Χρήστος Ζαβός
Η τηλεόραση και τα λεφτά που επενδύει στο ποδόσφαιρο είναι ο λόγος που κάποιοι στο νησί έχουν πλέον λογαριασμούς στο εξωτερικό σε ισχυρές μάλιστα τράπεζες.
Στα κυπριακά… «έφαγαν και έσπασαν». Χαλάλι τους. Στον τόπο τούτο, υπάρχει μια αόρατη δύναμη που καθιστά κάποιους πλούσιους και κάποιους μεροκαματιάρηδες.
Το χειρότερο δε, είναι ότι αυτοί οι «κάποιοι», κυρίως από την ΚΟΠ, σε συνεργασία με τους προέδρους/ παράγοντες των σωματείων έχουν τόσο επαναπαυτεί από τα λεφτά της tv που φτάσαμε στο σημείο να μην τους ενδιαφέρει ούτε καν τα έσοδα των εισιτηρίων στα γήπεδα. Στα κυπριακά και πάλι… «στα παπάρια τους εάν και εφόσον πάει ο κόσμος στο γήπεδο ή όχι».
Τα αποτελέσματα τα είδαμε. Μη έχοντας κάποια έννοια για το πώς θα προσελκύσουν το πελάτη, βελτιώνοντας το προϊόν τους, κατάντησαν το ποδόσφαιρο εκεί που το κατάντησαν επαναπαυόμενοι στα λεφτά της τηλεόρασης.
Δεν φτάνει που δεν τους ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο άρα και ο φίλαθλος, δεν τους ενδιαφέρει καν ούτε και ο τηλεθεατής. Ο οποίος τηλεθεατής για να παρακολουθήσει το κυπριακό ποδόσφαιρο χρειάζεται να πληρώνει δύο πλατφόρμες. Μια τη Cyta Vision και μια τη Primetel.
Διάβαζα μόλις πριν από λίγο σε ρεπορτάζ άλλης ιστοσελίδας, ότι ενδέχεται να μπει στον ποδοσφαιρικό τηλεοπτικό χάρτη και η Cablenet. Η εν λόγω εταιρεία μάλλον φιλοδοξεί να αποκτήσει δικαιώματα ομάδων που παραμένουν άστεγες τηλεοπτικά, όπως τουλάχιστον αναφέρουν οι πληροφορίες. Κάπου δηλαδή μυρίζει ΚΟΠ TV, τρομάρα μας.
Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό με τις εταιρείες που θέλουν να ενισχύσουν το προϊόν τους. Μη τρελαθούμε κιόλας, η κάθε επιχείρηση στους νόμους της ελεύθερης αγοράς έχει το κάθε δικαίωμα να πράττει ανάλογα των συμφερόντων της.
Μήπως όμως οι άνθρωποι της Ομοσπονδίας θα πρέπει επιτέλους να συμπονέσουν και λίγο τον δύσμοιρο κύπριο φίλαθλο που ενδιαφέρεται για το ποδόσφαιρο;
Μη νομίζεις και τα ίδια τα σωματεία μάλλον βολεύτηκαν απ’ αυτή την κατάσταση. Αντί δηλαδή να καθίσουν και να τα βρουν μια συνισταμένη ούτως ώστε να υπάρχει μια κοινή τηλεοπτική διαχείριση, όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες, ο καθένας τραβά το δρόμο του, προσπαθώντας να αποκομίσει το μεγαλύτερο ποσό. Είτε ως σωματείο/ εταιρεία, είτε ακόμη και στο ατομικό επίπεδο. Δεν μπορεί κάποιοι θα επωφελούνται από το κλείσιμο των συμφωνιών…
Πως είναι δυνατό σε μια χώρα, τόσο μικρή όσο και η Κύπρος να πληρώνει ο πολίτης ένα σημαντικό ποσό του μηνιαίου προϋπολογισμού του, απλά και μόνο για να παρακολουθεί το γεμάτο ανυποληψία κυπριακό ποδόσφαιρο;
Πότε επιτέλους κάποιοι από την Πολιτεία θα πρέπει να εξετάσουν το όλο θέμα μήπως και προστατεύσουν κάπως τον καταναλωτή. Κάπου εκεί στο υπουργείο Εμπορίου μήπως να δράσει και λίγο η Υπηρεσία Προστασίας των Καταναλωτών…. δεν θα ήταν και άσχημα.
Οκ. Ζούμε σε εποχή ελεύθερης αγοράς αλλά γιατί μια ζωή να την πληρώνει ο κύπριος πολίτης/ καταναλωτής; Ως πότε;
