Χρήστος Ζαβός
Το ξέρω είναι Καρναβάλια δεν είναι για να σπάζεται κανείς. Για ποδόσφαιρο μιλάμε… άμα σε χαλάει τόσο πολύ τράβα πήγαινε να διασκεδάσεις, Τσικνοπέμπτη που είναι και μέχρι το Σαββατοκύριακο έχουμε ακόμη καιρό. Στη Λεμεσό είμαστε άλλωστε.
Όσοι βλέπουμε το φετινό πρωτάθλημα λίγο πολύ καταλήγουμε στα ίδια συμπεράσματα… είτε προσεγγίσεις μια ομάδα, είτε ακόμη και όλες μαζί. Λογικό, αφού έχουμε φτάσει σχεδόν στο τέλος της κανονικής περιόδου, συνεπώς το δείγμα είναι πέρα για πέρα σοβαρό για όλους.
Ας μιλήσουμε όμως για τον Απόλλωνα με αφορμή το χθεσινό παιγνίδι κόντρα στην Ομόνοια.
Από τον Αυγουστή και έπειτα ο κόσμος ζει ένα όνειρο. Ρε το λυχνάρι του Αλαντίν να έβρισκες στο Lady’ s Mile θα ντρεπόσουνα να του ζητήσεις όλα αυτά που έκανε η ομάδα του Αυγουστή από το Δεκέμβριο και μετά.
Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι ο Απόλλωνας υπό τις οδηγίες του «Κάττου» έχει καταφέρει να βγάλει τις δυνατότητες που όλοι πίστευαν ότι έχει από το καλοκαίρι.
Αξιοποίησε το ρόστερ με ιδανικό τρόπο, ξετρύπωσε μονάδες από τα βάθη του Κολοσσιού, ελευθέρωσε τους παίκτες από την υπερβολική τακτική του Πέδρο Εμανουέλ και κατάφερε επίσης να τους μπολιάσει με τη σωστή ψυχολογία.
Συμφωνούμε επίσης ότι ο Απόλλωνας είναι ίσως αν όχι η δεύτερη, σίγουρα μέσα στις τρεις πιο ποιοτικές ομάδες που κυκλοφορούν στην κυπριακή λίγκα. Επί τούτου, μάλλον γιατί έχει παικταράδες που θα μπορούσαν να πρωταγωνιστήσουν ακόμη και στην πιο γεμάτη ομάδα που είναι ο ΑΠΟΕΛ. Τα ονόματα τους δεν χρειάζεται να τα γράψουμε. Τους ξέρουμε… τους απολαμβάνουμε.
Μέχρι εδώ νομίζω ότι όλοι, λίγο πολύ τα βρίσκουμε, συμφωνούμε.
Από δω και πέρα υπάρχει ένα θέμα το οποίο μπορεί να τεθεί υπό συζήτηση. Έχει να κάνει κυρίως με το κατά πόσο η ομάδα διαθέτει το βάθος που χρειάζεται στο ρόστερ για να μπορέσει να κόψει πρώτος το νήμα. Και είναι αλήθεια ότι το βάθος του ρόστερ απ’ αυτή τη χρονική περίοδο μέχρι το τέλος της σεζόν έχει θεμελιώδη σημασία για μια ομάδα που θέλει το «τιμημένο».
Επί τούτου δες το πρόγραμμα μέχρι το Μάη και θα καταλάβεις.
Είναι αλήθεια ότι ο Σοφρώνης κατάφερε να αξιοποιήσει παίκτες που δεν προσέφεραν επί Πέδρο. Είναι αλήθεια ότι ο Ρομπέρζ ανέβηκε τόσο, που άνετα τον λες και «στόπερ κλάσης».
Το ρόστερ όμως εμβαθύνετε κυρίως κατά τον Ιανουάριο. Ιδιαίτερα δε για τις ομάδες που θέλουν να παν να το πιάσουν, μπας και τελειώσει κιόλας το σήριαλ ΑΠΟΕΛ που παρακολουθούμε χρόνια τώρα.
Και φτάσαμε στην ουσία του θέματος. Πόση βοήθεια πήρε ο Απόλλωνας από τον Ιανουάριο; Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι η ομάδα υπερτερούσε απ’ όλους στη ποιότητα του ρόστερ. Ο ΑΠΟΕΛ πήρε τέσσερις παίκτες εγνωσμένης αξίας τουλάχιστον στα χαρτιά. Η ΑΕΚ πήρε δύο σέντερ φορ, ο ένας της άλλαξε την εικόνα. Η ΑΕΛ επίσης οι μεταγραφές της έχουν ήδη προσφέρει στην Ομόνοια επίσης… ακόμη και η πιο αδύναμη για φέτος Ανόρθωση έχει μπει σε άλλο τριπάκι με τα νέα αποκτήματα.
Στον Απόλλωνα δεν είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Έχουμε φτάσει Τσικνοπέμπτη, όποιος ισχυριστεί ότι οι Πελαγίας, Σεμέδο και Σέρτζιο έχουν προσδώσει κάτι διαφορετικό στον Απόλλωνα… ή κουμπάρος τους είναι ή μάνατζερ τους ή μυθομανής.
Σε καμία περίπτωση δεν ισχυριζόμαστε ότι οι τρεις πιο πάνω παίκτες είναι άσχετοι και δεν αξίζουν να αγωνίζονται με το «θεό». Είμαστε όμως απόλυτοι ότι η παρουσία τους μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει αυτό το «κάτι παραπάνω».
Και βλέποντας χθες τον Παπουλή ν’ αποχωρεί τραυματίας, το μυαλό σου θέλοντας και μη, αναζητάει τον αντικαταστάτη του. Δεν είμαι σίγουρο αν μπορείς να τον βρεις. Και ο Παπουλής κουράστηκε με τόσα παιγνίδια. Ίσως να κουραστούν και άλλοι που τραβούν κουπί από τον Ιούλιο. Για παράδειγμα χθες η Ομόνοια βοηθήθηκε πολύ από τις αλλαγές της. Ο Απόλλωνας όχι και τόσο.
Είναι κάπως ανησυχητικό ή αν θες θέμα προς συζήτηση. Απέναντι όμως σ’ αυτή τη ρεαλιστική προσέγγιση μπορεί στον φετινό Απόλλωνα ν’ αντισταθμιστεί η κουβέντα μ’ ένα παράγοντα που κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει.
Ο παράγοντας έχει να κάνει με τον Αυγουστή. Κανείς δηλαδή δεν γνωρίζει μήπως ο «Κάττος» βγάλει κανά λαγό από το καπέλο…
