι της νήσου Κύπρου, Ομονοιάτες και μη, διαβάζοντας την ανάρτηση, λένε ένα πράγμα: «Δεν μας παρατάς»…
Είναι αχρείαστο να μπει κανείς σε λεπτομέρειες για να επιχειρηματολογήσει επί του περιεχομένου της ανάρτησης. Αρκεί (ως επιχειρηματολογία) η επιλογή μιας φράσης.
«Στο μοντέλο συνεργασίας τεχνικού διευθυντή-ομάδας ο ρόλος του τεχνικού διευθυντή και ο ορισμός της (μη) επιτυχίας βασίζεται στους στόχους που καθορίζονται σε ένα μεσομακροπρόθεσμο πλάνο με διαφορετικούς άξονες και σαφέστατα δεν μπορεί να κριθεί μεσούσης της περιόδου πόσω μάλλον κατόπιν ενός ανεπιτυχούς αποτελέσματος».
Ένα ανεπιτυχές αποτέλεσμα; Μάλλον πλάκα μας κάνει ο Ελλαδίτης πρώην τεχνικός διευθυντής. Αποκλεισμός από την Ευρώπη από το δεύτερο προκριματικό γύρο, έξι ήττες στο πρωτάθλημα, 37 γκολ παθητικό και αποκλεισμός από το κύπελλο. Αυτός είναι ο απολογισμός.
Συνοδευόμενος από ουκ ολίγες συνεδρίες του ΔΣ, όπου το κύριο αντικείμενο ήταν η ανεπάρκεια της ομάδας, η δε απόφαση κάθε φορά, η ίδια και η αυτή. Προτροπή προς την τεχνική ηγεσία και στους ποδοσφαιριστές για βελτίωση με την απόφαση της συνεδρίας μετά το ματς στο Β’ γύρο με την Ανόρθωση (2-2) να περιλαμβάνει σύσταση και προς τον τεχνικό διευθυντή.
Για να τελειώνουμε. Ο Νίκος Νταμπιζας ήλθε εδώ για να εφαρμόσει ένα πρότζεκτ προσωποπαγούς καθεστώτος, ( συμπεριφορά αυθεντίας, επιβολή στον προπονητή, καθορισμός στόχων ομάδας), που αναπόδραστα δημιούργησε εμμονές (επιμονή σε 4-4-2, μη απόκτηση σέντερ μπακ). Πρότζεκτ που εκ των πραγμάτων, έληξε άδοξα.
