ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Σοάρες: «Κοιτούσα την ανατολική και έβλεπα μια κόλαση»

Μια πολύ ενδιαφέρουσα και μεγάλη συνέντευξη παραχώρησε ο ποδοσφαιριστής της ΑΕΛ, Μάρκο Σοάρες.

Μια πολύ ενδιαφέρουσα και μεγάλη συνέντευξη παραχώρησε ο ποδοσφαιριστής της ΑΕΛ, Μάρκο Σοάρες στην οπαδική σελίδα της ΑΕΛ, anatoliki.com. Ο Καποβερντίνος μέσος αναφέρθηκε σε πολλά και ενδιαφέροντα.

Από τις απαντήσεις του ξεχώρισε η ατάκα που είπε για την ανατολική κερκίδα αναφέροντας ότι όταν έβγαινε από τα αποδυτήρια και κοίταζε δεξιά έβλεπε μια κόλαση.

Ακολουθεί αυτούσια η συνέντευξη:

Η συχνότητα με την οποία τον βλέπεις μπροστά σε κάμερες και μικρόφωνα είναι αντιστρόφως ανάλογη της κλάσης και της προσωπικότητάς του. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στον ίδιο, αφού μιλάμε για έναν σεμνότατο και χαμηλών τόνων άνθρωπο, μια φυσιογνωμία που σου βγάζει πάνω απ’ όλα σεβασμό. Αυτός ήταν ένας ακόμα λόγος για τη μεγάλη μας χαρά που ο Μάρκο Σοάρες μας άνοιξε (κυριολεκτικά) την πόρτα του, αποδεχόμενος να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη παρά το βεβαρυμμένο του πρόγραμμα με τις συνεχόμενες υποχρεώσεις για το Fan Day και τα δύο διαδοχικά φιλικά.

Ο διεθνής Καποβερντινός μας μίλησε για όλα. Από τα προ τριετίας, όταν και ήρθε στην ΑΕΛ, μέχρι τα πιο φρέσκα (βλέπε τους φετινούς ευρωπαϊκούς αγώνες και την επικείμενη έναρξη του πρωταθλήματος), από το παρελθόν του μέχρι και την προοπτική να καταγράψει προσωπικό ρεκόρ συμμετοχών με την κίτρινη φανέλα, για την ανάγκη που έχει αυτός και οι συμπαίκτες του να νιώθουν διαρκώς δίπλα τους έναν κόσμο ενθουσιασμένο και παθιασμένο και πολλά άλλα:

-Έχει περάσει μια εβδομάδα από τον επαναληπτικό απέναντι στην Αούστρια. Ποιες είναι οι σκέψεις σου λίγες μέρες μετά τον άδικο αποκλεισμό της ομάδας από τη συνέχεια του Γιουρόπα Λιγκ;

«Τώρα νιώθω λίγο καλύτερα, αλλά ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα μετά το παιχνίδι. Είχαμε θυσιάσει τις διακοπές μας, τον χρόνο που μπορούσαμε να περάσουμε με τις οικογένειές μας για να παίξουμε στην Ευρώπη και θέλαμε να φτάσουμε μέχρι τους ομίλους. Είχαμε την ευκαιρία μας να περάσουμε την Αούστρια, όμως αυτό που έγινε στο παιχνίδι ήταν απίστευτο. Η ομάδα αντέδρασε πολύ καλά και έδειξε σωστή νοοτροπία. Αυτό είναι το πιο σημαντικό για μένα. Είμαστε, φυσικά, πολύ λυπημένοι, γιατί είχαμε την ευκαιρία να πάμε στα πλέι οφ και απ’ εκεί και πέρα όλα είναι πιθανά. Παλέψαμε και προσπαθήσαμε πολύ και ήταν δύσκολα τα πράγματα με τον τρόπο που ήρθε ο αποκλεισμός. Θα ήταν διαφορετικά αν η Αούστρια ερχόταν εδώ, έδειχνε ότι είναι καλύτερη ομάδα και μας απέκλειε. Δεν έγινε κάτι τέτοιο. Δείξαμε ότι μπορούσαμε να προκριθούμε».

