Η απουσία της Ανόρθωσης από το πρώτο γκρουπ της δεύτερης φάσης του πρωταθλήματος για πρώτη φορά στην ιστορία της, σαφώς και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως παράσημο για τους κυανόλευκους της Αμμοχώστου, ωστόσο με δεδομένη την όλη κατάσταση σε οικονομικό και αγωνιστικό επίπεδο, εύλογα διερωτάται κανείς αν και πως θα μπορούσε να ανταποκριθεί απέναντι σε διεκδικητές του τίτλου. Στο πρόσφατο παρελθόν, η «Μεγάλη Κυρία» είχε υποστεί ταπεινωτικές νίκες στη φάση των playoffs απέναντι σε ομάδες των οποίων το κίνητρο έφτανε και περίσσευε, σε αντίθεση με την ίδια η οποία συχνά είχε ρόλο θεατή και ρυθμιστή.
Έχοντας αυτό κατά νου, ενδεχομένως η ζημιά από την αποτυχία συμμετοχής στην πρώτη εξάδα του πρωταθλήματος, να περιορίζεται σε επίπεδο ποδοσφαιρικού εγωισμού, μιας και ακόμα και οι πιθανότητες διεκδίκησης της τέταρτης θέσης, έμοιαζαν περιορισμένες. Από εκεί και πέρα τα συμπεράσματα τα οποία εξάγονται ως προς τον προγραμματισμό της φετινής σεζόν αλλά και της διαχείρισης προσώπων και καταστάσεων από πλευράς του Ανδρέα Παντελή, φτάνουν και περισσεύουν με τον τελευταίο να ανοίγει την πόρτα της εξόδου.
Διαβάστε επίσης: Η βύθιση στον προβληματισμό και η πόρτα της εξόδου
Είναι ξεκάθαρο ότι η ομάδα της Αμμοχώστου δεν μπορεί να πορευτεί με το σκεπτικό του έμπειρου, κατά τα άλλα, παράγοντα, ωστόσο η αποχώρησή του δεν μπορεί να διαγράψει τα πάμπολλα προβλήματα τα οποία έχουν μαζευτεί. Πέραν από το χαμηλό ηθικό στις τάξεις των ποδοσφαιριστών οι οποίοι αναζητούν ένα διοικητικό ηγέτη να τους εμπνεύσει, τα οικονομικά προβλήματα είναι τεράστια με τη χρονιά να συνοδεύεται από έλλειμα εκατομμυρίων ευρώ.
Η προσοχή στρέφεται στη διάδοχη κατάσταση η οποία αναγνωρίζει το βαρύ φορτίο το οποίο καλείται να επωμιστεί, με τον Χρίστο Πουλλαϊδη να μην παρουσιάζεται διατεθειμένος, πόσο μάλλον έτοιμος, να βρεθεί ξανά στην πρώτη γραμμή.
