Πέτρος Παπαγιώργης
Αμίρ Αγκάγιεφ, Θανάσης Παντελιάδης, Κώστας Κότσαρης Ματ Ντάρμπισαιαρ, Εμίλ Γιόρκενσεν, Σίλβα Κλέιτον, Μπλατί Τουρέ, Άρης Σοιλέδης, Δημήτρης Κωνσταντινίδης, Μπρούνο Νασιμέντο.
Αυτές είναι οι δέκα μετεγγραφές που πραγματοποίησε μέχρι τώρα η Ομόνοια. Το ζητούμενο είναι, όταν διαμορφωθεί στις 31 Αυγούστου το τελικό ρόστερ, (γιατί προς τα κει δείχνει το …πράγμα) η Ομόνοια να είναι αγωνιστικά πιο επαρκής απ' ό,τι είναι σήμερα.
Το …σήμερα, (περιλαμβανομένων όλων των φιλικών και επίσημων αγώνων) ανεξάρτητα από τον φυσιολογικό παράγοντα που λέγεται έλλειψη ετοιμότητας δεν είναι ικανοποιητικό. Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς ειδήμων του ποδοσφαίρου για να διαπιστώσει ότι η ομάδα παρουσιάζει αδυναμίες και χρειάζεται πρόσθετη ποιότητα.
Η βαριά φανέλα και το dna του πρωταθλητισμού, που υπάρχουν αντικειμενικά, δεν δίνουν από μόνα τους την ποιότητα που λείπει από την ομάδα. Ασφαλώς και δεν είναι του «πεταμάτου» το υλικό, αλλά δεν είναι πολλοί εκείνοι οι ποδοσφαιριστές από το παρόν υλικό, που δίνουν τα εχέγγυα στον φίλαθλο κόσμο (όχι μόνο τον Ομονοιάτη) για μια πορεία διαφορετική από τα προηγούμενα χρόνια. Μια πορεία ομάδας πιο …σίγουρης στο γήπεδο, με περισσότερο μπόι και πιο ελκυστικής στον κόσμο της. Αυτή την εικόνα θέλει να δει ο κόσμος της και όχι την αγωνιστικά άχρωμη, άοσμη και γενικά αδιάφορη εικόνα των τελευταίων χρόνων.
Ο κόσμος περιμένει ότι οι κινήσεις (όσες και να είναι αυτές) μέχρι τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου θα καλύψουν τις αδυναμίες και θα προσδώσουν ποιότητα στην ομάδα. Μια από αυτές, αφορά τον κεντρικό αμυντικό. Κάτι όμως έπιασε το αυτί μου για παίκτη καταλόγου β’ στη συγκεκριμένη θέση. Οι Ομονοιάτες, θέλουν να πιστεύουν ότι πρόκειται περί φήμης.
