Τα μανιτάρια είναι μια κατηγορία μυκήτων, των οποίων τα καρποφόρα σώματα είναι ορατά με γυμνό μάτι κι εμφανίζονται είτε πάνω είτε κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Παρόλο που μόνο ένας μικρός αριθμός ειδών έχει καταγραφεί (περίπου 100 είδη), η μυκοχλωρίδα της Κύπρου φαίνεται να είναι πολύ πιο πλούσια
Οι Κύπριοι ασχολούνται πολύ με την συλλογή των άγριων μανιταριών. Μερικά από τα πιο περιζήτητα μανιτάρια που μαζεύονται στην Κύπρο είναι τα πιο κάτω:
Κοκκινομανίταρο (Lactarius deliciosus (L.:Fr) S.F. Gray). Κοινό μανιτάρι της Κύπρου που θεωρείται πολύ εύγευστο. Εμφανίζεται το φθινόπωρο σε δάση τραχείας και μαύρης πεύκης (Pinus brutia and P. nigra ssp pallasiana), σε θαμνότοπους και φρυγανότοπους.
Ασπρομανίταρο (Russula delica Fr.) Κοινό μανιτάρι της Κύπρου. Είναι εδώδιμο παρόλο που δεν θεωρείται πολύ καλής ποιότητας. Εμφανίζεται το φθινόπωρο σε δάση τραχείας και μαύρης πεύκης (Pinus brutia and P. nigra ssp pallasiana).
Μανιτάρι της αναθρήκας (Pleurotus eryngii var ferulae Lanzi) Είναι από τα πιo γνωστά και περιζήτητα μανιτάρια της Κύπρου. Το βρίσκουμε την άνοιξη και το φθινόπωρο σε περιοχές με αναθρήκες (Ferula communis), πάνω στις ρίζες των οποίων αναπτύσσεται.
Πουρούϊ (Agaricus campestris L.ex FR). Κοινό εδώδιμο μανιτάρι. Εμφανίζεται συνήθως το φθινόπωρο σε χωράφια και κήπους.
Αρνούϊ (Morchella conica Swarts ex Pers) Περιζήτητο εδώδιμο μανιτάρι. Έχει πολύ ιδιόμορφο και ξεχωριστό σχήμα γεμάτο ζαρωματιές και αυλάκια που θυμίζει σφουγγάρι ή ακόμα και όρθιο κώνο πεύκου. Το συναντούμε την άνοιξη σε πρόσφατα καμένες περιοχές, δάση, λιβάδια και σε ακαλλιέργητη γη.
Η συλλογή και απομάκρυνση μανιταριών από το δασικό οικοσύστημα, εφόσον γίνεται σωστά, δεν επηρεάζει τις διάφορες λειτουργίες του. Ο ληστρικός τρόπος συλλογής όμως, η υπερσυλλογή δηλαδή συγκεκριμένων ειδών, καθώς και η χρήση εργαλείων, καταστρέφουν το βιότοπο και τα ίδια τα μανιτάρια.