-Το συζητάτε ακόμη με τους συμπαίκτες σου στις προπονήσεις και στα αποδυτήρια;

«Είναι φυσιολογικό να το σκέφτεσαι και να το συζητάς γιατί είχαμε την ευκαιρία να πάμε στον επόμενο γύρο, όμως ο προπονητής προσπάθησε αμέσως να μας κάνει να συγκεντρωθούμε στο πρώτο παιχνίδι για το πρωτάθλημα. Τώρα είμαστε επικεντρωμένοι μόνο στον Άρη. Θέλουμε να αρχίσουμε καλά το πρωτάθλημα».

-Πώς καταφέρατε να βγάλετε στο γήπεδο τόση πολλή ενέργεια ώστε να μη φανεί καθόλου το γεγονός ότι παίζατε με παίκτη λιγότερο;

«Ο πρώτος λόγος ήταν ότι όλοι στην ομάδα είδαμε ότι δεν ήταν κόκκινη κάρτα ούτε πέναλτι. Πέραν αυτού, η στήριξη του κόσμου. Κανονικά, σ’ αυτούς τους αγώνες γινόμαστε 12 με τους οπαδούς. Με την Αούστρια, που παίζαμε με δέκα, συμπληρώσαμε εντεκάδα χάρη στους οπαδούς. Κάποιες φορές μιλώ με τον Αϊρόσα και θυμάμαι ότι όταν έπαιζα στην Ομόνοια και ερχόμουν να παίξω στο Τσίρειο, έβγαινα από τα αποδυτήρια κι όταν κοιτούσα δεξιά έβλεπα μια κόλαση. Τα δύο χρόνια που είμαι εδώ δεν το νιώθω πάντα αυτό, αλλά σ’ αυτό το ματς το ένιωθα. Ο κόσμος μας έσπρωξε, μας έβαλε στο παιχνίδι κι ελπίζω να συνεχίσουν να μας στηρίζουν».

-Αυτός είναι ο τρίτος σου χρόνος στην ομάδα και αρχίζει με τρίτο διαφορετικό προπονητή. Ποιες ήταν οι διαφορές τη φετινή σεζόν σε σχέση με τις προηγούμενες κατά την προετοιμασία;

«Ίσως αυτή η χρονιά να είναι λίγο πιο δύσκολη για μένα. Ήρθα στις 14 του Ιούνη χωρίς καθόλου διακοπές. Το καλό αυτή τη χρονιά είναι ότι έμειναν πολλοί παίκτες από πέρσι που ξέρουν ο ένας τον άλλο και αυτό βοηθά και τους νέους να καταλάβουν γρηγορότερα τον τρόπο που δουλεύει η ομάδα. Αυτό κάνει τα πράγματα πιο εύκολα, δίνει περισσότερη αυτοπεποίθηση στους παίκτες και τους βοηθά να παίξουν πιο ελεύθερα. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια».

-Η φετινή χρονιά θα είναι πολύ πιο μεγάλη λόγω της συμμετοχής στην Ευρώπη. Πόσο μπορεί να επηρεάσει αυτό, αν θα επηρεάσει καθόλου την ομάδα;

«Σίγουρα θα είναι πιο μεγάλη και πιο δύσκολη η χρονιά. Πρέπει να προσέχουμε περισσότερο τους εαυτούς μας. Θα έρθουν στιγμές που θα νιώθουμε περισσότερη κούραση, όμως έχουμε βάθος και αυτό είναι εγγύηση για τον προπονητή. Ξέρουμε ότι αν δεν παίξουμε εμείς, υπάρχουν άλλοι που παίζουν στις θέσεις μας και θα κάνουν καλή δουλειά».

