Ούτε και ο πιο αισιόδοξος οπαδός της Ανόρθωσης δεν θα ανέμενε ότι η είσοδος του 2018 θα έφερνε την ομάδα του σε ρόλο πρωταγωνίστριας και γιατί όχι, διεκδικήτριας του τίτλου. Μπορεί η «Μεγάλη Κυρία» να μην έχει την ποσότητα στο ρόστερ σε σχέση με τις τρεις ομάδες που έχουν δηλώσει ευθύς εξ αρχής ότι στοχεύουν την κορυφή, παρόλ’ αυτά η ποιότητα μονάδων όπως οι Σίλντενφελντ, Πράνιτς και Βίκτορ οι οποίοι κουβαλούν παραστάσεις από ανώτερα πρωταθλήματα, την διατηρούν στα ψηλά.
Το αήττητο σερί των 16 αγωνιστικών στηρίχθηκε ως επί το πλείστον στην ανασταλτική λειτουργία του συνόλου και όχι τόσο στην παραγωγικότητα. Άλλωστε η Ανόρθωση διαθέτει μόλις την έκτη καλύτερη γραμμή κρούσης του πρωταθλήματος, γεγονός που αναγκάζει τον Ανδρέα Παντελή και τους συνεργάτες του να αναζητήσουν εκεί, πρωτίστως, ενίσχυση.
Η τρέχουσα μεταγραφική περίοδος δεν μπορεί να μεγαλώσει το ρόστερ αλλά μπορεί να το αναβαθμίσει μιας και οι κυανόλευκοι της Αμμοχώστου χρειάζονται ακόμα και ενδεκαδάτη μετάγγιση ποιότητας, προκειμένου να παραμείνουν στις ράγες του πρωταθλητισμού. Αν και από επίσημα χείλη ο στόχος οριοθετήθηκε στην αρχή της χρονιάς στην έξοδο στην Ευρώπη, οι ματιές προς το ρετιρέ της βαθμολογίας δεν απαγορεύονται.
Την προσπάθειά αυτή αγκαλιάζει και ο κόσμος της ομάδας της Αμμοχώστου ο οποίος επέστρεψε δυναμικά στο γήπεδο και τρανό παράδειγμα αποτελεί η παρουσία εφτά χιλιάδων εξ αυτών στον τελευταίο χρονικά αγώνα του 2017. Το «Αντώνης Παπαδόπουλος» αποτελεί μια από τις πιο καυτές έδρες του πρωταθλήματος και ένας από τους στόχους του Ανδρέα Παντελή μετά την ανάληψη της προεδρίας της εταιρίας, ήταν να το... αναστηλώσει ώστε να θυμίσει παλιές και ένδοξες εποχές. Σε κάθε περίπτωση το γήπεδο της Ανόρθωσης αποτελεί και αυτό ένα δυνατό χαρτί ως προς την προσπάθεια της προσφυγικής ομάδας, αφενός μεν να κρατηθεί στα ψηλά, αφετέρου την κατάλληλη χρονική στιγμή να ανεβάσει ταχύτητα και να επιζητήσει την επιστροφή στα τρόπαια.
