Στην αναμονή για την έλευση του Ιγκόρ Μπίστσαν βρίσκονται όλοι στην Ανόρθωση, με την ελπίδα πως ο Κροάτης θα βρει τον τρόπο να παρουσιάσει την ομάδα όπως την ονειρεύτηκαν όσοι την έκτισαν το Καλοκαίρι. Μέχρι τώρα όχι στα όνειρα, ούτε σε εφιάλτες δε θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος πως θα ξεκινούσε η χρονιά με μια νίκη σε πέντε αγώνες εντός συνόρων και αποκλεισμό από Αλβανούς εκτός αυτών.
Ό,τι έγινε, έγινε όμως και πλέον υπάρχει μπροστά η διακοπή ώστε η ομάδα να δουλευτεί και να παρουσιαστεί καλύτερη. Πως θα γίνει αυτό; Δεν θα το παίξουμε προπονητές και ούτε θα μπούμε σε βάθος όχι γιατί φοβόμαστε αλλά γιατί για τη φετινή Ανόρθωση τα απλά είναι που λείπουν.
Η ανάλυση της περσινής σεζόν και των αναγκών της ομάδας μετά το ξεκαθάρισμα του περσινού ρόστερ ήταν συγκεκριμένη και όλοι πάνω κάτω συμφωνούσαν. Έπρεπε να μείνει ή να αντικατασταθεί ο Χαρούς στο τέρμα, να αποκτηθούν δυο εξτρέμ για βασικοί και επιπλέον λύσεις για να έχεις εναλλακτικές. Με βάση το τι είχαμε δει «στοίχημα» αποτελούσαν το αν θα άντεχε ο Πράνιτς στην ηλικία που είναι και αν ο Νόσα θα ανέβαινε τόσο όσο ο Ρόνι Λέβι πίστευε. Για αυτό οι θέσεις του αριστερού μπακ και του οκταριού ήταν υπό συζήτηση για σημαντική ενίσχυση. Αυτά στο αρχικό πλάνο πάντα.
Τελικά, φτάσαμε Οκτώβρη και από όλα αυτά το μόνο που έγινε ήταν να «βγει» το στοίχημα Νόσα αφού δείχνει πως συνεχώς γίνεται και καλύτερος. Για τον Βάργκιτς που ήρθε τελευταία στιγμή δεν θα βιαστούμε να κρίνουμε αλλά ο Φελγκέιρας είναι αλήθεια πως δεν είχε πείσει. Καλή ανάρρωση παρεμπιπτόντως.
Στην άμυνα έχουμε το φαινόμενο στα αριστερά μπακ να παίζει στα πρώτα δυο ο Εγγλέζου, στα επόμενα δυο ο Μπεσάν και με ΑΠΟΕΛ να επιστρέφει ο Πράνιτς που στα προηγούμενα έπαιζε δεξί εξτρέμ! Πίσω από Σίφο-Ντουγκλάο προστέθηκε ο Σωτηρίου ενώ και ο Κάτσαρ λίγο που τον είδαμε εκεί έπαιξε.
Στο κέντρο τα πράγματα είναι πιο καθαρά, καθώς ο Ράγιο έπαιξε δεξιά στο πρώτο ματς με Δόξα με τον Νόσα «δεκάρι» αλλά έκτοτε η τριάδα Βίκτορ-Νόσα-Ράγιο δεν «έσπασε». Πάμε τώρα στην πονεμένη ιστορία των εξτρέμ και των φορ.
Όταν έμεινε ο Σισέ, ήρθε με χαμό στο αεροδρόμιο ο Λαβόρδε και μαζί ο νεαρός Μπέκα Μικελντάτζε. Μαζί με τον Εγγλέζου μια τετράδα. Ο καθένας θα πόνταρε τα λεφτά του πως οι δυο που θα είχαν ρόλο βασικού, είναι οι Σισέ, Λαβόρδε. Όμως σε πέντε αγώνες πρωταθλήματος, ο Σισέ έπαιξε μια φορά στην πρεμιέρα ενδεκάδα και ο Λαβόρδε ακόμα δεν ξεκίνησε. Αντίθετα, ο Μπέκα είναι από τους κορυφαίους της ομάδας ως τώρα. Στα φορ, ο Ντούρις σαφώς και έπρεπε να μείνει. Συζητήσαμε το αν άξιζε τα λεφτά του και άλλα πολλά, όμως την αξία του ουδείς την αμφισβητούσε. Όμως, το να πας να φέρεις ένα πρωτοκλασάτο παίκτη όπως ο Κατσιαράβα τη στιγμή που ο προπονητής σου παίζει με έναν, ουσιαστικά μόνο να σε μπερδέψει μπορεί. Όσο το ψάξαμε και ο Μπίστσαν στην Ολίμπια με έναν έπαιζε. Άντε τώρα να βρεις τρόπο να τους αξιοποιήσεις και τους δυο. Γιατί λογική να μην παίζουν τέτοιοι παίκτες δεν υπάρχει. Το απίθανο είναι πως ενώ όλοι συμφωνούμε πως πρόκειται για φορ κλάσης, δεν έχουν βάλει ούτε γκολ ακόμα.
Όλα αυτά, είναι πράγματα που αν ο νέος προπονητής βρει τρόπο να τα λύσει παίρνοντας αποφάσεις για το ποιος παίζει που θεωρούμε βέβαιο πως η ομάδα θα είναι πολύ καλύτερη. Αποφάσεις που μπορεί να είναι δύσκολες, ή να μοιάζουν τέτοιες στα μάτια των πολλών, αλλά θα είναι δικές του. Αυτό χρειάζεται η Ανόρθωση τη δεδομένη στιγμή. Με βάση το υλικό που έχει και το σύστημα που θέλει να παίξει ο προπονητής, να βρεθούν ρόλοι και μια ενδεκάδα όπου στην κάθε θέση θα παίζει κάποιος που μπορεί να την υποστηρίξει. Ούτε συστήματα αναλύσαμε, ούτε σε βάθος. Προπαίδεια είναι όλα αυτά, που πέρσι υπήρχαν σε απόλυτο βαθμό και φέτος ανεξήγητα εξαφανίστηκαν.