-Όπως είπες και ο ίδιος προηγουμένως, εσύ μπαίνεις σε μια χρονιά χωρίς καθόλου διακοπές λόγω των αγώνων με την Εθνική σου ομάδα. Προέρχεσαι μάλιστα από μια χρονιά στην οποία έλειψες μόνο από ένα παιχνίδι πρωταθλήματος και ήσουν ο πρώτος σε λεπτά συμμετοχής στην ομάδα. Πώς νιώθεις σωματικά αυτή την περίοδο;

«Νιώθω λίγο κουρασμένος, όμως στις προπονήσεις προσπαθούμε μαζί με τον κόουτς να το ελέγχουμε. Ξέρω τον εαυτό μου, αντιλαμβάνομαι πότε είμαι κουρασμένος, πότε νιώθω καλύτερα και πότε πρέπει να πιεστώ περισσότερο. Είμαι έμπειρος και προσπαθώ να το διαχειριστώ, όμως είναι δύσκολο ασφαλώς. Όλοι οι παίκτες χρειάζονται διακοπές. Οι χρονιές είναι μεγάλες, με έντονα συναισθήματα κατά τη διάρκεια των εβδομάδων. Η ξεκούραση δεν αφορά μόνο το σώμα, χρειάζεται και πνευματική ξεκούραση και είναι μάλιστα και η πιο σημαντική, γιατί είναι πολύ δύσκολο να έχεις στο μυαλό σου διαρκώς το ποδόσφαιρο».

-Ποια είναι η γνώμη σου για το φετινό ρόστερ;

«Νομίζω ότι έχουμε μια ισορροπημένη ομάδα, με δύο παίκτες για κάθε θέση. Αυτό είναι καλό για την ομάδα γιατί κρατά τους παίκτες σε εγρήγορση. Πρέπει να προπονείσαι σκληρά για να μη χάσεις τη θέση σου και αυτό είναι καλό και για τους παίκτες ατομικά, γιατί πρέπει να προσπαθούν σκληρά για να γίνονται καλύτεροι. Εμείς αποκλειστήκαμε από την Ευρώπη και έπρεπε να προπονούμαστε για μια εβδομάδα χωρίς να έχουμε αγώνες. Είναι δύσκολο να βρεις κίνητρα σε τέτοιες καταστάσεις. Μας το τόνισε κι ο προπονητής από τις πρώτες μέρες ότι αυτό θα πρέπει να μας δώσει έξτρα κίνητρο. Ο Σοάρες παίζει στο κέντρο, πρέπει να βλέπει τους άλλους μέσους και να αντλεί κίνητρα από τη δική τους παρουσία. Αν ο Σοάρες δεν προπονείται καλά ή αν πέσει η απόδοσή του, τότε κάποιος άλλος παίκτης είναι έτοιμος να πάρει τη θέση του».

-Έχεις αναφέρει ήδη ορισμένα από τα πράγματα που σας είπε ο προπονητής. Μίλα μας περισσότερο για τον Μπρούνο Μπαλταζάρ.

«Είναι εύκολο για μένα να μιλήσω για τον Μπαλταζάρ. Έπαιξα μαζί του στο παρελθόν, όταν ήμουν 19 χρονών. Είναι πολύ καλός και απλός τύπος. Έχει πολύ καλό χαρακτήρα και το περνά αυτό και στους ποδοσφαιριστές, όπως και την ηρεμία που τον διακατέχει. Τα πράγματα γίνονται ευκολότερα με αυτό τον τρόπο, όταν η ομάδα είναι σαν μια οικογένεια. Προσπαθούμε να φτιάξουμε μια μεγάλη οικογένεια και όταν είσαι έτσι, τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα. Ο προπονητής μας το πέρασε αυτό από νωρίς. Όπως είπα και νωρίτερα, όταν υπάρχουν πολλοί παίκτες που έμειναν από πέρσι είναι επίσης πιο εύκολο να το πετύχεις».

