Χρήστος Ζαβός
Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει κατά πόσο αληθεύουν όλα αυτά που προσάπτει ο εκπρόσωπος τύπου του Ολυμπιακού στον πρόεδρο του ΑΠΟΕΛ.
Ομολογουμένως οι κατηγορίες είναι πέρα για πέρα σοβαρές και φυσικά δεν περιλαμβάνουν ίχνος κομψότητας εκ μέρους του Καραπαπά.
Αντιθέτως. Λίγο πολύ αποκαλεί τον Πετρίδη απατεώνα ο οποίος επιδίδεται σε διάφορες πράξεις με κίνητρο το προσωπικό οικονομικό όφελος και μάλιστα εις βάρος της ομάδας του.
Από τη μεριά της η διοίκηση του ΑΠΟΕΛ, ορθώς θέτει το θέμα ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης αφού οι καθ’ ύλην αρμόδιοι για να ενημερωθούν και ακολούθως ν’ αποφασίσουν είναι οι μέτοχοι και ουδείς άλλος.
Πέραν της ουσίας του θέματος, εάν δηλαδή ο Πετρίδης έκανε ή δεν έκανε όλα αυτά που του προσάπτει ο υπάλληλος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, είναι αλήθεια ότι πήγαινε γυρεύοντας.
Εδώ και καιρό αναφερόταν στην πίκρα των Πειραιωτών ή ακόμη και για την εγκυρότητα των ελλαδιτών δημοσιογράφων. Η απάντηση ήταν κάπως αναμενόμενη. Η σκληρότητα της σίγουρα όχι.
Από κει και πέρα, υπάρχει μια ακόμη παράμετρος για το πώς καλύφθηκε δημοσιογραφικά η συγκεκριμένη εξέλιξη. Η πλειοψηφία των ιστοσελίδων είτε μέσω ρεπορτάζ, είτε ακόμη και δια των γνωστών παρασκηνιακών στηλών προσπάθησε με κάθε τρόπο να καλύψει τη μεριά του ΑΠΟΕΛ.
Άσε κιόλας που μου θύμισε αυτό το διαχωριστικό που μπαίνει, όταν Κύπρος και Ελλάδα αντιπαρατίθενται για οποιοδήποτε θέμα. Πως είναι στα ριάλιτι που η Κύπρος ψηφίζει Κύπριο απλά και μόνο λόγω καταγωγής… κάπως έτσι.
Αρχικά υποβάθμισαν την τοποθέτηση Καραπαπά στο Face Book, μη δίνοντας καθόλου σημασία στην ουσία των καταγγελιών. Μόλις όμως δημοσιεύτηκε η απάντηση της διοίκησης τότε τοποθετήθηκε πρώτο θέμα ανάμεσα σε όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις.
Ακολούθως κάποιοι έσπευσαν να δώσουν απαντήσεις, με ειρωνικό , χλευαστικό ή ακόμη και προσβλητικό ύφος. Για διάβασε τίτλους απ’ όλες τις ιστοσελίδες για το πώς καλύφθηκε το όλο θέμα:
«Τους τρέλανε ο Πετρίδης», «Ερώτημα... Γιατί τώρα για Ντέβι;», «ΕΠΙΘΕΣΗ σε Πρόδρομο (Αχώνευτη για τους Πειραιώτες η παραχώρηση Πιέρου στην Δανία), «Αποστομωτική απάντηση του ΑΠΟΕΛ!», «Καραπαπάς: Δεν χόνεψε το αγριογούρουνο που έφαγε για μπρέκφαστ» (Γελοιογραφία που παρουσιάζει τον Καραπαπά ως Οβελίξ. Το ορθογραφικό λάθος στον τίτλο δεν είναι δικό μας).
Επί της ουσίας, δεν υπάρχει ούτε και ένα δημοσιογραφικό ρεπορτάζ. Κανείς δεν μπήκε στον κόπο έστω και να φρεσκάρει τη μνήμη μας, θυμίζοντας μας κάποιες από τις λεπτομέρειες γύρω από το ντιλ με τον Ντε Βινσέντι. Ούτε φυσικά και τους λόγους που ο ΑΠΟΕΛ αθέτησε την άτυπη συμφωνία με τον Ολυμπιακό για την περίπτωση του Σωτηρίου όπως ισχυρίζεται ο εκπρόσωπος του.
Όλα αυτά στην πλειοψηφία, φυσικά και υπάρχουν εξαιρέσεις. Η εν λόγω δημοσιογραφία δεν νομίζω ότι τιμά κανένα από μας. Το να έχεις άποψη για το θέμα μπορείς είτε να κάνεις ρεπορτάζ είτε ν’ αρθρογραφήσεις. Το να τίθεσαι ελαφρά τη καρδία με τη μια πλευρά, προσβάλλοντας την άλλη, δεν είναι και το πιο δημοσιογραφικό. Το ελάχιστο που έχεις να κάνεις είναι απλά ν' αποστασιοποιηθείς περιμένοντας τις εξελίξεις.
Τέτοιος ξεσηκωμός και συστράτευση εκ μέρους των μέσων, ούτε εν καιρώ πολέμου, όταν και η προπαγάνδα αποτελεί ένα από τα σημαντικά όπλα της όποιας εμπλεκόμενης μεριάς.
Το να λειτουργείς σαν φερέφωνο, προκαλεί τη χείριστη των εντυπώσεων. Προσωπικά δεν βγάζω την ουρά μου απ’ έξω. Έχουμε και εμείς περάσει από τη «στρατευμένη» δημοσιογραφία, πάντοτε όμως αναλαμβάνοντας την ευθύνη του γραφομένων, υπογράφοντας το όποιο κείμενο. Πάντοτε.