Χρήστος Ζαβός
Φτου… ξανά από την αρχή. Να ήταν μόνο η εξάρα, να πάει στο διάολο. Θα πας καμιά εκδρομή, σ’ ένα εστιατόριο με την γκόμενα/ γκόμενο, δεν θα ανοίξεις ραδιόφωνο, δεν θα διαβάσεις site και εφημερίδες, θα κλειστείς στο σπίτι… όλο και κάτι θα βρεθεί για να κρύψεις το συναίσθημα.
Και κάτσε, περίμενε έως ότου η ιστορία αποφασίσει να σου το επιστρέψει. Μέχρι τότε χώσε το κάπου, μήπως και σε ταλαιπωρήσει το λιγότερο.
Από κει και πέρα όμως, μια τέτοια ήττα δεν περιορίζεται στο γήπεδο. Θέλοντας και μη, θα υποστεί τις συνέπειες όλος ο πλανήτης του «Φοίνικα». Από τον πρώτο μέχρι και τον τελευταίο κάτοικο.
Και να ήταν απλά ότι θα φύγει ο Κολούγκα, ο Αγκιλάρ και κάτι άλλοι περίεργοι, άντε να πάει στο διάολο. Ρε και ο Λέβι αν είναι να πάει Ισραήλ ας πάει με το σκάφος ή κολυμπώντας. Όχι πως το αξίζει δηλαδή, αλλά όπως και να το κάνουμε είναι και αυτός υπεύθυνος για την 26η Απριλίου. Πως τους κατέβασε έτσι μες το Τσίρειο μόνο ο Γιαχβέ το ξέρει και κανείς άλλος.
Και μάλλον θα την πληρώσει. Τι και αν η δουλειά του απόδωσε μες το γήπεδο, τι και αν πέτυχε στις μεταγραφές του χειμώνα, τι και αν οι περισσότεροι παίκτες δεν ήταν επιλογή του αλλά τους φορτώθηκε από τον Πούτσε και τον Βούρτσε… εδώ είναι Κύπρος. Μια μαλακία να κάνεις, πάει την έχεις πληρώσει.
Το χειρότερο δε απ’ όλα είναι ότι πάνω από τον ουρανό του Παπαδόπουλος πλανάται ξανά μανά το «φάντασμα». Η επιστροφή του οποίου δεν ξέρουμε πόσο θα διαρκέσει. Την πρώτη πάντως φορά κράτησε περίπου καμιά εφταετία. Μέχρι τότε που το φάντασμα μεταμορφώθηκε σε κανονικό άνθρωπο και πήγε στον Αρχάγγελο να εργαστεί.
Τώρα πια is back και η παρουσία του προκαλεί διάφορες «ανώμαλες» καταστάσεις. Είναι πηγή έμπνευσης για τους δημοσιογράφους που προσπαθούν τάχατες να λύσουν το μυστήριο.
Μερικοί δε, εκ των «κατοίκων του πλανήτη» προβαίνουν σε διάφορα τελετουργικά, υμνώντας το μεγαλείο του, κάποιοι άλλοι κάνουν ξόρκια μήπως και πάει στον αγύριστο, κάποιοι απλά περιμένουν να δει τι θα γίνει.
Τη λύση έχει μόνο ο «μάγιστρος» της φυλής, Ανδρέας Παντελή. Είναι αυτός που διαθέτει την ικανότητα είτε να διατηρήσει το «φάντασμα», είτε να το μεταμορφώσει σε άνθρωπο και να τον κάτσει στον πάγκο. Δεν υπάρχει άλλη λύση, δυστυχώς για όλους.
Δεν είμαι σίγουρος ποιο είναι το σωστό. Κατά την άποψη μου είναι άδικο για τον Λέβι, αλλά η αδικία στο ποδόσφαιρο και δη το κυπριακό, μετράται όπως οι ξηροί καρποί την ώρα που τα πίνεις με τους φίλους. Δηλαδή καθόλου.
Ενδεχομένως να έχει φτάσει η ώρα της μεταμόρφωσης. Να γυρίσει πίσω και να πάψει να είναι κάτι άυλο που θα ταλαιπωρεί και την επόμενη σεζόν τους πιστούς του «Φοίνικα».
Οι οποίοι πιστοί, παρεμπιπτόντως είναι από τους πλέον ώριμους ποδοσφαιρικούς λαούς του νησιού. Ο Ανορθωσιάτης έχει περάσει απ’ όλα τα επίπεδα. Από τα μεγαλεία μέχρι την ξεφτίλα. Από τον Σάβιο, στο Μεδίνα (τον πορτιέρη της Αγίας Νάπας), από την κυριαρχία, στην εξάρα. Μάλλον δηλαδή θα δεχθούν ήπια την όποια απόφαση…
Από τη μεριά του ο «μάγιστρος» Παντελή γνωρίζει ότι ο Κετσπάγια είναι το βαρύ όπλο του. Ίσως και το μοναδικό, νοουμένου ότι δεν τρέχουν τα ευρώ από τις τσέπες του.
Ο ίδιος είναι μανούλα και δεν γουστάρει με τίποτα φαντάσματα πάνω από το κεφάλι του. Επί τούτου, μάλλον θα τον επαναφέρει.
Εμείς νομίζω ότι απλά περιμένουμε την ημέρα της «μεταμόρφωσης». Για να δούμε, εάν τελικά άξιζε τον κόπο, όλη αυτή η ταλαιπωρία…
