ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΚΛΕΙΣΙΜΟ

Το κεφάλι ψηλά, Finley (pics)

Πολλές φορές ακούω διάφορους γύρω μου να λένε «μα καλά, γιατί ασχολείστε τόσο πολύ με τη μάππαν; Εν έχει πιο σημαντικά πράγματα να κάμετε;». Είναι αυτοί που ούτε την ώρα που ξεκινούν οι αγώνες δεν ξέρουν, οπόταν τις περισσότερες φορές δεν μπαίνω καν στον κόπο να τους απαντήσω. Όσοι είστε μυημένοι στη στρογγυλή θέα, ξέρετε γιατί μας τρελαίνει τόσο και δε χρειάζεστε να σας πείσω εγώ. Θα σας διηγηθώ όμως μια ιστορία, που αναδεικνύει στο 100% του τι είναι τελικά το ποδόσφαιρο και γιατί το αγαπάμε τόσο.

Τα καλά γίνονται συνήθως τυχαία και έτσι έγινε κι αυτό: Χτύπησε προ ημερών το τηλέφωνο και με ενημέρωσαν για μια περίπτωση ποδοσφαιρόφιλου που ομολογώ μόλις άκουσα τα σχετικά σηκώθηκε η τρίχα μου κάγκελο. Το συζήτησα με τα παιδιά και τελικά βγήκε αυτό που θα διαβάσετε.

Αυτές τις μέρες, είναι στην Κύπρο για διακοπές ο Terry με τα δυο του αγόρια, Finley (πέντε ετών) και Harry (έξι ετών). Ποδοσφαιρόφιλος μέχρι όσο δεν πάει και ο Άγγλος φίλος μας, φανατικός υποστηρικτής της Τότεναμ εδώ και 30 χρόνια. Την συμπαθώ κι εγώ αυτή την ομάδα και έτσι τον ρώτησα λεπτομέρειες: «Έχω πάει παντού για αυτή την ομάδα, μέχρι το Κισινάου όταν παίξαμε, στο Μιλάνο που χάσαμε 4-3 από την Ίντερ με τα τρία γκολ του Μπέιλ, στο Μπερναμπέου με τη Ρεάλ, σε όλη την Αγγλία, παντού».  Μιλήσαμε και λίγο για το πώς χάθηκε το πρωτάθλημα πέρσι, αλλά αυτά είναι «δικά μας» θέματα. 

Είμαι σίγουρος πως ακόμα θα αναρωτιέστε που κολλά η Λεμεσός και η ΑΕΛ σε όλο αυτό.

Ο Terry και τα αγόρια του, ήταν στο «White Hart Lane» όταν το επισκέφθηκε η ΑΕΛ στις 28/8/2014. Αγωνιστικά, το ματς ήταν πολλά με λίγα. Όμως οι Άγγλοι στις εξέδρες λίγο ασχολήθηκαν με το τι γινόταν μέσα στο γήπεδο. Τους είχε τραβήξει την προσοχή η γωνιά που βρίσκονταν οι ΑΕΛίστες οι οποίοι παρά το γεγονός πως η ομάδα τους έχανε, δε σταματούσαν να φωνάζουν. «Μας έβγαλαν πολύ σεβασμό με τον τρόπο που υποστήριζαν την ομάδα τους. Αλλά έκαναν εντύπωση και στους παίκτες μας, που δεν το παρατούσε το παιχνίδι η ΑΕΛ και έπαιζε με πάθος», θυμάται ο Terry.

Δυστυχώς, ο μικρός Finley πάσχει από καρκίνο και εδώ και αρκετούς μήνες παλεύει μαζί του για να τον κερδίσει. Τον έχουν στηρίξει στην προσπάθεια που κάνει και οι παίκτες των αγαπημένων του Spurs, με τον Χάρι Κέιν να του στέλνει μια φανέλα και ένα γράμμα (δες φώτο κάτω). Έχει φωτογραφηθεί και με τον Ούγκο Γιορίς, ενώ ακόμα και ο σταρ του WWE, και οπαδός της Τότεναμ, John Cener του έστειλε ένα βίντεο λέγοντας του πως οι δυο τους έχουν κάτι κοινό: «παλεύουν μέχρι τέλους».

Σε τέτοιες περιπτώσεις, στην Αγγλία κάνουν δώρο στον ασθενή την πραγματοποίηση μιας ευχής του. Ο Finley διάλεξε να έρθει διακοπές στο νησί μας και αποφάσισαν με τον πατέρα του, που έρχεται συχνά διακοπές στην Κύπρο, να τις συνδυάσουν και με ποδόσφαιρο και με ΑΕΛ. Να πάρουν μια ακόμα γεύση από αυτούς τους «τρελούς» που όλο φώναζαν μέσα στο Λονδίνο.

Συνάντησαν κάτι παιδιά οπαδούς της ομάδας τυχαία, που άμα άκουσαν την ιστορία θέλησαν να την κάνουν γνωστή και να τους βοηθήσουν. Μαζεύτηκαν πριν από τον αγώνα σε ένα γνωστό στέκι στην Αγ. Φυλάξεως και τους έβαλαν μέσα στο κλίμα ενός αγώνα της ΑΕΛ. Όταν βρέθηκα εκεί, οι μπύρες ήταν ήδη ανοικτές και η γνωστή διαδικασία πριν πάρεις το δρόμο για την «Ανατολική» σε εξέλιξη. Ο Terry και τα δυο αγόρια του απολάμβαναν τα πάντα, αφού το ποδόσφαιρο και ο οπαδισμός είναι και για αυτούς βίωμα. Με τα καπελάκια και τις φανέλες της ΑΕΛ χρήσιμα αξεσουάρ, έβγαλαν φωτογραφίες με τα παιδιά που συχνάζουν εκεί και πήραν το δρόμο για το γήπεδο. Έζησαν την ατμόσφαιρα του Τσιρείου και έστω και με το στενό 1-0 είδαν την ΑΕΛ να κερδίζει.

Η ΑΕΛ έχει μπροστά της μακρύ δρόμο για το φετινό πρωτάθλημα, όπως και ο Finley μπροστά του τη συνέχεια της πιο μεγάλης μάχης από όλες: Αυτή με την καταραμένη αρρώστια. Έχει κερδίσει αρκετές μάχες ως τώρα και θα τις παλέψει όλες. Σκεφτείτε μόνο σε ποια γήπεδα έχει βρεθεί ο Terry για να δει ποδόσφαιρο και σε πόσα θα μπορούσε να διαλέξει να πάει ο Finley. Όμως, διάλεξαν Κύπρο, Λεμεσό και ΑΕΛ. Αυτοί οι «τρελοί» που ούρλιαζαν μέσα στο Λονδίνο, που πολλές φορές τους έχουμε κράξει, είναι ο βασικός λόγος που αυτό το παιδάκι ήταν γεμάτο χαμόγελα και φώναξε «ΑΕΛ» το ίδιο δυνατά με όλους κι ας μην ξέρει τι είναι αυτά τα αρχικά. Το πάθος για το ποδόσφαιρο είναι από μόνο του αρκετό.

Το κεφάλι ψηλά Finley, που λέει και το γνωστό σύνθημα των ΑΕΛιστών, και θα νικήσουμε!

ΑΕΛ: Τελευταία Ενημέρωση

ΑΕΛ: Σήκωσαν μανίκια

ΑΕΛ: Σήκωσαν μανίκια

Έχει ήδη καταρτιστεί μια μικρή λίστα με υποψηφίους τεχνικούς διευθυντές
Εύη Χριστοδούλου
 |  ΑΕΛ