Σάββας Κοσιάρης
Οι θύμησες που κουβαλά η 8η Ιουλίου, δεν αφορούν μόνο στους φίλους της Ανόρθωσης. Αφορούν στον κάθε έλληνα της Κύπρου, αφορούν στην ιστορία αυτού του τόπου. Ο λόγος βέβαια για την επέτειο της ανατίναξης του οικήματος της Ανόρθωσης στην Αμμόχωστο, από τους βρετανούς, στη διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα. Επέτειο την οποία θα πρέπει να τιμούν όλοι οι σύλλογοι της Κύπρου, γιατί ακριβώς δίνει τη διάσταση και το ρόλο που τα σωματεία είχαν (και οφείλουν να έχουν), σε καθοριστικές στιγμές του νησιού.
Η ανατίναξη του οικήματος, στις 8 Ιουλίου 1958, ήταν μέρος του τιμήματος που πλήρωσε η Ανόρθωση για τη συμμετοχή των ανθρώπων της, στον αγώνα της ΕΟΚΑ. Τίμημα βέβαια, το οποίο όχι μόνο δεν αποδυνάμωσε την ομάδα της Αμμοχώστου αλλά ενίσχυσε την πορεία και τη δημιουργική παρουσία της. «Πλανάσθε…
Το πνεύμα της Ανορθώσεως δεν πτοάται, δεν καταστρέφεται και η ωραία μας Ανόρθωσις, ως ο φοίνιξ, αενάως αναγεννάται. Διά να συνεχίσει την ιστορική και μεγάλη πορεία της», είχε πει στους βρετανούς κατακτητές που ανατίναξαν το οίκημα, ο τότε πρόεδρος του συλλόγου, φωτισμένος Αναστάσιος Οικονομίδης. Κι όντως… Η Ανόρθωση στάθηκε αγέρωχη κι ωραία, ακόμη και στα δύσκολα χρόνια του εκτοπισμού…
Να είναι περήφανοι λοιπόν, οι φίλοι της Ανόρθωσης για το σύλλογό τους. Να κοινωνούν την ιστορία του και να την μεταφέρουν στις γενιές τις μελλούμενες, όπως θα πρέπει όλοι μας να κάνουμε για το κάθε προσφυγικό σωματείο μας. Γιατί πολύ φοβούμαστε ότι η λήθη, είναι πιο επικίνδυνη από τα εκρηκτικά των βρετανών που ανατίναξαν το 1958, το οίκημα της Ανόρθωσης…
