Χρήστος Ζαβός
Πλάκα είχε χθες. Εκεί που όλοι περιμέναμε κανά τέκνο της Αφρικής στο τέλος μας προέκυψε ο Βασίλης. Και άντε τώρα να το ψάξεις… ποιος είναι αυτός ο Παπακωνσταντίνου, τι θέση παίζει και αν είναι επιλογή του Πάμπου ή του Καραβίδα. Μαλακίες λέμε… να γεμίσει το κείμενο.
Σοβαρά τώρα. Κάτι άλλαξε ή αλλάζει στην ΑΕΛ. Εννιά χρόνια Σοφοκλέους, η μεγαλύτερη αδυναμία της ομάδας ήταν ανέκαθεν το επικοινωνιακό. Ακόμα και το 12, που η ομάδα πετούσε όλο και διάφορα πράγματα ακουγόντουσαν από δω και από κει, διαταράσσοντας την ηρεμία της ομάδας.
Το αποκορύφωμα ήταν, αν θυμάσαι, το ιστορικό dvd που θα έβγαινε με κεντρικό concept τη θαυματουργή πορεία της ομάδας. Το πήρε το 12 και το δισκάκι βγήκε στην αγορά το καλοκαίρι του 13. Και ήταν και μια σκέτη μαλακία.
Τέλος πάντων. Φαίνεται ότι τούτο το καλοκαίρι, πολλά είναι τα πράγματα που έχουν αλλάξει. Τα παιδιά της Γιώργου Θυρώτου, δουλεύουν ακατάπαυστα προκειμένου να έχουν τον κόσμο στην πρίζα. Δεν μας αφήνουν και ήσυχους. Τη μια τα βίντεο για τα διαρκείας, την άλλη οι ανακοινώσεις των παικτών, μετά οι επισκέψεις στην μπουτίκ από τους αφιχθέντες, έρχεται η «πρώτη» την ερχόμενη Δευτέρα, μετά η παραλία στο Μαλίντι με τα θηρία του Πάμπου, προετοιμάζουν το Fan Day, ανακοίνωσαν συναυλία Βασίλη, Ζουγανέλη, θα έρθουν και τα φιλικά… ασιχτίρ μας έχουν πρήξει τα συκώτια.
Και δεν είναι μόνο αυτά. Είναι και κάποια άλλα τρικ που παίζουν στο επικοινωνιακό κομμάτι. Είναι της δουλειάς αυτά. Να για παράδειγμα… θυμάσαι τη μέρα που ο Απόλλωνας ανακοίνωνε Πιέχ. Ψάξει να δεις πόσες ανακοινώσεις βγήκαν από την επίσημη ΑΕΛ. Βγήκε ο Φουρτούνα, μετά βγήκε ο Μπαμπάνκο, μετά το αντίο στον Αγκάνοβιτς… που να βρει χρόνο ο Αελίστας να κλάψει, να παραπονεθεί…
Με αυτά και με αυτά ψάχνεις να βρεις έναν παραδοσιακό μουρμούρη Αελίστα και δεν μπορείς να βρεις. Ξέρεις αυτόν που δικαίως φώναζε για την ανοργανωσιά, την αδιαφορία τον ερασιτεχνισμό εκ μέρους των ιθυνόντων. Μέχρι και αυτός έχει βάλει την ουρά στα σκέλια του και δεν ξέρει τι να πει.
Το αντιλαμβάνεσαι κιόλας μέσα στον κόσμο. Στη Λεμεσό ζούμε που να πάρει η ευχή. Λόγω της δουλειάς μας κιόλας, δεν υπάρχει σημείο στην πόλη που μην βρούμε κάποιον Αελίστα να συζητήσουμε για την ομάδα. Σε δημόσια τουαλέτα να πας, κάποιον θα βρεις να σε ρωτήσει ή να σου πει πράγματα. Εύκολα διαπιστώνεις ότι ο κόσμος εκτιμά τη δουλειά που γίνεται. Άλλωστε το κείμενο γράφεται βάση μιας κουβέντας που κάναμε μ’ ένα φίλο. Ανάμεσα στ’ άλλα με ρώτησε « Ρε φίλε μα κάτι άλλαξε στην ΑΕΛ;».
Επίσης εντύπωση μου κάνει πόσοι ακόμη Αελίστες δεν έχουν κάνει σίζον και προτίθενται να κάνουν. Αν όλοι αυτοί είναι ειλικρινείς τότε θα ξεπεραστεί και το ρεκόρ του Πίτερ Θίο. Αλήθεια στο λέω. Άσε κίολας που το τελευταίο επικοινωνιακό τρικ που θυμάμαι στην ΑΕΛ ήταν η μαγκούρα του Πίτερ Θίο. Δεν υπάρχει μαλακία που δεν ακούσαμε από δαύτον και ο κόσμος έσκαγε τα δεκάλιρα.
Το πιο ωραίο δε, είναι ότι σε όλα αυτά συμμετέχει και ο Σοφοκλέους. Ναι μεν είναι εκεί ο Θεόδωρος και κάνει τα κουμάντα του αλλά μόνος του ο άνθρωπος πόσα να κάνει; Τι να κάνει δηλαδή να πληρώσει τον Παπακωνσταντίνου; Ο Σοφοκλέους θα το κάνει αυτό. Και το κάνει. Συμμετέχει ο πρόεδρος. Γουστάρει και έχει πωρωθεί και αυτός. Δεν είναι όπως πέρσι, που κοντέψαμε να πάμε στη Νικολούλη μήπως και τον βρούμε.
Προσοχή!! Δεν ισχυριζόμαστε ότι δεν υπάρχουν προβλήματα, κυρίως στο οικονομικό κομμάτι. Άλλο όμως είναι αυτό και άλλο το επικοινωνιακό. Ξέρεις καμιά ομάδα που δεν έχει προβλήματα επί τούτου; Τα κρύβουν όμως εντέχνως. Αυτό πρέπει να κάνει και η ΑΕΛ. Ναι μεν έχει πρόβλημα οικονομικό, το περιτυλίγεις όμως με ένα ωραίο τρόπο. Αυτή είναι η επικοινωνία. Εδώ οι μεγαλύτεροι μαφιόζοι του πλανήτη, παρουσιάζονται ωσάν να είναι μαθητές του Χριστού.
Πρώτη φορά τόσα χρόνια κοντά στην ομάδα, βλέπω να δουλεύουν σ’ αυτό το κομμάτι. Και ελπίζουμε ότι θα το συνεχίσουν. Καλή η μιζέρια, η εσωστρέφεια, η μεμψιμοιρία, χρόνια τώρα αποτελούν κομμάτι της ΑΕΛ αλλά ως εδώ. Να πάν στο διάολο και να μην ξαναγυρίσουν.
