Δια στόματος Ιμανόλ Ιδιακέθ επιβεβαιώθηκε το γεγονός ότι η ΑΕΚ διέρχεται περίοδο αγωνιστικής κρίσης μιας και οι δύο σερί ήττες δεν είναι και το πιο συχνό φαινόμενο τουλάχιστον της τελευταίας τριετίας. Μια ομάδα με φλύαρη υπεροχή και αδυναμία αξιοποίησης της κατοχής μπάλας έκανε την εμφάνισή της στο «Αμμόχωστος-Επιστροφή» και η οποία έμεινε άσφαιρη για μόλις δεύτερη φορά φέτος, μετά και τον εντός έδρας αγώνα απέναντι στους Τσέχους της Βικτόρια Πλζεν.
Αυτό ήταν ουσιαστικά και το μεγάλο πρόβλημα της χθεσινής ΑΕΚ η οποία παρουσιάστηκε αναποτελεσματική και πλην της φάσης του 25ου λεπτού με το σουτ του Τολεμές που σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι, σχεδόν ακίνδυνη. Μπορεί οι Λαρνακείς να έφταναν με σχετική άνεση στο τελευταίο τέταρτο του γηπέδου ωστόσο αντίδοτο στην διπλή άμυνα ζώνης των γηπεδούχων δεν βρέθηκε ποτέ με αποτέλεσμα ο Βεσελόφσκι να χρειαστεί να παρέμβει ελάχιστες φορές.
Το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης καταλογίζει ευθύνη σε περισσότερους από ένα υπαίτιους με τον Καταλά να χάνει το μαρκάρισμα του Μιντίκκη δύο φορές σε μια φάση και τον Κολίνας να μην κλείνει τη γωνιά του, από την οποίαν νικήθηκε. Οι πολλές και μαζεμένες αλλαγές στο αρχικό σχήμα, πράγμα που φάνταζε αναπόφευκτο μετά τη μεσοβδόμαδη βαριά ήττα, δεν βοήθησαν στην αλλαγή διάθεσης, με το πρώτο ημίχρονο να ξοδεύεται ουσιαστικά στην προσπάθεια του Χέφελ να προσαρμοστεί σε ρόλο αριστερού ακραίου επιθετικού και του Κάσες να δέσει με το υπόλοιπο σύνολο.
Η επιστράτευση των Μυτίδη και Ρουσία φάνηκε να ήταν περισσότερο σπασμωδική κίνηση με εμφανή την έλλειψη ουσία στη γραμμή κρούσης με τον Τρισκόφσκι εκτός αποστολής και τον Τολεμές φανερά μακριά από τα στάνταρ απόδοση που μας συνήθισε.
