Χρήστος Ζαβός
Η ιστορία μοιάζει με μυθιστόρημα μόνο που στην περίπτωση της δεν έχει επίλογο, ούτε και τέλος. Γιατί σ’ αντίθεση με την ανάγκη του συγγραφέα να ολοκληρώσει το έργο η Ανόρθωση είναι ιδέα που δεν θα τελειώσει ποτέ. Πάει από μυαλό σε μυαλό, από ψυχή σε ψυχή χωρίς κανείς ποτέ να είναι ικανός να τη σταματήσει.
Μοιάζει όμως με στόρι που βλέπουμε ή διαβάζουμε. Ήταν που λες ένα κορίτσι από σπίτι, το κακομεταχειρίστηκαν, το προσέβαλαν μη δίνοντας της άλλη επιλογή από το να σηκωθεί και να φύγει.
Έκτοτε περιπλανήθηκε σε διάφορες κακοτοπιές, έμπλεξε με τυχοδιώκτες, βιάστηκε από διάφορους «σωτήρες» που της έταζαν μια καλή ζωή και τα ρούχα της φόρεσαν άτομα που σε άλλες εποχές δεν θα την έπαιζαν ούτε στοίχημα. Έπεσε στα πατώματα, ξεφτιλίστηκε, κόντεψε να χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας. Άμα ήταν όντως κορίτσι ενδεχομένως να χανόταν χωρίς κανείς να την γυρέψει. Αυτή άλλωστε είναι η διαφορά των ιδεών με τα άτομα. Δεν χάνονται, ούτε και έχουν τέλος.
Αφήνοντας τα λογοτεχνικά πίσω, ας μιλήσουμε για την πραγματική ζωή. Για την Ανόρθωση. Η οποία χθες έκανε μια «διπλάρα» που το χάρηκε ο κάθε πρόσφυγας Βαρωσιώτης.
«Όπας, ξαναήρθε!!» είπαν οι περισσότεροι και μάλλον έχουν δίκαιο. Όχι απλά ξαναήρθε, άμα της ξεπληρώσει η τύχη όλα αυτά που πέρασε τα τελευταία χρόνια, μπορεί και να σηκώσει και καμιά κούπα στα τέλη του Μάη. Δεν είναι και τόσο απίθανο. Άμα περάσει από την ΑΕΚ και δεν αυτοκτονήσει, έχει ενώπιον της 135 λεπτά και κάτι για να τοποθετήσει ένα ακόμη «αντικείμενο» στην τροπαιοθήκη του Αντώνης Παπαδόπουλος.
Και γιατί όχι δηλαδή. Κατ’ αρχήν λέγεται Ανόρθωση. Έχει έναν προπονητή που κάνει εξαιρετική δουλειά, διαθέτει παίκτες ποιοτικούς που αυξήθηκαν από τον Ιανουάριο και έπειτα, ένας τεράστιος κόσμος την ακολουθεί και όχι απλά διψά για τίτλο… μοιάζει με λυκόσκυλο που δεν έχει φάει για μια εβδομάδα. Άμα σε όλα αυτά προσθέσεις και τον πρόεδρο των τίτλων Αντρέα Παντελή… δεν έχεις κάτι να ζηλέψεις από τον οποιοδήποτε λιγουρεύεται το κύπελλο.
Είναι όμως αξιοθαύμαστο. Έβλεπες την ομάδα το 2016 υπό τον Πούτσε και αναρωτιόσουν αν είναι Ανόρθωση ή μια παρέα ατόμων που μαζεύτηκαν να παίξουν μπάλα αφού μοιράστηκαν κανά δύο τσιγάρα για να γλαρώσουν.
Και τους βλέπεις τώρα και λες « όπας… μυρίζει ποδόσφαιρο». Υπεύθυνος γι’ αυτό είναι φυσικά ο κύριος Λέβι. Ο οποίος, όχι μόνο πέτυχε διάνα στις μεταγραφές, έστρωσε ένα σύνολο που αξίζει σεβασμού απ’ όλους.
Εδώ υπό Πούτσε, έβλεπες τον Αγκιλάρ, και φταρνιζόταν ο Κατσαβάκης του 2007. Κοίταζες τον Γκιγιέρμε πως κινείτο στο χώρο αριστερά και έπιανε συνάχι ο Λεϊβακάμπεσι.
Ακόμη δηλαδή και οι μη ποιοτικοί έχουν παρασυρθεί από τη βελτίωση της ομάδας. Άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου. Με τους καλούς βελτιώνεσαι.. στο ναυάγιο πνίγονται όλοι μαζί.
Δεν είναι μονάχα ότι όντως υπάρχουν ποιοτικοί παίκτες, ας μην τους κατονομάσουμε. Το πιο θετικό απ’ όλα είναι ότι το σύνολο έχει τη στόφα προπονητή. Οι παίκτες δηλαδή σέβονται τη δουλειά που κάνουν καθημερινά στο Αντώνης Παπαδόπουλος. Γυρνάνε και κοιτάνε τον πάγκο για να πάρουν οδηγίες από τον κόουτς. Ο οποίος προπονητής ξέρει πια την ομάδα απ’ έξω και νεκατωτά.
Δεν είναι τυχαίο ότι έκανε σκόνη και θρύψαλα το περιβόητο 3-5-2 του Ινιάκεθ. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι βγάζει Άλβες ρίχνει τον Καμπρέρα και ένα λεπτό αργότερα βγάζει μόνο τον Ολιβέιρα.
Αλεπού ο Ισραηλινός ο οποίος κτυπάει στο βάθος της αντίπαλης άμυνας έτσι όπως δημιουργήθηκε από την αλλαγή του συστήματος των Σκαλιωτιών από 3-5-2 σε 4-2-3-1. Κέρδισε κατά κράτος έναν προπονητή που επικράτησε σε πολλά ματς από τις εμπνεύσεις του.
Και υπάρχει και ο Παντελή πια. Μαζί με τον Πρόδρομο Πετρίδη, ο μοναδικός πρόεδρος που είναι 24 ώρες το 24ωρο κοντά στην ομάδα. Ρε panadol να θέλει ο Μίτροβιτς, ίσως να πάει σε εφημερεύον φαρμακείο να του πάρει. Δεν είναι και λίγο πράγμα.
Άσε που ότι και αν έχει περάσει ως άτομο από τα Νοεμβριανά και μετά, κανείς δεν κατάφερε να του αποτινάξει το γεγονός ότι η Κυρία πήρε τρόπαια μαζί του. Τα τελευταία μάλιστα που μπήκαν στο Παπαδόπουλος.
Δεν ξέρω αν θα προκριθεί. Ούτε και κανείς μπορεί να ξέρει αν θα πάρει την «κούπα του αναψυκτικού» το Μάη. Το σίγουρο είναι ότι το κορίτσι επέστρεψε σπίτι της!! Και μάλλον ετοιμάζεται να κάνει ότι δεν έκανε για πολλά χρόνια. Τότε δηλαδή που την έδιωξαν… οι «δικοί» της. Καλώς την… γιατί την έχει ανάγκη όχι μόνο αυτοί που τη λατρεύουν, αλλά και ο ίδιο το ποδόσφαιρο.
