ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Γιατί το project πνέει τα λοίσθια

Πέτρος Παπαγιώργης

Πέτρος Παπαγιώργης

papagiorgis@sppmedia.com

«H Oμόνοια ενημερώνει πως ο Νίκος Νταμπίζας βρίσκεται στην Κύπρο και αναλαμβάνει άμεσα τα καθήκοντα που απορρέουν από τη θέση του Τεχνικού Διευθυντή».

Ανακοίνωση της πρόσληψης του Νίκου Νταμπίζα, εκδοθείσα στις 31 Μαρτίου 2016. Μια νέα εποχή ξημέρωνε για την Ομόνοια. Ο κόσμος έβλεπε για πρώτη φορά την επαγγελματική στελέχωση του ποδοσφαιρικού τμήματος. Το project τέθηκε σε εφαρμογή, με στόχο την επάνοδο της Ομόνοιας στην κορυφή. Επί μέρους στόχοι, η κατάκτηση του κυπέλλου, η έξοδος στην Ευρώπη μέσω πρωταθλήματος και να φεύγει ο κόσμος της Ομόνοιας γεμάτος από το γήπεδο μετά από κάθε ματς.

Δέκα μήνες μετά ο Τζον Κάρβερ και το προπονητικό επιτελείο αποχωρεί επισήμως υπό το βάρος της λαϊκής κατακραυγής. Η Ομόνοια είναι εκτός κυπέλλου, ενώ το πιθανότερο είναι ότι δεν προλαβαίνει το τρένο της Ευρώπης, με τον οπαδό να είναι πιο άδειος από ποτέ. Το project πνέει τα λοίσθια. Οι λόγοι;
.
Η ανεξήγητη επιμονή του Νίκου Νταμπίζα να μην ενισχύσει την ομάδα με κεντρικό αμυντικό. Το καλοκαίρι έφερε το Σάκη Παντελιάδη, που τον προόριζε και για αριστερό κεντρικό μπακ. Ο΄ Λουκάς Βύντρα ήλθε στο…φεύγα των μετεγγραφών. Σε προχωρημένη ηλικία ενώ καθόταν για καιρό και δεν έκανε προετοιμασία. Με τα λάθη στην άμυνα να φορτώνουν γκολ, ο Ελλαδίτης τεχνικός διευθυντής επέμενε να μην προχωρά, ούτε κατά την περίοδο Ιανουαρίου στην απόκτηση σέντερ μπακ, με τον Κάρι Αρνασον να έρχεται στις 30 Ιανουαρίου, μετά από πίεση του ΔΣ. «Θα ζήσω και θα πεθάνω με τις απόψεις μου” είπε σε συνέντευξη του ο Ελλαδίτης στην εφημερίδα Goalnews.

Έχων τον πλήρη έλεγχο των πραγμάτων… αποφάσισε ότι η κατάκτηση του Κυπέλλου αποτελεί πιο εφικτό στόχο από την έξοδο στην Ευρώπη. Αυτός είναι λόγος που είδαμε ενδεκάδες… αλχημιστικές στα ματς με Απόλλωνα και ΑΕΚ στο Β΄ γύρο. Οι αλχημείες πληρώθηκαν ακριβά στα δυο συγκεκριμένα ματς.

Όταν η Ομόνοια ανακοίνωνε τον Τζον Κάρβερ, όλοι έμειναν απορημένοι λόγω έλλειψης εμπειριών στον πάγκο ως πρώτος προπονητής. Δυστυχώς οι εκτιμήσεις επαληθεύτηκαν. Με την ελλειμματική διαχείριση των αγώνων, την επιμονή στη διάταξη 4-4-2 που αχρήστευε το Δημήτρη Χριστοφή, (η συγκεκριμένη διάταξη ασφαλώς δεν είναι σκάρτη), καθώς και τις γενικότερες αλχημείες στην ενδεκάδα. Αυτές ήταν, κατά τις ενδείξεις, έμπνευση του Νίκου Νταμπίζα που αποφάσισε ποιος είναι ο εφικτός στόχος. Κοινή η ευθύνη, με δυσδιάκριτα τα όρια του ποσοστού ευθύνης εκάστου.

Τρανό παράδειγμα αδυναμίας διαχείρισης των αγώνων, η αλλαγή που έκανε στο ματς με το ΑΠΟΕΛ. Η Ομόνοια έμεινε με 10 παίκτες και αντί να κάνει αυτό που θάκανε οιοσδήποτε προπονητής, (να γεμίσει το κέντρο), έβγαλε τον παίκτη με τα περισσότερα τρεξίματα. Τον Τουρέ.

Η παθητική στάση του ΔΣ συνέτεινε και αυτή. Η τυφλή υπακοή στο Νίκο Νταμπίζα, τον αναγόρευσε σε υπερπρόεδρο. Η στάση του ΔΣ συνδέεται με την οικονομική δυσκαμψία της ομάδας, την παραδοσιακή φοβία που διαχρονικά διακατέχει τα ΔΣ της Ομόνοιας, αλλά και την άρνηση παραδοχής ότι ο συγκεκριμένος τεχνικός διευθυντής απέτυχε.

Το αγωνιστικό είναι μια πτυχή. Η αναγέννηση της ομάδας είναι το κύριο ζητούμενο. Αυτό περνά μέσα και από το οικονομικό. Το οποίο έχει πιθανότητες να λυθεί όταν η Ομόνοια τεθεί σε δομές μοντέλου σύγχρονης διοίκησης που να παραπέμπει στο εύρος του σωματείου. Το αν θα λέγεται εταιρία λαϊκής βάσης, είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει.


Δημοσιεύτηκε στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στις 26.2.17

 

 

Λίγα και Σταράτα: Τελευταία Ενημέρωση

X