ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Θυμάται κανείς Ομονοιάτης;

Πέτρος Παπαγιώργης

Πέτρος Παπαγιώργης

papagiorgis@sppmedia.com

Ανύπαρκτη στο πρώτο μέρος η Ομόνοια, με μεγάλες αποστάσεις στη γραμμή των μέσων, δεν κατάφερνε να εμποδίσει τους αντίπαλους, που έβγαιναν γρήγορα και μαζικά μέσα στην περιοχή του Ντάριο Κρέσιτς, παραβιάζοντας την δις, ρίχνοντας την «πράσινη» ομάδα στα σχοινιά.

Στην επανάληψη, οι αλλαγές του Τζον Κάρβερ σουλούπωσαν τα πράγματα, η ομάδα πήρε τα πάνω της και κατάφερε να ξεκολλήσει από τα σχοινιά και να παραμείνει όρθια στο… ρινγκ, διεκδικώντας στη δεύτερη αναμέτρηση που θα γίνει στη Λεμεσό την πρόκριση.

Αυτά είδαμε, ως γενικότητα, στο χθεσινό ματς. Είδαμε όμως και κάτι που… ξεχάσαμε στην Ομόνοια του δεύτερου ημιχρόνου. Δεν είδαμε μόνο τον συνήθη ύποπτο Ρενάτο Μαργκάσα να τρώει σίδερα. Είδαμε το νεοφερμένο Νικ Μπρέβελντ να δίνει σκληρές μάχες, τον Ανδρέα Φιλιώτη να παλεύει σώμα με σώμα με τους αντιπάλους μέχρι τελευταίας ρανίδας, το Σίλβα Κλέιτον να μαρκάρει με πείσμα (!), τον επίσης νεοφερμένο νεαρό Στεφάν Αζίζ, να τρέχει σαν δαιμονισμένος σε όλη τη γραμμή αριστερά, το Λουκά Βύντρα να τρέχει σαν τρελός για να προλάβει κάθε μπαλιά στο χώρο της άμυνας. Είδαμε γενικά, μια… πολεμική διάθεση, αλλά και τεράστια αποθέματα ενέργειας.

Αυτά τα… αλλιώτικα είδαμε. Ερώτημα. Θυμάται κανείς Ομονοιάτης, πότε ήταν η τελευταία φορά που είδε αυτό το απαστράπτον πρόσωπο της ομάδας του σε αγώνα ντέρμπι; Το «απαστράπτον», αφορά την ταυτότητα και όχι την απόδοση, της ομάδας που όντως ήταν πολύ καλή σε αρκετό διάστημα της επανάληψης.

 

Λίγα και Σταράτα: Τελευταία Ενημέρωση

X