-Αντιλαμβανόμαστε ότι είναι δύσκολο να μιλήσεις ξεχωριστά για κάποιον ή κάποιους, όμως υπάρχουν ορισμένοι από τους νέους παίκτες που σε κάνουν να λες ότι αυτός είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόταν η ομάδα;

«Είναι δύσκολο να επιλέξεις γιατί όλοι οι παίκτες έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά. Απέναντι σε κάποια συγκεκριμένη ομάδα, ίσως να ταιριάζουν περισσότερο τα χαρακτηριστικά του Αλνταΐρ. Απέναντι στον επόμενο αντίπαλο, ίσως να είναι καλύτερα τα χαρακτηριστικά του Ντάνι. Είναι υποκειμενικό θέμα. Χρειαζόμαστε όλους τους παίκτες, τους νεότερους, τους πιο έμπειρους, όλους μαζί γιατί έτσι γινόμαστε πιο δυνατοί. Δεν θέλω να μιλήσω για έναν παίκτη, θα μιλήσω για όλους. Όλοι ήρθαν συγκεντρωμένοι και αποφασισμένοι και αυτό έχει σημασία».

-Θα σταθούμε λίγο περισσότερο στον Φιντέλις, λόγω του νεαρού της ηλικίας του και του γεγονότος ότι παίζει στην ίδια θέση με σένα. Πώς τον βλέπεις μέχρι τώρα;

«Είναι πολύ καλός παίκτης. Είναι νεαρός, 21 ετών, και νομίζω ότι έχει πολύ καλό μέλλον γιατί ακούει τους μεγαλύτερους και αυτό θα τον βοηθήσει πολύ. Ορισμένες φορές, όταν είσαι νεαρός, πιστεύεις ότι όλα όσα κάνεις είναι σωστά και δεν σε ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι. Ο Φιντέλις ακούει όλο και περισσότερο. Πρέπει να τον βοηθήσουμε και να μας βοηθήσει κι αυτός. Θυμάμαι ότι όταν ήμουν στην ηλικία του, ήθελα κάποιος πιο έμπειρος παίκτης να έρθει να μου μιλήσει και να με βοηθήσει στο γήπεδο. Έτσι, τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα».

-Τι σε ώθησε να επιστρέψεις στην Κύπρο για λογαριασμό της ΑΕΛ;

«Με το που λύθηκε η συνεργασία μου με την ομάδα της Αγκόλας, το πρώτο πράγμα που είχα στο μυαλό μου ήταν να επιστρέψω στην Κύπρο. Είχα τον τραυματισμό, δεν πίστευα πολύ στον εαυτό μου εκείνη τη στιγμή και ένιωθα ότι έπρεπε να πάω εκεί που αισθανόμουν χαρούμενος, όπου με ξέρει ο κόσμος και να ξαναρχίσω να παίζω με σκοπό να επιστρέψω στην Εθνική. Επέλεξα την ΑΕΛ και εξαιτίας της παρουσίας του Αϊρόσα και του Ζοάο Πάουλο Αντράντε. Η Κύπρος αρέσει και στην οικογένειά μου. Ήθελα μια ασφαλή επιλογή, χρειαζόμουν να χτίσω αυτοπεποίθηση. Ήθελα να κάνω μια νέα αρχή στην ΑΕΛ».

-Τι σημαίνει για έναν παίκτη που βρίσκεται στα 33 του χρόνια, να του προσφέρεται από την ομάδα τριετές συμβόλαιο;

«Κατ’ αρχήν είμαι πολύ χαρούμενος γιατί ήταν μια επιβράβευση για τη σεζόν που έκανα. Ξέρω ότι είναι δύσκολο για μια ομάδα να δίνει σε έναν 33χρονο παίκτη τριετές συμβόλαιο. Είμαι ευχαριστημένος γιατί νιώθω ότι πρόσφερα στην ομάδα και η ομάδα πρόσφερε σε μένα. Είχα κάποιες προτάσεις από άλλες ομάδες στην Κύπρο. Το σκεφτόμουν για κάποιες εβδομάδες, όμως μετά σταμάτησα και σκέφτηκα ότι πρέπει να είμαι σωστός με αυτούς που ήταν σωστοί μαζί μου. Αισθάνομαι καλά στην ΑΕΛ, η Λεμεσός αρέσει στην οικογένειά μου και θεωρώ τον εαυτό μου σαν παράδειγμα για κάποιους νεαρούς παίκτες. Αυτή την τριετία θέλω να βοηθήσω την ομάδα να εκπληρώσει τους στόχους της και τους πιο νεαρούς παίκτες, να τους περάσω πράγματα για να είναι έτοιμοι όταν αρχίσουν να παίζουν».

