Χρήστος Ζαβός
Το καλοκαίρι είναι εποχή εις την οποία πολλά πράγματα τροχοδρομούνται ως προς την εξέλιξη που θα έχει η νέα σεζόν. Δηλαδή εσύ είσαι αραχτός και λάιτ περιμένοντας τον Μαραντόνα στην ομάδα σου, κάποιοι όμως σε κλειστά γραφεία παίρνουν αποφάσεις που θα έχουν άμεση επίδραση, είτε στην πορεία της ομάδας, είτε γενικότερα του πρωταθλήματος.
Μια τέτοια, πολύ σημαντική απόφαση αφορά την επιστροφή του Χάνς Ρέικβαρτ στην προεδρία της Επιτροπής Διαιτησίας. Μιλάμε ίσως για το σημαντικότερο πόστο, σ’ ένα πρωτάθλημα που όλοι γνωρίζουμε ότι περιστρέφεται γύρω από την διατητολαγνεία . Υπό τον Ρέικβαρτ θα ορίζονται και θ’ αξιολογούνται διαιτητές η απόδοση των οποίων ίσως κρίνει τον τίτλο ή άλλες καταστάσεις.
Και κάθεσαι και αναρωτιέσαι. Με ποια κριτήρια πάρθηκε η απόφαση; Μήπως γιατί στην προηγούμενη θητεία του επέδειξε θεάρεστο έργο; Αφού τον βλέπεις και το μυαλό σου πάει στον Κυπριακό Οργανισμό Τουρισμού. Θες να του προσφέρεις παλουζέ ή λουκούμια Γεροσκήπου.
Μήπως κάποιοι επωφελούνται απ’ αυτόν; Πως είναι δυνατό να επαναφέρεις ένα άτομο το έργο του οποίου κρίθηκε ως πέρα για πέρα αποτυχημένο;
Πέραν τούτου. Στο προηγούμενο De Ζαβού γράφαμε στον επίλογο για την ανάγκη να καθίσουν όλοι οι «μεγάλοι» από κοινού σ’ ένα τραπέζι ούτως ώστε πρωτίστως να βελτιώσουν τις σχέσεις τους και ακολούθως να λύσουν τα προβλήματα που ταλαιπωρούν το κυπριακό ποδόσφαιρο.
Δυστυχώς κάτι τέτοιο μοιάζει με ουτοπία στον σουρεαλιστικό κόσμο του κυπριακού ποδοσφαίρου. Μια τέτοια απόφαση πάρθηκε, μάλλον σε κλειστά γραφεία, χωρίς καν να ενημερωθούν οι ομάδες… οι άμεσα δηλαδή εμπλεκόμενοι!!!
Αντί δηλαδή να κάτσουν και να βρουν ένα άτομο κοινής αποδοχής, ικανό να βελτιώσει τις καταστάσεις επιλέγουν ζεσταμένο φαγητό το οποίο δεν ούτε καν γεύση. Και μάλιστα χωρίς να το συζητήσουν μεταξύ τους αφού οι περισσότεροι τέθηκαν προ εκπλήξεως. Πάρε Ρέικβαρτ και άμα γουστάρεις. Κάπως έτσι.
Σου το λέω από τώρα. Όποιος περιμένει να δει κάτι διαφορετικό τη νέα σεζόν σε σχέση με τις υπόλοιπες ή παίρνει παραισθησιογόνα ή είναι απλά εκτός πραγματικότητας.
Ένας κρυφός μηχανισμός, ζει και βασιλεύει στο εσωτερικό του παλατιού της ΚΟΠ. Είναι εκεί για να κάνει χατίρια, είναι εκεί για να επωφελούνται κάποιοι σε ομαδικό και προσωπικό επίπεδο.
Το χειρότερο δε, όσοι είναι εκτός μηχανισμού μοιάζουν πέρα για πέρα αδύναμοι αφού δεν μπορούν ούτε να υπερασπιστούν τα συμφέροντα τους. Η φωνή τους δεν ακούγεται ενώ οι κάμερες έχουν ήδη στηθεί για να ακούσουν το κλάμα τους κατά τη διάρκεια της σεζόν που μας έρχεται.
Θέλουμε και βελτίωση τρομάρα μας. Καμιά δεκαριά άτομα έχουν γίνει πλούσιοι μέσα από το άθλημα και όλοι υπόλοιποι απλά παρακολουθούν ένα κακοπαιγμένο θέατρο σκιών.
Μα τον Ρέικβαρτ; Ούτε καν έμπνευση δεν έχουν οι σκηνοθέτες; Βάλε κάτι άλλο, να τον κουμαντάρεις δε αλλά να είναι φρέσκο εργαλείο, που να πάρει η ευχή. Να μας πεις και σε εμάς που γκρινιάζουμε ότι κάτι καινούργιο προσπαθείς να κάνεις.
Οϊμέ!!! Σαν τραγωδία μοιάζει, μόνο που το θύμα ποδόσφαιρο έχει πεθάνει και όλοι το γνωρίζουμε. Και δεν θα έρθει ποτέ η κάθαρσης. Τουλάχιστον με τον Ρέικβαρτ και αυτούς που τον ορίζουν…
