Χρήστος Ζαβός
Πραγματικά τον χαίρεσαι. Στο πρόσωπο του αν θες, απεικονίζεται η εκδίκηση του κύπριου ποδοσφαιριστή απέναντι σ’ όλους αυτούς τους άσχετους που εξαφάνισαν γενεές γηγενών παικτών απλά και μόνο για να εξαργυρώσουν επιταγές από τους ατζέντηδες.
Επιβεβαιώνοντας την ασχετοσύνης τους περί του αθλήματος. Δεν είναι εύκολο να «βγάλεις» παίκτη μέσα από τις ακαδημίες μιας ομάδας. Χρειάζεται τεχνογνωσία, σωστή διαπαιδαγώγηση, οικονομικό κόστος και κυρίως υπομονή.
Εμάς οι δικοί μας «καθηγητές» βρήκαν άλλη διέξοδο. Σηκώνεις το τηλέφωνο λες στον μάνατζερ θέλω ένα μπακ δεξί, ένα κεντρικό χαφ και ένα αριστεροπόδαρο εξτρέμ… και τελείωσε η δουλειά.
Παίρνει και τη μίζα του και στ’ αρχίδια μας ο νεαρός που δουλεύει και ονειρεύεται να παίξει μπάλα στα μεγάλα γήπεδα. Στο πι και φι φορτώνουν ένα αεροπλάνο γεμάτο από παίκτες και «ολοκληρώθηκε ο προγραμματισμός».
Όπως και να χει μακάρι ο Πιέρος να είναι το έναυσμα για μια νέα αρχή. Ποιο ποδοσφαιρική, ποιο αθλητική. Ο ίδιος πάντως απέδειξε ότι όντως έχει όλα τα εφόδια για να πάει ακόμη ψηλότερα.
Και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη σωστή δουλειά που κάνει μαζί με τους ανθρώπους της ομάδας. Η ψυχολογία του μπροστά στο δίχτυ, είναι ψυχρή, όπως δηλαδή κάθε καλού επιθετικού. Τα τρεξίματα και η συμμετοχή του στον αμυντικό μηχανισμό είναι επίσης αυτή που πρέπει. Τα σταματήματα του, η αντίληψη του στο χώρο, ο τρόπος που παίζει με το σώμα και κυρίως με την πλάτη είναι μερικά από τα στοιχεία που έκαναν τους Δανούς να τον λιγουρεύονται.
Και δεν είναι τυχαίοι οι Δανοί. Είναι μανούλες το πώς να βοηθούν ένα παίκτη να γίνεται καλύτερος, γνωρίζοντας ότι γι’ αυτούς αποτελεί περιουσιακό στοιχείο. Και ως τέτοιο, άμα βελτιωθεί τότε και αυτοί θα επωφεληθούν. Και έχουν όλες τις προσβάσεις για να τον πάνε σ’ ακόμη καλύτερο πρωτάθλημα.
Πέραν όμως των αγωνιστικών χαρακτηριστικών που πρέπει να διαθέτει ένας παίκτης, εξίσου σημαντικό είναι και η προσωπικότητα που κουβαλά. Άμα δηλαδή καβαλήσει το καλάμι, δεν πα να έχεις το ταλέντο του Αγκουέρο θα σε φάει η μαρμάγκα ή τα εξώφυλλα κουτσομπολίστικου περιοδικού.
Ο Πιέρος ακόμη δεν έχει δείξει υπεροψία. Μολονότι κάποιες δηλώσεις του στην εκδήλωση των ΠΑΣΠ, μπορούν να παρεξηγηθούν από τον οποιοδήποτε. Το να χρησιμοποιεί κανείς τρίτο πρόσωπο όταν αναφέρεται στο πρόσωπο του, είναι δείγμα σνομπισμού.
Δεν είναι αναγκαίο ν’ απαντάς στον κάθε άσχετο που κάποτε σε είπε χασογκόλη. Έτσι, ενδεχομένως να τους δίνεις και αξία. Άσε κιόλας που η ζωή και δη η ποδοσφαιρική, κάνει κύκλους και μπορεί όλοι αυτοί να επιστρέψουν νιώθοντας δικαιωμένοι.
Δεν χρειάζονται όλοι αυτοί απαντήσεις. Το μόνο που έχει να κάνει ο Πιέρος και ο κάθε Πιέρος είναι να σκύψει το κεφάλι και να δουλέψει. Ταπεινά, προσηλωμένα και μακριά από κακίες και μικρότητες.
Δεν είναι εύκολο στο κυπριακό περιβάλλον που η αππωμάρα αποτελεί βασικό στοιχείο του. Σε κοινωνίες όμως όπως οι σκανδιναβικές, η έννοια της αππωμάρας είναι εντελώς ξένη.
Τον χαρακτήρα φαίνεται ότι τον έχει. Και δούλεψε και δεν απογοητεύτηκε και κυρίως η αναφορά του προς τον Κετσπάγια δείχνει ότι ξέρει να εκτιμά.
Τα δύσκολα τώρα ξεκινάνε. Και στο αγωνιστικό κομμάτι και στο ψυχολογικό. Και άμα θες να πας ψηλά, πρέπει να μεγαλώνεις και σαν άνθρωπος. Εκτός και αν βολεύεσαι με τα βραβεία της Κύπρου. Ή αν επαναπαύεσαι με το γεγονός ότι όλοι αυτοί κατάπιαν τη γλώσσα τους…