-Μιλώντας για τους στόχους, τι θα προσπαθήσει να πετύχει η ομάδα τη νέα σεζόν και ποιοι είναι οι δικοί σου, προσωπικοί στόχοι τη νέα περίοδο;

«Θα παλέψουμε με τις άλλες ομάδες για να πάρουμε μία από τις πρώτες θέσεις. Ξέρουμε ότι οι άλλοι έχουν μεγαλύτερο μπάτζετ, αλλά πρέπει να παλέψουμε. Είμαστε έτοιμοι. Ξέρουμε ότι πρέπει να τρέξουμε πολύ και να παίξουμε καλύτερα. Έχουμε καλή ομάδα και θα παλέψουμε για τις πρώτες θέσεις. Εγώ θέλω να παίξω όσο το δυνατόν περισσότερο και να μείνω μακριά από τραυματισμούς, κάτι που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Αν είναι δυνατόν θέλω να παίξω όπως και πέρσι. Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί είμαι 33 ετών, είχα δύο σοβαρούς τραυματισμούς στο παρελθόν και παρόλα αυτά έπαιξα σε 44 παιχνίδια πέρσι μαζί με αυτά της Εθνικής ομάδας».

-Χρειάζεσαι άλλους 30 αγώνες για να συμπληρώσεις με την ΑΕΛ τις περισσότερες συμμετοχές που είχες ποτέ με οποιαδήποτε ομάδα, λαμβάνοντας υπόψη μόνο τον θεσμό του πρωταθλήματος. Πώς το βλέπεις αυτό;

«Είναι πολύ καλό. Όταν ήμουν μικρότερος είχα το όνειρο να παίξω ποδόσφαιρο. Όταν πας σε μια ομάδα δεν πας για να είσαι στον πάγκο, πας για να γράψεις ιστορία. Είναι πολύ καλό αυτό για μένα, είναι ακόμα ένας στόχος. Στην Μπαρεϊρένσε (σ.σ. κατέγραψε 96 συμμετοχές με τη φανέλα της, έναντι 67 που έχει παίξει ως τώρα με την ΑΕΛ, όσες μετρά και με τη Λεϊρία) και τη Λεϊρία έπαιξα για έξι χρόνια, στην ΑΕΛ τώρα αρχίζει ο τρίτος μου χρόνος και με 30 συμμετοχές μπορώ να το πετύχω αυτό».

-Θα έλεγες ότι είσαι στην καλύτερη κατάσταση που ήσουν ποτέ;

«Όχι. Δεν μπορώ να το πω αυτό γιατί ξέρω το σώμα μου. Είχα σοβαρούς τραυματισμούς, κάποιοι γιατροί μου λένε ότι δεν ξέρουν πώς καταφέρνω να συνεχίζω να παίζω ποδόσφαιρο. Πριν τον πρώτο μου τραυματισμό ήμουν έτοιμος να πάω στην Πρέμιερ Λιγκ, στη Σάντερλαντ, αλλά έσπασα το πόδι μου και έμεινα εκτός για 14 μήνες. Ακολούθως έπαιξα για έξι μήνες και μετά ήρθα στην Ομόνοια. Μετά από ενάμιση χρόνο πήγα στην Αγκόλα, έπαιξα σε δύο παιχνίδια στο αφρικανικό Τσάμπιονς Λιγκ και είχα τον τραυματισμό στο γόνατο. Το σώμα σου δεν είναι ποτέ το ίδιο μετά από έναν τραυματισμό. Αυτοί που με ξέρουν από πριν καταλαβαίνουν, ξέρουν τι έκανα πριν και τι κάνω τώρα. Τώρα φυσικά είμαι πιο έμπειρος, κάποια από τα πράγματα που κάνω δεν τα έκανα πριν, όμως οι τραυματισμοί μού έβαλαν περιορισμούς σωματικά. Είμαι πολύ χαρούμενος για τη χρονιά που είχα πέρσι γιατί κάποιες στιγμές στο παρελθόν σκεφτόμουν ότι δεν θα μπορούσα να συνεχίσω να παίζω ποδόσφαιρο. Είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι στα 33, υπέγραψα τριετή ανανέωση και μπόρεσα να παίξω σε παραπάνω από 40 αγώνες».

