Κωνσταντίνος Νικολάου
Μαρόκο… Ένα αουτσάιντερ που στο πλαίσιο τελικής φάσης σε επίπεδο διοργάνωσης Εθνικών ομάδων αποκλείει το ένα φαβορί μετά το άλλο, έχοντας παράλληλα φοβερή αμυντική λειτουργία. Εντυπωσιακή η πορεία που καταγράφει η χώρα της Αφρικής και η οποία όμως… κάτι μας θυμίζει.
Βλέποντας λοιπόν τους Μαροκινούς να κάνουν τη μια έκπληξη μετά την άλλη, κρατώντας το μηδέν στην άμυνα και φτάνοντας μέχρι και τα ημιτελικά του Μουντιάλ, αναπόφευκτα ξυπνάνε μνήμες από τη θρυλική πορεία της Εθνικής Ελλάδας στο Euro του 2004!
Εννοείται πως μιλάμε για δύο διαφορετικές ομάδες, για διαφορετική εποχή, αλλά και προφανώς για διαφορετική διοργάνωση, ωστόσο ακόμη κι έτσι, αυτό που κάνει η ομάδα του Βαλίντ Ρεγκραγκί, σε συνδυασμό με την αγωνιστική της φιλοσοφία, μοιάζει κατά πολύ με το παραμύθι που έγραψαν πριν από 18 χρόνια οι μάγκες του Ότο Ρεχάγκελ.
Παίρνοντας τα πράγματα με τη σειρά, να υπενθυμίσουμε πως μετά τη φάση των ομίλων η Ελλάδα δεν δέχθηκε ούτε ένα γκολ, αφού κέρδισε κατά σειρά Γαλλία, Τσεχία και Πορτογαλία με 1-0!
Απαραβίαστη στη νοκ-άουτ φάση του Μουντιάλ είναι και η εστία του Μπόνου που έως τώρα δέχθηκε μόλις ένα γκολ στο παιχνίδι με τους Καναδούς. Γενικότερα, βάσει αριθμών, μιλάμε για την καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης κι ενώ ως γνωστόν στη φοβερή αμυντική λειτουργία είχε βασίσει σε μεγάλο βαθμό την πορεία της και η «γαλανόλευκη».
Βέβαια, πέραν από τις απίστευτες εμφανίσεις της παρέας του Δέλλα… από άλλο πλανήτη έδειχνε να είναι και ο Νικοπολίδης, που όποτε τον χρειάστηκε η ομάδα του φώναξε βροντερό παρών. Αυτό ακριβώς κάνει κι ο τερματοφύλακας της Σεβίλλη, που έχει «κατεβάσει» τα ρολά σε αρκετές περιπτώσεις! Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν σίγουρα οι αποκρούσεις του στη διαδικασία των πέναλτι απέναντι στους Ισπανούς.
Από εκεί και πέρα, κοινό στοιχείο είναι επίσης το ότι έκαστος κέρδισαν τους Πορτογάλους (σε διαφορετική φάση προφανώς), όπως και το γεγονός πως ο Ελ Νεσίρι σκόραρε με το κεφάλι για τη νίκη-πρόκριση απέναντι στο συγκρότημα του Σάντος. Για όσους το ξέχασαν, τα γκολ με το κεφάλι ήταν εκείνα που έφεραν τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία της Εθνικής Ελλάδας, καθότι με αυτόν τον τρόπο οι Χαριστέας (δις) και Δέλλας απέκλεισαν όποια ομάδα βρέθηκε στο δρόμο τους, μετά τη φάση των ομίλων!
Για την ποιότητα των δύο ρόστερ δεν χρειάζεται να ειπωθούν και πολλά, διότι η πορεία τους μιλά από μόνη της, με το Μαρόκο τη δεδομένη στιγμή… σαν άλλη Ελλάδα.... να κάνει τους πάντες να παραμιλάνε με τα κατορθώματα του στα γήπεδα του Κατάρ κι ενώ όλοι εμείς έχουμε ήδη γίνει μάρτυρες μιας από τις πιο «τρελές» πορείες στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων.
Αν υπάρχει όμως κάποια ιδιαίτερα σημαντική διαφορά, αυτή δεν είναι άλλη απ' το ότι η πρωταγωνίστρια ομάδα προέρχεται από την ήπειρο της Αφρικής, που για πρώτη φορά έχει εκπρόσωπο στα ημιτελικά ενός Μουντιάλ. Γεγονός που δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία στην επιτυχία των Μαροκινών! This time for Africa... που λέει κι η Σακίρα!
