Κέρδισε την Εϊμπάρ με 4-2 η Μπαρσελόνα, κατάφερε να κλείσει τη σεζόν με εφτά σερί νίκες και 16 στα τελευταία 18, όμως δεν της έφτασαν για να κατακτήσει το πρωτάθλημα στην Ισπανία. Ο ανταγωνισμός με τη Ρεάλ ήταν σκληρός και οι «Μπλάνκος» αποδείχθηκαν ανθεκτικοί στην πίεση που πήγαν να τους βάλουν οι «Μπλαουγκράνα» με αποτέλεσμα δικαίως να πανηγυρίζουν.
Στην πορεία της σεζόν, η Μπαρσελόνα έκανε κάποιες επιδόσεις που είναι αξιοσημείωτες αν και έμειναν χωρίς ουσία. Πρώτα απ’ όλα η επίθεση της ομάδας σκόραρε περισσότερες φορές από κάθε άλλη φορά στην ιστορία της. Τα 116 γκολ προσπερνούν τα 115 της περιόδου 2012-13 κατά ένα και εκείνο το σλάλομ του Μέσσι στο φινάλε καταγράφηκε στα βιβλία της ιστορίας του συλλόγου. Το ρεκόρ Ισπανίας κατέχει η Ρεάλ με 121 γκολ από την περίοδο 2011-12. Για πέντε σερί πρωταθλήματα, η Μπάρσα σκόραρε τουλάχιστον 100 γκολ, επίσης επίδοση ρεκόρ για το σύλλογο.
Ο ίδιος ο Αργεντινός έφτασε τα 37 γκολ φέτος και αν δεν κάνει κανένα θαύμα ο Έντιν Τζέκο στο φινάλε της Σέριε Α, έχει 28 γκολ, τότε για τέταρτη φορά στην καριέρα του θα αναδειχθεί πρώτος σκόρερ της Ευρώπης.
Βαθμολογικά, η Μπαρσελόνα για όγδοη σερί σεζόν κατέλαβε μια από τις πρώτες δυο θέσεις στη βαθμολογία, επίσης κι αυτό είναι ρεκόρ για το σύλλογο.
Στα αξιοσημείωτα και το γεγονός πως με τις ομάδες της πρώτης τετράδας, η Μπάρσα έμεινε αήττητη αφού κέρδισε τέσσερα ματς και έφερε δυο ισοπαλίες.
Επαναλαμβάνουμε όμως πως όλα αυτά ουδεμία ουσία έχουν αφού δε συνοδεύτηκαν με την κατάκτηση του τίτλου που ήταν και ο μεγάλος στόχος της ομάδας. Θα αναρωτιέστε όμως πως και έχασε αυτό το πρωτάθλημα η ομάδα του Λουίς Ενρίκε.
Μια απλή εξήγηση είναι η εξής: Μετά το «Κλάσικο» του Μπερναμπέου η Ρεάλ ήξερε πως με μια ήττα στα έξι ματς που απέμεναν θα έχανε το πρωτάθλημα. Τα κέρδισε όλα και μέσα σε αυτά πέρασε από τις έδρες των Λα Κορούνια, Θέλτα και Μάλαγα. Τρεις έδρες όπου η Μπάρσα κατέγραψε απολογισμό μηδέν βαθμών. Την κρίσιμη ώρα δηλαδή, η Ρεάλ έπρεπε να τα κερδίσει όλα και το έκανε.
