Γιώργος Λογίδης
Οι άλλοι αποχωρούν, οι βραζιλιάνοι συνεχίζουν! Έστω χωρίς να εντυπωσιάζουν με το παιγνίδι τους, έστω και με (πολύ) λίγες τις περιόδους ή τις στιγμές σ’ ένα παιγνίδι, κατά τις οποίες μια επιθετική προσπάθεια, ένας συνδυασμός ή μια ατομική ενέργεια θυμίζουν το παλιό καλό κλασσικό βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο. Ακόμη και αν λίγοι ποδοσφαιριστές, της τωρινής ομάδας, μπορούν να θεωρηθούν… γνήσιοι απόγονοι του Ζίκο, του Φαλκάο ή του Σώκρατες και πιο πρόσφατα του Ρονάλτο του Ριβάλτο, του Ροναλτίνιο ή έστω του Ρομπέρτο Κάρλος.
Εκτός η Γερμανία. Θα μπορούσε, ακόμη και με την προβληματική εικόνα που παρουσίασε να… ποντάρει στην εμπειρία της. Το λάθος ψάχνει και η Ισπανία. Έμεινε με την κατοχή και το ανούσιο τίκι – τάκα, αν και με λίγη περισσότερη τύχη ή ευστοχία στα πέναλτι, κόντρα στους Ρώσους, θα είχε ίσως περισσότερες πιθανότητες, απέναντι σε αντιπάλους με περισσότερη διάθεση για να σκοράρουν παρά να αμυνθούν.
Αργεντινή και Πορτογαλία δεν συμπεριλαμβάνονταν στα μεγάλα φαβορί, σε παιγνίδια νοκ άουτ όμως και με παίκτες όπως οι Μέσι και Ρονάλτο όλα γίνονται. Έφυγαν όμως και οι δύο αυτοί ποδοσφαιριστές, μέσα σε μια βραδιά!
Εντυπωσιακή ομάδα, τη Βραζιλία που παρακολουθήσαμε μέχρι τώρα, δεν τη λες, ούτε ακτύπητη. Ποιότητα, ωστόσο, διαθέτει και ποδοσφαιριστές ικανούς να διαχειριστούν σωστά ένα αγώνα, αναλόγως του αντιπάλου και των συνθηκών που θα δημιουργηθούν.
Ποδοσφαιριστές που ξέρουν πώς να πάρουν την ουσία, χωρίς να ξεσηκώνουν τους φιλάθλους σε κάθε ενέργεια ή συνδυασμό τους. Το αποτέλεσμα όμως είναι αυτό που μετρά και στο παρελθόν οι βραζιλιάνοι, με κατά πολύ καλύτερες εθνικές ομάδες, δεν υλοποίησαν τους στόχους τους, αδικώντας πρώτα και κύρια τους εαυτούς τους, προσφέροντας θέαμα, εντυπωσιάζοντας με το παιγνίδι τους, ξεχνώντας, ωστόσο, πως υπάρχει και η άμυνα, η τακτική, η διαχείριση και η διαφύλαξη ενός αποτελέσματος. Ότι και όσα δηλαδή κάνουν πολύ καλά τώρα, στα γήπεδα της Ρωσίας.
Δεν παίζουν βέβαια μόνοι τους και υπάρχουν ακόμη αξιόλογοι αντίπαλοι. Η νεανική και γεμάτη ταλέντο γαλλική ομάδα του Ντεσάμπ, οι Άγγλοι ίσως, εκτός και αν μας επιφυλάσσει κάτι διαφορετικό η αποψινή κόντρα με την Κολομβία, η Ουρουγουάη υπό την προϋπόθεση πως ο Καβάνι θα αποθεραπευτεί γρήγορα, οι διοργανωτές με πλεονέκτημα τους την έδρα και γενικότερα ομάδες αουτσάιντερ που έχουν την τιμητική τους σε αυτή τη διοργάνωση.
Παιγνίδι με παιγνίδι όμως, η Βραζιλία σου εκπέμπει μια σιγουριά, λες και το στραπάτσο με το καλημέρα στη διοργάνωση τους έκανε καλό. Παιγνίδι με παιγνίδι, γενικότερα, τα αποτελέσματα και όχι μόνο στους αγώνες της Βραζιλίας, σου δημιουργούν την εντύπωση πως κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Νεϊμάρ είναι αυτή η διοργάνωση.
Ακόμη και το γεμάτο ταλέντο και ικανότητα Βέλγιο (επόμενος αντίπαλος) έδειξε ευάλωτο σε μεγάλο βαθμό κόντρα στους Ιάπωνες, μια ομάδα που βρέθηκε στη φάση των «16» χάρη στις κίτρινες κάρτες!
Σύμπτωση ή συγκυρίες που θα καθορίσουν πολλά; Η Παρασκευή δεν είναι μακριά.
