Χρήστος Ζαβός
Δεν γνωρίζω αν αληθεύουν όλα αυτά που γράφονται και έχουν να κάνουν με την άρνηση του Κετσπάγια να επιστρέψει στο Παπαδόπουλος. Δεν έχουν και πολλή σημασία γιατί η ιστορία θα συνεχιστεί υπό τον Ρόνι Λέβι.
Άμα κανείς σκεφτεί την «μπυραρία» που έφτιαξαν οι Μπενίτο και Πούτσε, δύσκολα μπορεί να έχει απαιτήσεις για κάτι καλό.
Και όμως ο Λέβι, κατάφερε να τη μετατρέψει σε ποδοσφαιρική ομάδα. Η οποία ομάδα έκανε φίλους και εχθρούς να πιστέψουν ότι μπορεί ακόμη και να κάνει την υπέρβαση και να πάρει μέχρι και το κύπελλο.
Ανεξάρτητα εάν έφαγε τα μούτρα της στον αγώνα με τον Απόλλωνα, ρεαλιστικά άμα το δεις, η φετινή ομάδα δύσκολα θα έφτανε στο θαύμα αφού Απόλλωνας και ΑΠΟΕΛ είναι πολύ καλύτερες ομάδες.
Η Ανόρθωση από την άλλη είχε ένα σωρό αδυναμίες. Με πιο χτυπητή το κεντρικό της αμυντικό δίδυμο. Και άμα οι στυλοβάτες της οπισθοφυλακής δεν… τότε ο αντίπαλος χτυπά εκεί ακριβώς που πονάς.
Η απόφαση της διοίκησης είναι πέρα για πέρα σωστή. Ο Ισραηλινός απέδειξε μέσα από τη δουλειά του ότι αξίζει μιας ακόμη ευκαιρίας. Ακόμη και να μην πολύ-πιστεύεις σ’ αυτόν δεν είναι Πούτσε, ούτε Μιντερτοπ ούτε ο υπνούλης Μούσλιν. Μην απογοητευτείς κιόλας αλλά ο Γκουαρδιόλα μένει Σίτυ και ο Ποκετίνο δύσκολα φεύγει από το Λονδίνο.
Πέραν τούτου είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζουν όσο λίγοι την πραγματικότητα γύρω από το Αντώνης Καράς. Που να τρέχεις να φέρεις έναν καινούργιο και μέχρι να μάθει, να πράξει και να βγάλει αποτέλεσμα… βάλε λάδι και έλα βράδυ.
Και η Ανόρθωση μην ξεχνάς δεν είναι η Παρί των Αράβων. Έχει ένα θέμα με το οικονομικό, το οποίο όμως πλέον γνωρίζει από πρώτο χέρι ο Λέβι. Άμα έρθει κανείς που μυξοκλαίει γιατί οι μισθοί δεν μπαίνουν την πρώτη κάθε μήνα, τότε τα αποδυτήρια εύκολα μετατρέπονται σε μπουρδέλο.
Γνωρίζει την ομάδα και πάνω σ’ αυτήν θα χτίσει. Η «Κυρία» μάλιστα έχει παίκτες που θα ζήλευαν όλοι οι υπόλοιποι μεγάλοι. Ποιος άλλος έχει Ράγιος; Ο Άλβες στα καλά του βγαίνει πρώτος σκόρερ άμα λάχει. Σεβού, Μίτροβις και ο Βίκτορ είναι τριάδα στα χαφ που δεν περνάει απαρατήρητη. Δεξί μπακ όπως Γκάμπριελ δεν συναντάς και εύκολα στην πιάτσα.
Θέλει σίγουρα μεταγραφές. Για σκέψου ο Ισραηλινός να συνεχίσει από κει που έμεινε το χειμώνα. Μ’ ένα τέτοιο ποσοστό επιτυχίας, τότε η «κυρία» γίνεται μια κούκλα που θα ζήλευε και η Καρντάσιαν.
Εν ολίγοις η Ανόρθωση με την παραμονή του Λέβι έχει μόνο να χτίσει. Δεν θα χαλάσει και μετά ξανά μανά να χτίσει και φτιάξε. Διατηρεί δηλαδή μια βάση με θεμέλιο λίθο τον ίδιο τον προπονητή.
Τον οποίο προπονητή, δεν είμαι εταιρεία δημοσκοπήσεων αλλά έχω την εντύπωση ότι ο κόσμος εκτίμησε το έργο του. Μπορεί η εξάρα να μην καταπίνεται αλλά ο Ανορθωσιάτης γνωρίζει από μπάλα. Δεν έχει θέμα με τον Λέβι. Αλλά λόγω της δίψας για τον τίτλο, δεν θα τον κρίνει και με πολλή επιείκεια.
Τρέχουν τα σάλια τους στο Βαρώσι για να επιστρέψουν στους τίτλους. Και αυτό το γνωρίζει ο Ισραηλινός. Γιατί άμα ερχόταν κανένας άλλος, μέχρι να τον πας στην Αμμόχωστο, να του εξηγήσεις, να καταλάβει… θα ήταν οι «μαχητές» έξω από τα αποδυτήρια του Παπ.
Το κλειδί πάντως το έχει ο Παντελή. Ο πρόεδρος έχει τα καλά και τα κακά του. Είναι όμως ένας παράγοντας που δεν πολύ μπαίνει στα πόδια του επαγγελματία προπονητή. Δεν κάνει τον εξυπνάκια στις μεταγραφές, αφού γνωρίζει ότι ο προπονητής έχει τον πρώτο λόγο.
Εκεί είναι στην τελική η ουσία. Στη συνύπαρξη του Ισραηλινού με τον πρόεδρο. Άμα τα βρουν στο μπάτζετ και στις μεταγραφές, τότε η ΑΝΟ βάζει πλώρη για καλύτερα πράγματα. Όχι σίγουρα όπως τα φετινά. Μακριά δηλαδή από Πούτσε και Βούρτσε…