Η ήττα στο παιχνίδι με την Νέα Σαλαμίνα στις 21 του μήνα είχε ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση του Χουάν Κάρλος Ολίβα από την τεχνική ηγεσία της ομάδας. Οι ώρες που ακολούθησαν την ημέρα του αγώνα, είχαν αναφορές στις πρώτες σκέψεις και στις κινήσεις που είχαν δρομολογηθεί εντός του πράσινου στρατοπέδου. Στα ρεπορτάζ της Ομόνοιας που αφορούσαν τους αντικαταστάτες του Ισπανού κόουτς υπήρχαν τρία ισχυρά χαρτιά: Ιδιάκεθ, Κετσπάγια και Κρίστιανσεν. Η λογική, ωστόσο, της προώθησης της συγκεκριμένης τριάδας δεν μπορεί να υποστηριχτεί με αγωνιστικά κριτήρια.
Από την μια, υπήρχε ένας Ισπανός του οποίου ο τρόπος παιχνιδιού, που μας έδειξε να θέλει να έχει η ομάδα του, προϋποθέτει την κατοχή της μπάλας και την υπομονετική εναλλαγή της με σκοπό την ορθολογική ανάπτυξη προς την αντίπαλη εστία.
Από την άλλη, στη λίστα βρισκόταν και ένας Γεωργιανός που με τα μέχρι στιγμής προπονητικά του πεπραγμένα μας έδωσε να καταλάβουμε ότι το ποδόσφαιρο κυριαρχίας δεν αποτελεί για αυτόν απαραβίαστο κανόνα, αλλά απλά, μια λύση για να φτάσει στη νίκη. Δεν τον ενοχλεί δηλαδή το «πως» αλλά το «τι» θα πετύχει.
Με βάση λοιπόν την ονοματολογία των πρώτων ημερών, στην Ομόνοια δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο ο προπονητής που θα προσλαμβανόταν να είναι είτε από το ένα, είτε από το άλλο άκρο. Η διαπίστωσή αυτή, ωστόσο γεννά ερωτήματα κατά πόσο στην Ομόνοια θέτουν αγωνιστικά κριτήρια στο ξεσκαρτάρισμα του κάθε υποψήφιου προπονητή. Εάν δηλαδή κύριο ρόλο κατέχει το ποδόσφαιρο που μπορεί να παρουσιάσει ο κάθε τεχνικός.
Ο Άνχελ Γκόμεθ ζήτησε και παίρνει χρόνο μέχρι να οδηγηθεί στην τελική του απόφαση για τον νέο προπονητή της Ομόνοιας. Σίγουρα, στη λίστα του τεχνικού Διευθυντή των πρασίνων βρίσκονται αρκετά ονόματα και γίνονται συνεχώς νέες αξιολογήσεις που δεν βγαίνουν προς τα έξω. Αυτό που έχει σημασία και χρειάζεται να επιβεβαιωθεί, είναι ότι οι αποφάσεις που θα ληφθούν θα εντάσσονται σε μια συγκεκριμένη ποδοσφαιρική φιλοσοφία και σχεδιασμό και δεν θα πληρούν μόνο εξωαγωνιστικούς παράγοντες.
