Γιώργος Παττίχης
Δεν ήταν καθόλου έκπληξη για εμένα η συμμετοχή της Γαλλίας στον τελικό του Μουντιάλ, αφού διαθέτει (ίσως) την πληρέστερη ομάδα με την μεγαλύτερη ποιότητα. Με εντυπωσίασε όμως η τρομερή Κροατία η οποία συνδυάζει την ποιότητα των μεγάλων αστεριών της, με την μαχητικότητα τους και το ομαδικό πνεύμα.
Οι Κροάτες καλούνται στον σημερινό τελικό (18:00) να κάνουν τη μεγάλη υπέρβαση παρά την δεδομένη κούραση των τριών παρατάσεων που έχουν στην πλάτη. Τα πόδια τους βαριά, αλλά η ψυχή τους γεμάτη πίστη και θέληση για να φτάσουν στην κορυφή του κόσμου!
Ο Λούκα Μόντριτς, ο οποίος αξίζει τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη στην διοργάνωση, έχει δίπλα του τους Ράκιτιτς, Πέρισιτς και Μάντζουκιτς οι οποίοι είχαν καθοριστική συμβολή στην τρελή πορεία της «χρβάτσκα». Απέναντι στη Γαλλία δεν είναι το φαβορί. Ωστόσο, είναι σίγουρο ότι θα ξεπεράσουν εαυτούς στην υπερπροσπάθεια να κατακτήσουν το τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου, βασισμένοι στην ωριμότητα, το ταλέντο και τις μεγάλες προσωπικότητες που διαθέτουν.
Είναι μια «ατσάλινη» ομάδα, δεμένη σε όλες τις γραμμές, ώριμη, μαχητική, γεμάτη αυτοπεποίθηση και με τη νοοτροπία του νικητή, να κυριαρχεί. Διαθέτει παίκτες που έχουν ωριμάσει, αγωνιζόμενοι σε πολύ μεγάλους Ευρωπαϊκούς συλλόγους, μαθαίνοντας να μην συμβιβάζονται με την ήττα.
Τα πιο δυνατά της όπλα είναι το δίδυμο των Ιβάν Ράκιτιτς και Λούκα Μόντριτς, στη μεσαία γραμμή. Οι δύο παικταράδες αποτελούν τον «εγκέφαλο» της ομάδας αλλά και τον κινητήριο μοχλό της. Αυτοί αναπτύσσουν και καθορίζουν τον ρυθμό του παιχνιδιού, τρέχοντας ακατάπαυστα, μοιράζοντας σωστά μπαλιές, και καθοδηγώντας με μεγάλη μαεστρία τους συμπαίκτες τους. Το ίδιο ισχυρή με την μεσαία γραμμή είναι και η γραμμή κρούσης με επιθετικούς που έχουν και την ικανότητα και την φαντασία στο παιχνίδι τους και μπορούν να προκαλέσουν ρήγματα στον αντίπαλο είτε από τον άξονα είτε από τα πλάγια.
Θα είναι άδικο αν ολοκληρώσω αυτό το άρθρο χωρίς να αναφερθώ στον «αμφιλεγόμενο» προπονητή Ντάλιτς, ο οποίος με την στήριξη του Νταβόρ Σούκερ (πρόεδρος της Ομοσπονδίας και μεγαλύτερος Κροάτης ποδοσφαιριστής όλων των εποχών), κατάφερε να πείσει όλα τα μεγάλα αστέρια ότι πάνω από όλους είναι η ομάδα και να τους μετατρέψει σε δεμένο σύνολο, στο οποίο κυριαρχεί το ομαδικό πνεύμα και όχι οι μονάδες.
Δεν ξέρω αν απόψε θα καεί το Ζάγκρεμπ από τους πανηγυρισμούς... Είμαι όμως σίγουρος ότι, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του τελικού, η Κροατία θα έχει το χειροκρότημα και τον θαυμασμό όλων των φίλων του ποδοσφαίρου γιατί με το παράδειγμα της έδειξε τον δρόμο για τις μεγάλες υπερβάσεις.