-Ας πάμε πίσω στην κουβέντα που μας είπες για τον κόσμο, τον οποίο δεν βλέπεις σε όλα τα παιχνίδια όπως τον είδες με την Αούστρια. Τι μήνυμα θα ήθελες να τους στείλεις και τι χρειάζεται η ομάδα από αυτούς;

«Πρέπει να είναι δίπλα μας από την πρώτη μέρα. Με τους οπαδούς μας είμαστε πιο δυνατοί. Τους χρειαζόμαστε γιατί είναι ο 12ος μας παίκτης, μας κάνουν να νιώθουμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, να θέλουμε να παλέψουμε μέσα στο γήπεδο και να μην ανησυχούμε για τίποτα. Έχουμε μια μεγάλη οικογένεια και θέλουμε τον κόσμο να είναι μέρος της, όχι μόνο μαζί με τους παίκτες, αλλά και με το προσωπικό. Πολλές φορές δεν μπορείς να είσαι συνέχεια καλός σε ολόκληρη τη χρονιά, όταν δεν θα είμαστε στα καλά μας τους χρειαζόμαστε περισσότερο. Όταν η ομάδα πάει καλά όλα είναι πιο εύκολα, το δύσκολο είναι όταν έχουμε τις άσχημες στιγμές μας και τότε είναι που τους χρειαζόμαστε να μας σπρώξουν και να μας βοηθήσουν. Αυτός είναι ο τρόπος που πρέπει να γίνεται. Προσωπικά θέλω να τους ευχαριστήσω για την υποστήριξη τα τρία χρόνια που είμαι εδώ. Ελπίζω να συνεχίσουμε έτσι γιατί είμαστε δυνατότεροι μαζί τους. Είμαστε η ΑΕΛ και μαζί τους είμαστε μια πιο δυνατή οικογένεια».

-Προτού κλείσουμε, ο ίδιος ο Μάρκο μας τόνισε την ανάγκη του να κάνει μια ειδική αναφορά:

«Θέλω να κάνω μια ειδική αναφορά στον Αϊρόσα, τον Μάριο Νικολάου, τον Ντόσα Τζούνιορ, τον Άγγελο Γεωργίου και τον Αντρέα Κυριάκου. Είχαν κερδίσει το πρωτάθλημα με την ομάδα και έμειναν για πολύ καιρό εδώ. Ειδικά για τους τρεις πρώτους, η υπόλοιπη ομάδα χρειάζεται την υποστήριξή τους. Τα τελευταία έξι χρόνια, η μόνη ομάδα που πήρε το πρωτάθλημα πέραν του ΑΠΟΕΛ είναι η ΑΕΛ. Αυτοί έμειναν εδώ για πολλά χρόνια ανεξαρτήτως συνθηκών, καλών και κακών στιγμών. Στηρίζουν πολύ τους υπόλοιπους παίκτες και αυτός είναι και ο λόγος που ήθελα να σταθώ σε αυτούς. Τα τελευταία χρόνια η ομάδα δεν τα πήγαινε καλά και ήταν πολύ δύσκολο γι’ αυτούς, όμως φέτος βγήκαμε στην Ευρώπη και είναι πολύ σημαντικό ειδικά για αυτούς τους τρεις. Περνούν και στους υπόλοιπους παίκτες τη νοοτροπία της κατάκτησης του πρωταθλήματος. Είναι απαραίτητο να υπάρχουν τέτοιοι παίκτες στην ομάδα. Επίσης, θέλω να κάνω μια ειδική αναφορά στην “K&O sports management” που με εκπροσωπεί και με στηρίζει τα τελευταία έξι χρόνια».

ΑΕΛ: Τελευταία Ενημέρωση