Αλίμονο, μετά από μία ισοπαλία κόντρα σε μία ομάδα που ήσουν το ακλόνητο φαβορί, βάσει ιστορίας, προγνωστικών, μπάτζετ και ότι άλλο θες, να μην έφερνε μουρμούρα. Όχι βέβαια στο ισοπεδωτικό σημείο του «δεν έχουμε παίκτες» ή «παίξαμε χειρότερα από πέρσι», που ακούστηκαν την επομένη της ισοπαλίας με την ΑΕΖ.
Η ΑΕΛ, ιδίως στο Α’ μέρος, δεν ήταν… καλή, είχε κενά και οι παίκτες της κινήθηκαν στην μετριότητα. Κάπως πήγε να φτιάξει το πράγμα στο Β’ μέρος, όμως όταν δεν «τελειώνεις» τέτοια ματς ή δεν τα διαχειρίζεσαι σωστά, την… πληρώνεις. Κι αυτό ακριβώς έγινε το βράδι της Κυριακής στο Τσίρειο, με την ΑΕΛ να είναι αυτή που πρέπει να τα έχει με τον εαυτό της γιατί άφησε δύο βαθμούς.
Αυτός είναι και ο τρόπος που αντιμετωπίζουν την τελευταία απώλεια, εντός της ομάδας. Αυτοί έχασαν τους δύο βαθμούς, γιατί δεν έπαιξαν όσο ή/και όπως θα έπρεπε. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Ο μηδενισμός σαφώς και δεν βοηθά, ούτε και ο… πανικός, για μία ομάδα που ακόμη δεν έχει χάσει, και παραμένει 3η στη βαθμολογία, τέσσερις και δύο βαθμούς, και κάτι εκατομμύρια, πίσω από πρώτη και δεύτερη θέση.
Λογική η αντίδραση και η μουρμούρα, όμως η ομάδα αυτό που χρειάζεται τώρα και άμεσα, είναι ηρεμία, καθώς βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή, με δύο παιχνίδια αυτή τη βδομάδα, και ισάριθμα ματς με μεγάλους να ακολουθούν. Για το μηδενισμό τώρα, δεν αξίζει καν σχολιασμού… αφού μόνο ως αστεία μπορούν να ερμηνευθούν τα όσα ακούγονται.
Παρότι δεν εκφράστηκαν δημόσια, απ’ την ΑΕΛ έχουν παράπονα απ’ το διαιτητή της αναμέτρησης, Λουκά Σωτηρίου. Θεωρούν πως αν δινόταν το πέναλτι στο Α’ μέρος, το παιχνίδι θα ήταν διαφορετικό στη συνέχεια, ενώ λάθη θεωρούν πως υπήρξαν και στον πειθαρχικό έλεγχο, σε ένα ματς που ολοκληρώθηκε με περισσότερες κίτρινες για τους γηπεδούχους, απ’ ότι στους φιλοξενούμενους, αν εξαιρέσουμε την αποβολή του Οζίας (δεύτερη κίτρινη).
Να το επαναλάβουμε όμως. Η ίδια η ΑΕΛ φταίει για την τρίτη απώλεια για φέτος, και κανείς άλλος, και μ’ αυτό τον τρόπο το χειρίζονται εσωτερικά στην ομάδα.
