Δεν τα κατάφερε τελικά η Ομόνοια και δέχτηκε την εκτός έδρας ήττα με 2-1 από τον Απόλλωνα. Οι πράσινοι μπήκαν στον αγώνα από εκεί που έμειναν με αντίπαλο την ΑΕΚ την προηγούμενη αγωνιστική, διατηρήθηκαν εκεί μέχρι την ανάπαυλα, αλλά στην επανάληψη παρουσιάστηκαν αγνώριστοι (ή πιο σωστά, με το παλιό, κακό τους πρόσωπο) με αποτέλεσμα στο τέλος να νιώθουν ανακουφισμένοι που ο δείχτης του σκορ έμεινε στο 2-1.
Στο πρώτο μέρος η Ομόνοια στεκόταν καλύτερα στον αγωνιστικό χώρο, είχε τον έλεγχο του παιχνιδιού φτάνοντας αρκετές φορές με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή. Το τέρμα του Τζιωνή στο 23ο λεπτό ανέβασε περισσότερο την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση των ποδοσφαιριστών του Γιάννη Αναστασίου κάτι το οποίο ήταν φανερό στις κινήσεις και τις ενέργειές τους. Μάλιστα, η πίεση που άσκησαν οι πράσινοι στους αντιπάλους τους έφερε αποτέλεσμα καθώς δεν απέτρεψε στους ποδοσφαιριστές του Απόλλωνα να αναπτυχθούν με το γνωστό τους τρόπο και να δημιουργήσουν ρήγματα στην αμυντική γραμμή του τριφυλλιού.
Η εξέλιξη, ωστόσο, που επιφύλασσε για την Ομόνοια το δεύτερο ημίχρονο δεν ήταν η αναμενόμενη με βάση την απόδοσή της στο πρώτο ημίχρονο. Το γκολ του Μπρου στο 57΄ αποσυντόνισε τους πράσινους, οδηγώντας τους στην… κατηφόρα. Στην προσπάθειά τους να αντιδράσουν, παρουσίασαν ανισορροπία στα αμυντικά τους καθήκοντα με αποτέλεσμα κάθε επίθεση του Απόλλωνα να προκαλεί πανικό. Η εικόνα της Ομόνοιας στην επανάληψη ήταν σε τέτοιο σημείο που το μόνο θετικό που μπορεί να κρατήσει είναι η ετοιμότητα που έδειξε ο Μεχίας σε όσες φάσεις χρειάστηκε. Οι σωτήριες επεμβάσεις του κράτησαν τους πράσινους στο παιχνίδι μέχρι το τέλος και τους έδωσαν το δικαίωμα να ελπίζουν σε βαθμολογικό κέρδος μέχρι το τελευταίο σφύριγμα.
Αναστασίου και ποδοσφαιριστές χρειάζεται να βρουν τα αίτια της αγωνιστικής πτώσης που είχαν οι πράσινοι στο δεύτερο ημίχρονο. Χρειάζεται να κρατήσουν την θετική εικόνα του πρώτου μέρους και να δουλέψουν στο ψυχολογικό κομμάτι ώστε οι δυσκολίες που βρίσκουν κατά τη διάρκεια του ματς να μην τους παίρνουν από κάτω.
