Αν μιλήσουμε για πραγματικότητες και ζητούμενα, ο ΑΠΟΕΛ έκανε το καθήκον του. Πήρε την ουσία που ήταν το τρίποντο και διατηρήθηκε μόνος στην κορυφή με 83 βαθμούς.
Η αγωνία παρήλθε από το στρατόπεδο των «γαλαζοκιτρίνων» και πλέον μεταφέρεται για τα καλά στη Λεμεσό και στον αυριανό αγώνα του Απόλλωνα με την ΑΕΚ, όπου αν υπάρξουν απώλειες (3 βαθμών) τότε ο ΑΠΟΕΛ στέφεται και επίσημα πρωταθλητής του έκτου συνεχόμενου στην ιστορία του. Αν όχι, ο αγώνας δρόμου παίρνει παράταση για ένα δραματικό φινάλε.
Φυσικά, ο (αγχωτικός) τρόπος με τον οποίο ήρθε η νίκη κόντρα στην ΑΕΛ δεν ικανοποίησε. Και εδώ θα σταθεί η εν λόγω ανάλυση. Στις δυο όψεις που μας παρουσίασε σήμερα ο επίδοξος Πρωταθλητής. Σ’ αυτά που άρεσαν και σ’ αυτά που πρέπει να αποβάλει ο ΑΠΟΕΛ από το παιγνίδι του.
Για να πάρουμε τα πράγματα απ' την αρχή. Στο πρώτο μέρος, λίγα αρνητικά μπορούμε να σημειώσουμε για την εικόνα της ομάδας που παρέταξε ο Μπρούνο Μπαλταζάρ στο γήπεδο. Ο ΑΠΟΕΛ ήταν καταιγιστικός επιθετικά, είχε τις πρωτοβουλίες, πατούσε γερά και ίσως μοναδικό ψεγάδι ήταν το εύκολο γκολ που δέχθηκε και που προήλθε από δικό του αβίαστο λάθος.
Αναμφίβολα, η αντίδραση δε των ποδοσφαιριστών του Πορτογάλου ήταν εντυπωσιακή και θύμισε την προ ημερών εμφάνιση με τον Απόλλωνα όταν οι παίκτες αν και έμειναν νωρίς πίσω στο σκορ, δεν αγχώθηκαν, έπαιξαν το παιγνίδι τους και ανέτρεψαν τα σε βάρος τους δεδομένα.
Εξαιρετική εμφάνιση είχαν οι Σάλαϊ που ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνος και κινητικός. Ο Σόουζα που επιβλήθηκε πλήρως στο χώρο του κέντρου, αλλά και στην επιθετική δεινότητα και αποτελεσματικότητα των Ντελατόρε και Ποτέ που έκαναν πολύ καλά τη δουλειά τους.
Ωστόσο, στο δεύτερο ημίχρονο είδαμε ένα εντελώς διαφορετικό ΑΠΟΕΛ. Άνευρο, αγχωτικό και καθόλου δημιουργικό, αφού σε 45 λεπτά δεν κατάφερε να κάνει ούτε και μια ευκαιρία. Αντίθετα, κινδύνευσε από την ΑΕΛ σε δυο-τρεις καλές περιπτώσεις και έπαιξε με τη φωτιά...χωρίς να καεί.
Σαφώς και το τρίποντο είναι αυτό που μετρά στο τέλος της ημέρας, ωστόσο προβληματίζει η τεράστια εναλλαγή στην εικόνα της ομάδας που μεσολάβησε μόλις 15’ στο διάλειμμα των αποδυτηρίων. Σίγουρα υπήρχε άγχος και πίεση αλλά η εικόνα του δευτέρου μέρους δεν πάευει να ήταν απογοητευτική.
Ο Μπαλταζάρ έχει ακόμη αρκετή δουλειά σ’ αυτό τον τομέα, της συνοχής και συνέπειας, καθώς οι απαιτητικοί φίλοι του ΑΠΟΕΛ δεν έμειναν ικανοποιημένοι από την εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου. Με τέτοιες κακές εμφανίσεις μπορούν να στοιχίσουν και μάλιστα στοίχισαν στο παρελθόν για την ομάδα της Λευκωσίας.
