Χρήστος Ζαβός
Πως ήταν ο τύπος; Μπουτίκ, Γλάδστωνος, Μεσολογγίου, Φραγκλίνου Ρούζβελτ μετά Ύψωνα, Κολόσσι και στο τέλος Τσίρειο. Πολλοί τέτοιοι. Απόλλων και Απόλλων και Απόλλων. Μέχρι και τούτος ο τύπος έχει κάπως αλλάξει δρομολόγιο. Πάει καμιά πισίνα, βλέπει κανά Survivor, ψάχνει για καμιά εκδρομή, παίζει κανά κουπόνι τώρα που είναι Μουντιάλ… έχει κάπως αλλάξει.
Η πληγή της απώλειας του «Τέταρτου» δεν λέει να επουλωθεί. Πως είναι ο εγχειριζόμενος που στην αρχή πονάει και μετά χρειάζεται ύπνο προκειμένου να πάρει δύναμη και ν’ αναρρώσει μια και καλή. Ακριβώς έτσι είναι η κατάσταση στον Απόλλωνα. Υπάρχει μια σχετική υπνηλία, να το πω, αποστασιοποίηση μια χαλαρότητα του τύπου, «είμαι πληγωμένος, άστε με λίγο να πάρω τα πάνω μου». Κάπως έτσι.
Και άντε πες ότι ο τρελός με το πάνω δρομολόγιο, έχει ξενερώσει και θέλει δύναμη. Το κακό είναι ότι και η διοίκηση μοιάζει λίγο ν’ αναρρώνει. Σου δίνουν την εντύπωση ότι άμα μπορούσαν να πάνε άδεια άνευ απολαβών για κανά δύο μήνες, θα πήγαιναν.
Και άμα σου λέω διοίκηση, εννοώ κυρίως τον Κίρζη. Δεν λέω ο άνθρωπος έχει όλα τα δίκαια με τα μέρη του. Τέτοια μαχαιρώματα, τέτοιες μπηχτές που έφαγε από τον Απρίλιο και έπειτα και που είναι εκεί, μπράβο του.
Από την στιγμή όμως που πήρε την απόφαση να παραμείνει και να διατηρήσει τον Απόλλωνα εκεί που τον ανέβασε θα πρέπει να πάρει τα πάνω του. Αυτός είναι το κεφάλι. Άμα ο αρχηγός είναι μες στην σκηνή και κοιμάται, τι να σου κάνουν οι υπόλοιποι της φυλής.
Γενικώς ρε παιδί μου υπάρχει ένα μούδιασμα. Κατ’ αρχήν πάει καιρός να ακούσουμε τον πρόεδρο. Τι κάνει, πως το σκέφτεται, πως εξέλαβε την απώλεια, τι θα κάνουμε για να αντιδράσουμε. Στο στρατόπεδο είναι σχεδόν όλοι πληγωμένοι. Και αυτός λίγο πολύ χαμένος. Οκ, καταλαβαίνω ξενέρωσε και με το δίκαιο του. Πόσο ν’ αντέξει. Άμα έφτιαξε τέτοια ομαδάρα και το πήρε ο Ντελατόρε, εγώ στη θέση του θα είχα πάει μόνιμα στη Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών και να βλέπω American football.
Αλλά σου το ξανάλεω. Αφού είναι εκεί θα πρέπει η μηχανή να μπει μπρος. Οκ, για πρώτη φορά μετά από πολλά καλοκαίρια δεν βγήκε δημόσια να μιλήσει. Πες ότι σιχάθηκε τη δημόσια κουβέντα. Εκείνο το άλλο που όλοι έγραψαν ότι θα καλέσει κόσμο για ν’ αναμειχθούν στα της ομάδας. Ότι θα ενισχύσει το διοικητικό κομμάτι. Ότι θα διανείμει τις ευθύνες προκειμένου ο Απόλλωνας να βγει πιο ισχυρός. Άκουσες εσύ κάτι σε επίσημη μορφή να γίνεται. Να βγουν μπροστά ρε παιδί μου, να ξυπνήσουν τον κόσμο της ομάδας.
Τώρα που μιλάω για ύπνο. Απλή ερώτηση. Τι χρειάζεται ένας οπαδός το καλοκαίρι για να ξυπνήσει; Εύκολη απάντηση. Μεταγραφές. Πέραν δηλαδή της ουσίας που έχει να κάνει με την ενδυνάμωση της ομάδας, χρειάζεται να δώσεις στον κόσμο από κάπου να πιαστεί. Τώρα να μου πεις, πρέπει να γίνουν μεταγραφές για χάρη του κόσμου; Όχι φυσικά. Αλλά το γεγονός ότι καλοκαιριάτικα το ρεπορτάζ μοιάζει με το ρεπορτάζ του νεκροταφείου στον Άγιο Νικόλα είναι ένα θέμα.
Τώρα τις τελευταίες μέρες όντως κινήθηκε κάπως το πράγμα. Ακούμε για Αμορίν, γράφτηκε του Μοράις που επίσης ανήκει στην Στεάουα. Κάποιοι γράφουν έτσι και κάποιοι αλλιώς. Οι δικές μας πληροφορίες λένε ότι τίποτα δεν υπάρχει ακόμη. Περιμένουμε.
Δεν είναι όμως και λίγο πράγμα ν’ αναπληρώσεις τούτα τα κενά που δημιουργήθηκαν από την έξοδο πρωτοκλασάτων παικτών. Να θυμίσω; Ντα Σίλβα, Γιάκολις, Άλεφ και Σαντάνα. Απ’ αυτούς, πες ότι καλύφτηκε ο Άλεφ, με τον Μπρού και τον Χάμπο.
Θες όμως ενίσχυση. Έχεις χρόνο; Ίσως ναι, ίσως και όχι. Το θέμα δεν είναι καθαρά οι μεταγραφές που θα ενισχύσουν την ομάδα και θα ξυπνήσουν τον κόσμο.
Το θέμα είναι γενικώς, το ξαναγράφω ότι υπάρχει ένα νταγκλάρισμα. Πως είναι ο τύπος που κάθεται στον καναπέ, στρίβει μπάφους και παίζει Pro, κάπως έτσι.
Να σου θυμίσω άλλα καλοκαίρια. Φιέστες, παρουσιάσεις, μεταγραφικά σήριαλ, μεταγραφικές βόμβες, συνεντεύξεις… τώρα είμαστε όλοι μπροστά στο Pro και τρώμε σοκολάτες λόγω υπογλυκαιμίας.
Την άλλη Πέμπτη παίζουν στη Λευκωσία και σκέφτεσαι ότι το ματς θα το δει ο Κωνσταντινίδης που έχει το ΓΣΠ και άντε κανά δύο άλλοι. Οκ, υπάρχει η πληγή. Αλλά στο διάολο μ’ αυτήν ξεκινά η χρονιά. Και πρέπει όλοι όσοι είναι εκεί, να ξυπνήσουν… να ξυπνήσουν και τον κόσμο μαζί.
